بهترین سن برای ازدواج از منظر دین، چه سنی است؟
طبیعت و آفرینش ویژه انسان، سن ازدواج را تعیین کرده و آن، هنگامِ بلوغ است. چون پسر در شانزده سالگی و دختر در ده سالگی به بلوغ می رسند، شرعاً می توانند ازدواج کنند. ولی بهتر است ازدواج را تا 17 یا 18 سالگی در پسر و 14 یا 15 سالگی در دختر به تأخیر بیندازند، زیرا پسر و دختر در اوایل بلوغ رشد و تعقل کافی ندارند، و برای انجام مسئولیت های خانوادگی آماده نیستند و ازدواج در این سنین ممکن است مشکلاتی را به همراه داشته باشد. به علاوه، در دو یا سه سال اول بلوغ، غریزه جنسی کاملاً بیدار نشده و چندان فشاری به نوجوان وارد نمی سازد و تحمل آن، چندان برایش دشوار نخواهد بود. بنابراین می توان گفت: مناسب ترین سنین ازدواج در پسران 17 یا 18 سالگی و برای دختران 14 یا 15 سالگی است.تأخیر ازدواج از سنین مذکور صلاح نیست و ممکن است عوارض سوء جسمانی یا روانی یا اجتماعی را به همراه داشته باشد، در این سنین، غریزه جنسی کاملاً بیدار شده، با تمام قدرت تحریک می شود و جوان را تحت فشار قرار می دهد. و جز ارضای مشروع چاره ای نیست.نیاز جنسی مانند نیاز به آب و غذاست. مگر به یک انسان گرسنه یا تشنه می توان گفت: از خوردن آب و غذا خودداری کن؟ مگر کار دیگری، حتی ورزش و تفریح و بازی می تواند انسان گرسنه و تشنه را از فکر غذا و آب منصرف سازد؟ نیاز جنسی هم مانند گرسنگی و تشنگی، بلکه به مراتب شدیدتر و نیرومندتر می باشد. اگر از طریق مشروع ارضا نشد ممکن است جوان را به انحراف و گناه بکشد و مهار کردن آن بسیار دشوار است. از عواقب سوء دنیوی و اخروی انحرافات جنسی نباید غفلت کرد. بر فرض این که جوان توانست با نیروی ایمان و عفت و حیا غریزه جنسی را مهار کند و دامن خود را به گناه آلوده نسازد، اما با عواقب سوء روانی و جسمانی آن باید چه کرد؟ بنابراین، در سنین معین جز ازدواج چاره ای نیست، و باید هر چه زودتر ازدواج کرد. تذکر این نکته را لازم می دانم که آن چه درباره سن ازدواج گفته شد حکم کلی و نسبی است. واقع مطلب این است که زمان بلوغ و بیدار شدن کامل نیروی جنسی در افراد یک سان نیست، بلکه افراد در این جهت متفاوت اند. این تفاوت ها می تواند معلول ویژگی های جسمی یا آب و هوای منطقه زندگی، یا کیفیت شرکت بانوان در اجتماع، یا رفتار پدر و مادر و مقدار تحفظ آنها در امور جنسی باشد. بنابراین مناسب ترین زمان برای ازدواج هنگامی است که غریزه جنسی در پسر و دختر بیدار می شود و آنان را تحت فشار قرار می دهد. پسر و دختر در چنین زمانی باید خجالت را کنار بگذارند و خواسته و فشار روانی خود را با پدر و مادر در میان بگذارند و تقاضای ازدواج کنند. پدر و مادر نیز وظیفه دارند به یاری فرزندشان بشتابند و به وسیله ازدواج، جوانان خود را از عوارض سوء انحرافات جنسی مصون سازند. امام رضا علیه السلام فرمود: (جبرئیل بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل شد و گفت: پروردگارت سلام می رساند و می گوید: دختران باکره همانند میوه درختان هستند، وقتی میوه رسید جز چیدن آن چاره ای نیست، اگر به موقع چیده نشد به وسیله آفتاب و باد فاسد می گردد. دختران نیز وقتی به سنین ازدواج رسیدند باید ازدواج کنند وگرنه ممکن است به فساد کشیده شوند. رسول خدا صلی الله علیه و آله مردم را به مسجد دعوت کرد و بر فراز منبر دستور خدا را به آنان ابلاغ نمود.(1)) پی نوشت: 1 . میزان الحکمه ، ج 2، ص 1181: (نزل جبرئیل علی النبی صلی الله علیه و آله فقال: یا محمد انّ ربّک یُقرئک السلام و یقول: انّ الابکار مِن النساء بمنزلة الثمر علی الشجر فَإذا أینَعَ الثمرُ فلادواءله الاّ اجتناءهُ و الاّ أفسَدتْهُ الشمس و غیرته الریحُ و انّ الابکار اذا ادرکنَ ما تُدرک النساء فلا دواءَ لَهن الاّ البُعُولُ و الاّ لَم یؤمنْ علیهن الفتنةُ فصعد رسول اللّه صلی الله علیه و آله المنبر فجمع الناس ثم أعلَمَهم ما أمر اللّهُ عزّوجلَّ به). منبع: makarem.ir
عنوان سوال:

