ازدواج
می‌توانید با اصلاح نحوهٔ ارجاع به منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌شیعه کمک کنید.
آیا برای ازدواج فقط دوست داشتن کافی است؟
در زمینه دوست داشتن و علاقه قبلی قبل از ازدواج توجه به نکات زیر می تواند بسیار راهگشا باشد. در انتخاب همسر و تصمیم برای ازدواج نباید تسلیم احساسات شد، بلکه باید با تفکر و دور اندیشی از یک طرف و با مشورت و همفکری خانواده ها از طرف دیگر ، اقدام کرد. در تشکیل زندگی و ازدواج هر اظهار عشقی حتی اگر هم واقعی و از ته قلب باشد، به معنای حرف آخر نیست و بلکه اظهار عشق حرف اول است و حرف ها و مسائل دیگری هم وجود دارد که باید آنها هم بیان و حل شوند. عشق و علاقه شدید به طور طبیعی مانع از آن می شود که انسان حقایق و واقعیتها را ببیند و بتوان تصمیم صحیحی برای زندگی خود بگیرد. در انتخاب همسر اگر هر یک از طرفین بخواهد احساساتی شود ، نمی تواند انتخاب درستی داشته باشد، و چه بسا به کسی دل می بندد که با او تفاهم و تناسبی ندارد. بنابراین عشق باید پس از انتخاب همسر باشد و قبل از آن مانع انتخاب صحیح می شود. شخصیت انسان چنان پیچیده است که هرگز نمی توان از ظاهر افراد به عمق آن رسید بنابراین در انتخاب همسر باید کمال دقت را کرد و علاوه بر در نظر گرفتن ملاک هایی چون ایمان، اخلاق، معرفت ، و غیره درباره وجود آنها در افراد نیز تحقیق و بررسی دقیق شود . به صرف این که پسری صوت قرآن خوبی دارد، دلیل بر وجود ایمان و اخلاق انسانی او نمی شود. چنانچه به صرف ایئکه دختری با حجاب و متین است دلیل بر ایده آل بودن او نیست، چه بسا افرادی بخواهند خود را مذهبی و مومن نشان دهند یا اینکه رفتارهای مذهبی آنها از روی احساسات سطحی صورت بگیرد نه معرفت درونی. بنابراین اگر آدمی بدون دوراندیشی و تفکر و به صرف احساسات ، برای خود تصمیم اشتباهی بگیرد و دچار ناراحتی و شکست شود، بداند که خود مقصر است نه دیگران، پس سعی کند ریشه مشکل را شناسایی کند و با از بین بردن آن در صدد اصلاح و جبران اشتباهاتش برآید. نیازهای عاطفی و غرایز دیگر در ایام جوانی، آدمی را به سوی (دوست داشتن و عشق ورزیدن) سوق می‌دهد که البته این یک امر طبیعی و غریزی است و کمتر می‌توان راهی برای گریز از آن پیدا کرد. آنچه در این مقوله اهمیت دارد، کنترل عقلایی بر احساسات و پرهیز از مخاطراتی است که ممکن است بر تصمیم گیریهای انسان اثرگذار باشد و پرهیز از تصمیم گیریهای احساسی به جای تصمیم گیریهای عاقلانه است البته تمام این صحبت ها به این معنی نیست که علاقه قلبی و محبت و دوست داشتن هیچ نقش و جایگاهی ندارد چرا که اگر شخص مورد نظر تمام معیارهای یک همسر مناسب را داشته باشد ولی نسیت به او محبت نباشد ، زندگی یا این شخص نمی تواند یک زندگی سعادتمندانه و لذت بخش باشد بلکه صحبت این است که ملاک تصمیم گیری نباید دوست داشتن باشد و در واقع جدای از دوست داشتن باید فرد مورد نظر را ارزیابی کرد و درباره او تحقیق کرد و از دخالت دادن احساسات و علاقه در این مراحل جلوگیری کرد. www.morsalat.com
در زمینه دوست داشتن و علاقه قبلی قبل از ازدواج توجه به نکات زیر می تواند بسیار راهگشا باشد. در انتخاب همسر و تصمیم برای ازدواج نباید تسلیم احساسات شد، بلکه باید با تفکر و دور اندیشی از یک طرف و با مشورت و همفکری خانواده ها از طرف دیگر ، اقدام کرد. در تشکیل زندگی و ازدواج هر اظهار عشقی حتی اگر هم واقعی و از ته قلب باشد، به معنای حرف آخر نیست و بلکه اظهار عشق حرف اول است و حرف ها و مسائل دیگری هم وجود دارد که باید آنها هم بیان و حل شوند. عشق و علاقه شدید به طور طبیعی مانع از آن می شود که انسان حقایق و واقعیتها را ببیند و بتوان تصمیم صحیحی برای زندگی خود بگیرد. در انتخاب همسر اگر هر یک از طرفین بخواهد احساساتی شود ، نمی تواند انتخاب درستی داشته باشد، و چه بسا به کسی دل می بندد که با او تفاهم و تناسبی ندارد. بنابراین عشق باید پس از انتخاب همسر باشد و قبل از آن مانع انتخاب صحیح می شود. شخصیت انسان چنان پیچیده است که هرگز نمی توان از ظاهر افراد به عمق آن رسید بنابراین در انتخاب همسر باید کمال دقت را کرد و علاوه بر در نظر گرفتن ملاک هایی چون ایمان، اخلاق، معرفت ، و غیره درباره وجود آنها در افراد نیز تحقیق و بررسی دقیق شود . به صرف این که