حقیقت این است که به شکل امروزی که اختلاف آشکاری در جانشینی حضرت علی )ع( بعد از پیامبر مطرح بوده باشد، نبوده است) حتی از پیامبر اکرم )ص( احادیث فراوانی داریم با این مضمون که: )و الذی نفسی بیده ان هذا و شیعته هم الفائزون یوم القیامه( ( این حدیث از ام‌سلمه و بسیاری از اصحاب با عبارت‌های نزدیک به هم نقل شده است، مثلا، ر)ک: بحارالأنوار، ج 37، ص 5 و 92؛ ج 35، ص 143؛ ج 27، ص 143؛ ج 22، ص 92؛ ج 7، ص 178؛ و)))) و این در واقع، نوعی توصیه از جانب پیامبر اکرم )ص( به تبعیت از حضرت علی )ع( است) پیامبر در مواضع مختلفی، جانشینی حضرت علی )ع( را صریحا و تلویحا اعلام کرده بود) مهم‌ترین و مشخص‌ترین حادثه‌ای که در واقع تنصیص نهایی و قطعی بر جانشینی حضرت علی )ع( بود، حادثه‌ی غدیر خم است) این حادثه در آخرین سال حیات پیامبر اکرم )ص( رخ داد و بنا به نقل‌های متعدد، هم ابوبکر و هم عمر، پس از دعوت پیامبر )ص(، به علی )ع( تبریک گفتند و با او بیعت کردند؛ لذا این که در زمان پیامبر )ص( کسی پیدا شود و صریحا جانشینی حضرت علی )ع( را نفی کند، وجود نداشته است) اما همان طور که مفصل در پاسخ سؤال اول از همین بخش توضیح دادیم، در همان زمان پیامبر )ص( دو نحوه نگرش در جامعه‌ی اسلامی وجود داشت: یک نگرش که تحت تأثیر عقاید جاهلیت و تلقی‌های قبیله محورانه، عملا از این انتصاب ناخشنود بود و هر چند که به آن چندان تصریح نمی‌کرد، ولی تلقی آن از پیامبر )ص(، به عنوان یک حاکم دنیوی برای عزت )عرب( بود؛ یعنی: اگر کسی را هم به جانشینی خود معرفی می‌کند، صرفا یک پیشنهاد است و بزرگان قوم، خود می‌توانند مصلحت سنجی کنند؛ حتی اگر خلاف نظر پیامبر )ص( باشد) نگرش دیگر، نگرشی بود که عمیقا تحت تأثیر تعالیم اسلام قرار داشت و لذا می‌دانست که این توصیه‌ی پیامبر )ص( درباره‌ی علی )ع( به خاطر این است که وی واقعا زیر نظر پیامبر )ص( تربیت شده و اسلام عمیقا در او رسوخ کرده و لذا تنها کسی است که می‌تواند پس از پیامبر )ص(، سکان هدایت جامعه را بر عهده گیرد و آن‌ها را به سعادت دنیا و آخرت )نه صرفا حکومت دنیوی عرب( برساند) خلاصه این که، شیعه و غیر شیعه به عنوان دو گروه متمایز که عده‌ای جانشینی حضرت علی )ع( را قبول کنند و عده‌ای رسما آن را قبول نکنند، وجود نداشت و همگی با حضرت علی )ع( بیعت کردند؛ اما وجود این دو گروه هم به این معنا نبود که یک طرز نگرش متفاوت با طرز نگرش اصیل اسلامی نیز در جامعه وجود داشته باشد)
حقیقت این است که به شکل امروزی که اختلاف آشکاری در جانشینی حضرت علی )ع( بعد از پیامبر مطرح بوده باشد، نبوده است) حتی از پیامبر اکرم )ص( احادیث فراوانی داریم با این مضمون که: )و الذی نفسی بیده ان هذا و شیعته هم الفائزون یوم القیامه( ( این حدیث از امسلمه و بسیاری از اصحاب با عبارتهای نزدیک به هم نقل شده است، مثلا، ر)ک: بحارالأنوار، ج 37، ص 5 و 92؛ ج 35، ص 143؛ ج 27، ص 143؛ ج 22، ص 92؛ ج 7، ص 178؛ و)))) و این در واقع، نوعی توصیه از جانب پیامبر اکرم )ص( به تبعیت از حضرت علی )ع( است) پیامبر در مواضع مختلفی، جانشینی حضرت علی )ع( را صریحا و تلویحا اعلام کرده بود) مهمترین و مشخصترین حادثهای که در واقع تنصیص نهایی و قطعی بر جانشینی حضرت علی )ع( بود، حادثهی غدیر خم است) این حادثه در آخرین سال حیات پیامبر اکرم )ص( رخ داد و بنا به نقلهای متعدد، هم ابوبکر و هم عمر، پس از دعوت پیامبر )ص(، به علی )ع( تبریک گفتند و با او بیعت کردند؛ لذا این که در زمان پیامبر )ص( کسی پیدا شود و صریحا جانشینی حضرت علی )ع( را نفی کند، وجود نداشته است)
اما همان طور که مفصل در پاسخ سؤال اول از همین بخش توضیح دادیم، در همان زمان پیامبر )ص( دو نحوه نگرش در جامعهی اسلامی وجود داشت:
یک نگرش که تحت تأثیر عقاید جاهلیت و تلقیهای قبیله محورانه، عملا از این انتصاب ناخشنود بود و هر چند که به آن چندان تصریح نمیکرد، ولی تلقی آن از پیامبر )ص(، به عنوان یک حاکم دنیوی برای عزت )عرب( بود؛ یعنی: اگر کسی را هم به جانشینی خود معرفی میکند، صرفا یک پیشنهاد است و بزرگان قوم، خود میتوانند مصلحت سنجی کنند؛ حتی اگر خلاف نظر پیامبر )ص( باشد)
