فرق کسی که نماز می خواند و گناه می کند با کسی که گناه نمی کند و نماز هم نمی خواند چیست؟
قبل از هر چیز باید بگوییم تصوّر این که کسی بی نماز باشد و گناه نکند محال است، چرا که کمترین گناهی که چنین فردی در هر روز انجام می دهد ترک نماز است و همان گونه که می دانیم ترک نماز از گناهان کبیره می باشد. با این حال می توان بر اساس آنچه که از روایات به دست می آید چند تفاوت میان کسی که نماز می خواند و گناه کار است با دیگران مطرح نمود. اول. امید به نجات و عاقبت بخیری فرد نمازخوان نسبت به فرد بی نماز بسیار بیشتر است، همان گونه که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نسبت به جوان نمازخوانی که مرتکب گناه نیز می شد فرمود: یک روز نمازش او را از گناه بازمی دارد و چیزی هم نگذشت که آن جوان توبه کرد.1 دوم. نماز موجب می شود تا گناهان ریخته شده و از بین برود. از سلمان فارسی نقل شده است که می گوید: (با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در سایه درختی بودیم، یک شاخه از آن را گرفته و تکان داد پس یک برگی از آن افتاد. فرمود: (نمی پرسید که چرا چنین کردم؟) عرض کردیم به ما خبر دهید ای رسول خدا! فرمود: (به تحقیق شخص مسلمان هرگاه به نماز قیام می کند گناهانش می ریزد همان طور که برگ های این درخت می ریزد)2. لذا کسی که نماز می خواند نسبت به کسی که نماز نمی خواند، بیشتر در معرض غفران و رحمت الهی قرار دارد. اما این که وضعیت نماز افرادی که گناه می کنند چه خواهد شد باید بگوییم که اگر گناه چنین فردی از موانع قبولی نماز باشد مانند رباخواری، عاق والدین، بی اعتنایی به نماز و...3 در این صورت هرچند این شخص در قیامت به خاطر نماز مورد مواخذه قرار نمی گیرد ولی نماز وی مورد قبول درگاه الهی نبوده و برای وی کمال آور نخواهد بود. اما اگر گناهان وی غیر از مواردی است که مانع قبولی نماز می شد و از سوی دیگر شرایط قبولی نماز را دارا بود، در این صورت نماز وی مورد قبول درگاه الهی قرار گرفته و گناهان وی نیز مانند دیگر اعمال انسان در ترازوی اعمال مورد محاسبه قرار می گیرد. پی نوشت: 1. بحارالأنوار، ج79، ص 198. 2. بحارالأنوار، ج79، ص 208. 3. ر.ک: فصل قبولی نماز. منبع: www.porseman.org
عنوان سوال:

فرق کسی که نماز می خواند و گناه می کند با کسی که گناه نمی کند و نماز هم نمی خواند چیست؟


پاسخ:

قبل از هر چیز باید بگوییم تصوّر این که کسی بی نماز باشد و گناه نکند محال است، چرا که کمترین گناهی که چنین فردی در هر روز انجام می دهد ترک نماز است و همان گونه که می دانیم ترک نماز از گناهان کبیره می باشد. با این حال می توان بر اساس آنچه که از روایات به دست می آید چند تفاوت میان کسی که نماز می خواند و گناه کار است با دیگران مطرح نمود.
اول. امید به نجات و عاقبت بخیری فرد نمازخوان نسبت به فرد بی نماز بسیار بیشتر است، همان گونه که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نسبت به جوان نمازخوانی که مرتکب گناه نیز می شد فرمود: یک روز نمازش او را از گناه بازمی دارد و چیزی هم نگذشت که آن جوان توبه کرد.1
دوم. نماز موجب می شود تا گناهان ریخته شده و از بین برود. از سلمان فارسی نقل شده است که می گوید: (با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در سایه درختی بودیم، یک شاخه از آن را گرفته و تکان داد پس یک برگی از آن افتاد. فرمود: (نمی پرسید که چرا چنین کردم؟) عرض کردیم به ما خبر دهید ای رسول خدا! فرمود: (به تحقیق شخص مسلمان هرگاه به نماز قیام می کند گناهانش می ریزد همان طور که برگ های این درخت می ریزد)2. لذا کسی که نماز می خواند نسبت به کسی که نماز نمی خواند، بیشتر در معرض غفران و رحمت الهی قرار دارد.
اما این که وضعیت نماز افرادی که گناه می کنند چه خواهد شد باید بگوییم که اگر گناه چنین فردی از موانع قبولی نماز باشد مانند رباخواری، عاق والدین، بی اعتنایی به نماز و...3 در این صورت هرچند این شخص در قیامت به خاطر نماز مورد مواخذه قرار نمی گیرد ولی نماز وی مورد قبول درگاه الهی نبوده و برای وی کمال آور نخواهد بود. اما اگر گناهان وی غیر از مواردی است که مانع قبولی نماز می شد و از سوی دیگر شرایط قبولی نماز را دارا بود، در این صورت نماز وی مورد قبول درگاه الهی قرار گرفته و گناهان وی نیز مانند دیگر اعمال انسان در ترازوی اعمال مورد محاسبه قرار می گیرد.
پی نوشت:
1. بحارالأنوار، ج79، ص 198.
2. بحارالأنوار، ج79، ص 208.
3. ر.ک: فصل قبولی نماز.
منبع: www.porseman.org





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین