عوامل طبیعی و تقدیر تا چه اندازه در ازدواج مرد و زن مؤثر است؟
خاک هر سرزمینی دارای خاصیتی است و هر خاکی آدمیانی با صفاتی خاص را رشد می‌ دهد. خاکی مردمی را شجاع می ‌نماید و خاکی اهل خود را بزدل و ترسو می ‌نماید. به ‌طور نوعی چنین است که مردم یک منطقه به دلیل اشتراکی که در خاک، آب، هوا و زیست محیط تربیتی خود دارند شبیه هم می‌ گردند. در این میان، مردان و زنانی که با هم ازدواج می ‌نمایند سعی دارند بیش‌ترین شباهت را در صفات با هم داشته باشند و مصداق مَثَل (کبوتر با کبوتر، باز با باز می‌ کند پرواز) می ‌باشند. این که زن و مردی به یک‌دیگر منحصر می‌ شوند به تقدیر، زمان و مکان و شرایط همگونی است که آنان در آن قرار می ‌گیرند و هر کسی به سمت مانند خویش تمایل می‌ یابد. بنابر این اگر مردی دارای مشکل جنسی باشد از زنی که پاک، طیب و طاهر است خوشایند ندارد و همسری مانند خود را می‌ طلبد. وی هرچند خودخواه باشد و در پی همسری نیک باشد، به ‌طور نوعی زنی بد نصیب او می ‌گردد و به حسب تجربه‌ ای که دارد نمی‌ تواند زن پاکی بگیرد و تجاذب و کششی همانند قطب‌ های دوگانه‌ ی آهن‌ربا دارند و کنترل آدمی نیز نمی‌ تواند مانع این عامل طبیعی شود و باطن همان است که هست و تنها ممکن است ظاهر آن تغییر یابد. آیه ی شریفه ی (الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ، وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ، وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ، وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ، أُولَئِکَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا یَقُولُونَ، لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ) حکایت از این واقعیّت عالم دارد. این آیه موضوع را زنان قرار می‌ دهد و آنان را مقدم می‌ دارد؛ چراکه زن‌ها بیش‌ترین تأثیر را در این زمینه دارند و آنان شرایط هم‌زیستی را فراهم می‌ کنند تا مردها و قدرت اقدام آنان به خاطر خصوصیاتی که دارند بیش‌تر از مردان است. این امر نقش بسیار مهم زن در زندگی را می ‌رساند. فرزندان به اخلاق مادر بیش‌تر شباهت دارند تا به پدر؛ چرا که زن هم‌چون زمین است که دانه‌ ی مرد را در خود رشد می ‌دهد. منبع: پایگاه آیت الله العظمی نکونام (دامت برکاته).
عنوان سوال:

عوامل طبیعی و تقدیر تا چه اندازه در ازدواج مرد و زن مؤثر است؟


پاسخ:

خاک هر سرزمینی دارای خاصیتی است و هر خاکی آدمیانی با صفاتی خاص را رشد می‌ دهد. خاکی مردمی را شجاع می ‌نماید و خاکی اهل خود را بزدل و ترسو می ‌نماید. به ‌طور نوعی چنین است که مردم یک منطقه به دلیل اشتراکی که در خاک، آب، هوا و زیست محیط تربیتی خود دارند شبیه هم می‌ گردند. در این میان، مردان و زنانی که با هم ازدواج می ‌نمایند سعی دارند بیش‌ترین شباهت را در صفات با هم داشته باشند و مصداق مَثَل (کبوتر با کبوتر، باز با باز می‌ کند پرواز) می ‌باشند. این که زن و مردی به یک‌دیگر منحصر می‌ شوند به تقدیر، زمان و مکان و شرایط همگونی است که آنان در آن قرار می ‌گیرند و هر کسی به سمت مانند خویش تمایل می‌ یابد. بنابر این اگر مردی دارای مشکل جنسی باشد از زنی که پاک، طیب و طاهر است خوشایند ندارد و همسری مانند خود را می‌ طلبد. وی هرچند خودخواه باشد و در پی همسری نیک باشد، به ‌طور نوعی زنی بد نصیب او می ‌گردد و به حسب تجربه‌ ای که دارد نمی‌ تواند زن پاکی بگیرد و تجاذب و کششی همانند قطب‌ های دوگانه‌ ی آهن‌ربا دارند و کنترل آدمی نیز نمی‌ تواند مانع این عامل طبیعی شود و باطن همان است که هست و تنها ممکن است ظاهر آن تغییر یابد. آیه ی شریفه ی (الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ، وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ، وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ، وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ، أُولَئِکَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا یَقُولُونَ، لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ) حکایت از این واقعیّت عالم دارد. این آیه موضوع را زنان قرار می‌ دهد و آنان را مقدم می‌ دارد؛ چراکه زن‌ها بیش‌ترین تأثیر را در این زمینه دارند و آنان شرایط هم‌زیستی را فراهم می‌ کنند تا مردها و قدرت اقدام آنان به خاطر خصوصیاتی که دارند بیش‌تر از مردان است. این امر نقش بسیار مهم زن در زندگی را می ‌رساند. فرزندان به اخلاق مادر بیش‌تر شباهت دارند تا به پدر؛ چرا که زن هم‌چون زمین است که دانه‌ ی مرد را در خود رشد می ‌دهد.
منبع: پایگاه آیت الله العظمی نکونام (دامت برکاته).





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین