اگر مفهوم انتظار به درستی فهمیده شود، معلوم می‌گردد که در سایه‌ی انتظار موعود، حیات پویا، ظلم ستیزی و مبارزه با فساد، تحقّق خواهد یافت و دوست مهدی علیه السلام، به کسب علم به عنوان ابزار مهمی برای رسیدن به کمال بشری، توجّه ویژه دارد.
به تعبیر دیگر، بین انتظار موعود و حیات پویا و ظلم ستیزی و ریشه کنی فساد از زمین، ملازمه هست و روایات فراوانی که فضیلت انتظار و مقام منتظران را بیان می‌کند، این تصویر زیبا را ارائه کرده است که در پرتو انتظار موعود است که حرکت‌های اصلاحی شکل می‌گیرد و به برکت انتظار است که حیات انسانی، مفهوم و جایگاه الهی خود را پیدا می‌کند و بشر را به سوی اهداف والای انسانی به پیش می‌برد.
انتظار، امید می‌آورد و امید به آینده‌ی روشن، سبب حرکت و نشاط و پویایی می‌گردد. امید به تحقّق ارزش‌ها سبب تقویت روحیه‌ی صالحان می‌گردد و بسیج عمومی به سوی رفع ظلم و فساد را اعلام می‌دارد. امید به موعود جهانی و انقلاب ارزشی او، هر گونه سستی و افسردگی و سکوت و سکون را از افراد برمی‌دارد و اقدام و عمل و تحرّک را به جای آن می‌نشاند، آنان را به کسب علم و معرفت کامل‌تر و دقیق‌تر ترغیب می‌کند تا در سایه‌ی آن، نه تنها خود دچار انحراف نشوند، بلکه دیگران را نیز به راه صَلاح هدایت کنند و امکانات را در مسیر رضایت خدا و برای زمینه سازی ظهور بسیج کنند.