نگرش دیگر، نگرشی بود که عمیقا تحت تأثیر تعالیم اسلام قرار داشت و لذا میدانست که این توصیهی پیامبر )ص( دربارهی علی )ع( به خاطر این است که وی واقعا زیر نظر پیامبر )ص( تربیت شده و اسلام عمیقا در او رسوخ کرده و لذا تنها کسی است که میتواند پس از پیامبر )ص(، سکان هدایت جامعه را بر عهده گیرد و آنها را به سعادت دنیا و آخرت )نه صرفا حکومت دنیوی عرب( برساند)
خلاصه این که، شیعه و غیر شیعه به عنوان دو گروه متمایز که عدهای جانشینی حضرت علی )ع( را قبول کنند و عدهای رسما آن را قبول نکنند، وجود نداشت و همگی با حضرت علی )ع( بیعت کردند؛ اما وجود این دو گروه هم به این معنا نبود که یک طرز نگرش متفاوت با طرز نگرش اصیل اسلامی نیز در جامعه وجود داشته باشد)
- [آیت الله علوی گرگانی] آیا روزی دادن و موت و حیات و شفاء مریض و غیره از افعال محمّد و آل محمّد 9 میباشد یا خیر؟
- [سایر] محمد عبدالخالق مصری چگونه شیعه شد؟
- [سایر] محمد شحاده چگونه شیعه شد؟
- [سایر] چرا در آخرین سفر حج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حماسه غدیر مطرح شد ؟
- [سایر] معنای این صلوات شریفه چیست؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد فی الاولین و صل علی محمد و آل محمد فی الآخرین و صل علی محمد و آل محمد فی الملأ الاعلی و صل علی محمد و آل محمد فی المرسلین؟
- [سایر] آیا دوران حیات پیامبر اکرم(ص) نیز جبرئیل یا فرشتگان دیگری به حضور حضرت فاطمه(س) می آمدند؟
- [سایر] در روز غدیر فرشته وحی چه تهدیدی را خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مطرح کرد؟
- [سایر] وجود دشمنان داخلی و خارجی اسلام در زمان حیات رسول خدا(ص)، چگونه ضرورت پرداختن ایشان به مسأله خلافت و امامت را ایجاب میکرد؟
- [سایر] فرق بین امامان(علیهم السلام) و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) از نظر شیعه چیست؟
- [سایر] چرا پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به طور علنی در ملاء عام موضوع بخشیدن فدک به حضرت فاطمه (سلام الله علیها ) را مطرح نکردند؟
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است بعد از تکبیرْ الاحرام بگوید: )یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ المُسِئُ وَقَدْ أمَرْتَ المُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِئ أنْتَ المُحْسِنُ وَأنَا المُسِئُ بِحَقِّ مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً وَتَجاوَز عَنْ قَبیحِ ماتَعْلَمُ مِنّی(، یعنیای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار بدر خانه تو آمده وتو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، بحقّ محمّد وآل محمّد رحمت خود را بر محمّد وآل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید: یا محسن قد اتاک المسیء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن وا نا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی؛ بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گناهکار بگذرد؛ تو نیکوکاری و من گناهکار؛ به حق محمد و آل محمد (ص) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:(یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِییءُ وَ قَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ اَنا المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَز عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی)؛یعنی؛ ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بندهی گنهکار به در خانهی تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار، به حق محمّد و آل محمّد / رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است بعد از تکبیرةالاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ الْمُسیءُ وَقَدْ أمَرْتَ الْمُحْسِنَ أنْ یَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسیءِ، أنْتَ الْمُحْسِنُ وَأنَا الْمُسیءُ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی: (ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حقّ محمّد و آل محمّد صلیاللهعلیهوآلهوسلم رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده درگذر.)