بهترین سن برای ازدواج از منظر دین، چه سنی است؟


پاسخ:

طبیعت و آفرینش ویژه انسان، سن ازدواج را تعیین کرده و آن، هنگامِ بلوغ است. چون پسر در شانزده سالگی و دختر در ده سالگی به بلوغ می رسند، شرعاً می توانند ازدواج کنند. ولی بهتر است ازدواج را تا 17 یا 18 سالگی در پسر و 14 یا 15 سالگی در دختر به تأخیر بیندازند، زیرا پسر و دختر در اوایل بلوغ رشد و تعقل کافی ندارند، و برای انجام مسئولیت های خانوادگی آماده نیستند و ازدواج در این سنین ممکن است مشکلاتی را به همراه داشته باشد. به علاوه، در دو یا سه سال اول بلوغ، غریزه جنسی کاملاً بیدار نشده و چندان فشاری به نوجوان وارد نمی سازد و تحمل آن، چندان برایش دشوار نخواهد بود. بنابراین می توان گفت: مناسب ترین سنین ازدواج در پسران 17 یا 18 سالگی و برای دختران 14 یا 15 سالگی است.تأخیر ازدواج از سنین مذکور صلاح نیست و ممکن است عوارض سوء جسمانی یا روانی یا اجتماعی را به همراه داشته باشد، در این سنین، غریزه جنسی کاملاً بیدار شده، با تمام قدرت تحریک می شود و جوان را تحت فشار قرار می دهد. و جز ارضای مشروع چاره ای نیست.نیاز جنسی مانند نیاز به آب و غذاست. مگر به یک انسان گرسنه یا تشنه می توان گفت: از خوردن آب و غذا خودداری کن؟ مگر کار دیگری، حتی ورزش و تفریح و بازی می تواند انسان گرسنه و تشنه را از فکر غذا و آب منصرف سازد؟ نیاز جنسی هم مانند گرسنگی و تشنگی، بلکه به مراتب شدیدتر و نیرومندتر می باشد. اگر از طریق مشروع ارضا نشد ممکن است جوان را به انحراف و گناه بکشد و مهار کردن آن بسیار دشوار است. از عواقب سوء دنیوی و اخروی انحرافات جنسی نباید غفلت کرد. بر فرض این که جوان توانست با نیروی ایمان و عفت و حیا غریزه جنسی را مهار کند و دامن خود را به گناه آلوده نسازد، اما با عواقب سوء روانی و جسمانی آن باید چه کرد؟ بنابراین، در سنین معین جز ازدواج چاره ای نیست، و باید هر چه زودتر ازدواج کرد.
تذکر این نکته را لازم می دانم که آن چه درباره سن ازدواج گفته شد حکم کلی و نسبی است. واقع مطلب این است که زمان بلوغ و بیدار شدن کامل نیروی جنسی در افراد یک سان نیست، بلکه افراد در این جهت متفاوت اند. این تفاوت ها می تواند معلول ویژگی های جسمی یا آب و هوای منطقه زندگی، یا کیفیت شرکت بانوان در اجتماع، یا رفتار پدر و مادر و مقدار تحفظ آنها در امور جنسی باشد. بنابراین مناسب ترین زمان برای ازدواج هنگامی است که غریزه جنسی در پسر و دختر بیدار می شود و آنان را تحت فشار قرار می دهد. پسر و دختر در چنین زمانی باید خجالت را کنار بگذارند و خواسته و فشار روانی خود را با پدر و مادر در میان بگذارند و تقاضای ازدواج کنند. پدر و مادر نیز وظیفه دارند به یاری فرزندشان بشتابند و به وسیله ازدواج، جوانان خود را از عوارض سوء انحرافات جنسی مصون سازند.
امام رضا علیه السلام فرمود: (جبرئیل بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل شد و گفت: پروردگارت سلام می رساند و می گوید: دختران باکره همانند میوه درختان هستند، وقتی میوه رسید جز چیدن آن چاره ای نیست، اگر به موقع چیده نشد به وسیله آفتاب و باد فاسد می گردد. دختران نیز وقتی به سنین ازدواج رسیدند باید ازدواج کنند وگرنه ممکن است به فساد کشیده شوند. رسول خدا صلی الله علیه و آله مردم را به مسجد دعوت کرد و بر فراز منبر دستور خدا را به آنان ابلاغ نمود.(1))

پی نوشت:
1 . میزان الحکمه ، ج 2، ص 1181: (نزل جبرئیل علی النبی صلی الله علیه و آله فقال: یا محمد انّ ربّک یُقرئک السلام و یقول: انّ الابکار مِن النساء بمنزلة الثمر علی الشجر فَإذا أینَعَ الثمرُ فلادواءله الاّ اجتناءهُ و الاّ أفسَدتْهُ الشمس و غیرته الریحُ و انّ الابکار اذا ادرکنَ ما تُدرک النساء فلا دواءَ لَهن الاّ البُعُولُ و الاّ لَم یؤمنْ علیهن الفتنةُ فصعد رسول اللّه صلی الله علیه و آله المنبر فجمع الناس ثم أعلَمَهم ما أمر اللّهُ عزّوجلَّ به).
منبع: makarem.ir





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین