به عقاید کودک خود در انتخاب دوست احترام بگذارید. او را هرگز به دوستی با کودک دیگر وا ندارید به او القا نکنید که در دوست یابی ناتوان است و به او نقش بی عرضه ندهید.
برای ایجاد زمینة دوست یابی از راه کارهای ذیل بهره ببرید:
1- ارتباط خود را با نزدیکان بیشتر کنید تا فرصت بیشتری برای انتخاب دوست متناسب با روحیاتش به دست آورد.
2- همه یا برخی از هم کلاسی‌هایش را به مناسبت هایی به منزل خود دعوت کنید.
3- او را به شرکت در برنامه‌هایی جنبی مدرسه فعالیت‌های گروهی چون روزنامه دیواری اجرای مراسم تئاتر و ... و حضور در اردوها تشویق کنید.
4- ثبت نام کودک در کسلاس‌های ورزشی هنری و ... می‌تواند زمینه ساز دوست‌یابی او شود؛ البته به سلامت محیط این گونه کلاس‌ها توجه داشته باشید.
5- دعوت از یکی از همسالان نزدیکان برای گذراندن تعطیلات آخر هفته در منزل شما یا در یک مسافرت کوتاه مدت ممکن است کودک شما را به او علاقمند کند و با او دوست شود.
در صورت ناسازگاری با دوست حساسیت نشان ندهید. این روحیة کودکان بین 4 تا 8 ساله است که با دوست خود ارتباط یک طرفه برقرار و به راحتی قهر می‌کنند. این کودکان امروز دوستان گرمابه و گلستان و فردا دشمنان خونی‌اند. آنان به تأثیر رفتارشان بر دوست چندان اهمیت نمی‌دهند. و دوستی را رابطه‌ای ادامه دار نمی‌بینند.
برای ایجاد سازگاری بکوشید خودتان الگوی خوبی باشید و با دوستانتان بی دلیل قطع رابطه نکنید. خوردنی بیشتری را در اختیار فرزندتان بگذارید تا با دوست خود به صورت مشترک استفاه کند.
با بیانی نرم و در موقعیت های عاطفی (رک. ک: ص 41) برخورد خوب با دوست را به او بیاموزید، و ارزش دوست خوب را برایش تبیین کنید تا بداند که انسان بدون دوست غریب است
امام علی (ع) می‌فرماید:
الغریبً مَنْ لم یکُن له حبیبٌ
غریب کسی است که دوستی ندارد.
در صورت استمرار دوستی کودکتان از تشویق و تحسین او غافل نشوید.
www.morsalat.com