پسری صوت قرآن خوبی دارد، دلیل بر وجود ایمان و اخلاق انسانی او نمی شود. چنانچه به صرف ایئکه دختری با حجاب و متین است دلیل بر ایده آل بودن او نیست، چه بسا افرادی بخواهند خود را مذهبی و مومن نشان دهند یا اینکه رفتارهای مذهبی آنها از روی احساسات سطحی صورت بگیرد نه معرفت درونی. بنابراین اگر آدمی بدون دوراندیشی و تفکر و به صرف احساسات ، برای خود تصمیم اشتباهی بگیرد و دچار ناراحتی و شکست شود، بداند که خود مقصر است نه دیگران، پس سعی کند ریشه مشکل را شناسایی کند و با از بین بردن آن در صدد اصلاح و جبران اشتباهاتش برآید. نیازهای عاطفی و غرایز دیگر در ایام جوانی، آدمی را به سوی (دوست داشتن و عشق ورزیدن) سوق می‌دهد که البته این یک امر طبیعی و غریزی است و کمتر می‌توان راهی برای گریز از آن پیدا کرد. آنچه در این مقوله اهمیت دارد، کنترل عقلایی بر احساسات و پرهیز از مخاطراتی است که ممکن است بر تصمیم گیریهای انسان اثرگذار باشد و پرهیز از تصمیم گیریهای احساسی به جای تصمیم گیریهای عاقلانه است البته تمام این صحبت ها به این معنی نیست که علاقه قلبی و محبت و دوست داشتن هیچ نقش و جایگاهی ندارد چرا که اگر شخص مورد نظر تمام معیارهای یک همسر مناسب را داشته باشد ولی نسیت به او محبت نباشد ، زندگی یا این شخص نمی تواند یک زندگی سعادتمندانه و لذت بخش باشد بلکه صحبت این است که ملاک تصمیم گیری نباید دوست داشتن باشد و در واقع جدای از دوست داشتن باید فرد مورد نظر را ارزیابی کرد و درباره او تحقیق کرد و از دخالت دادن احساسات و علاقه در این مراحل جلوگیری کرد. www.morsalat.com
پاسخ:
در زمینه دوست داشتن و علاقه قبلی قبل از ازدواج توجه به نکات زیر می تواند بسیار راهگشا باشد.
در انتخاب همسر و تصمیم برای ازدواج نباید تسلیم احساسات شد، بلکه باید با تفکر و دور اندیشی از یک طرف و با مشورت و همفکری خانواده ها از طرف دیگر ، اقدام کرد.
در تشکیل زندگی و ازدواج هر اظهار عشقی حتی اگر هم واقعی و از ته قلب باشد، به معنای حرف آخر نیست و بلکه اظهار عشق حرف اول است و حرف ها و مسائل دیگری هم وجود دارد که باید آنها هم بیان و حل شوند.
عشق و علاقه شدید به طور طبیعی مانع از آن می شود که انسان حقایق و واقعیتها را ببیند و بتوان تصمیم صحیحی برای زندگی خود بگیرد. در انتخاب همسر اگر هر یک از طرفین بخواهد احساساتی شود ، نمی تواند انتخاب درستی داشته باشد، و چه بسا به کسی دل می بندد که با او تفاهم و تناسبی ندارد. بنابراین عشق باید پس از انتخاب همسر باشد و قبل از آن مانع انتخاب صحیح می شود.
شخصیت انسان چنان پیچیده است که هرگز نمی توان از ظاهر افراد به عمق آن رسید بنابراین در انتخاب همسر باید کمال دقت را کرد و علاوه بر در نظر گرفتن ملاک هایی چون ایمان، اخلاق، معرفت ، و غیره درباره وجود آنها در افراد نیز تحقیق و بررسی دقیق شود . به صرف این که پسری صوت قرآن خوبی دارد، دلیل بر وجود ایمان و اخلاق انسانی او نمی شود. چنانچه به صرف ایئکه دختری با حجاب و متین است دلیل بر ایده آل بودن او نیست، چه بسا افرادی بخواهند خود را مذهبی و مومن نشان دهند یا اینکه رفتارهای مذهبی آنها از روی احساسات سطحی صورت بگیرد نه معرفت درونی.
بنابراین اگر آدمی بدون دوراندیشی و تفکر و به صرف احساسات ، برای خود تصمیم اشتباهی بگیرد و دچار ناراحتی و شکست شود، بداند که خود مقصر است نه دیگران، پس سعی کند ریشه مشکل را شناسایی کند و با از بین بردن آن در صدد اصلاح و جبران اشتباهاتش برآید.
نیازهای عاطفی و غرایز دیگر در ایام جوانی، آدمی را به سوی (دوست داشتن و عشق ورزیدن) سوق می‌دهد که البته این یک امر طبیعی و غریزی است و کمتر می‌توان راهی برای گریز از آن پیدا کرد.
آنچه در این مقوله اهمیت دارد، کنترل عقلایی بر احساسات و پرهیز از مخاطراتی است که ممکن است بر تصمیم گیریهای انسان اثرگذار باشد و پرهیز از تصمیم گیریهای احساسی به جای تصمیم گیریهای عاقلانه است البته تمام این صحبت ها به این معنی نیست که علاقه قلبی و محبت و دوست داشتن هیچ نقش و جایگاهی ندارد چرا که اگر شخص مورد نظر تمام معیارهای یک همسر مناسب را داشته باشد ولی نسیت به او محبت نباشد ، زندگی یا این شخص نمی تواند یک زندگی سعادتمندانه و لذت بخش باشد بلکه صحبت این است که ملاک تصمیم گیری نباید دوست داشتن باشد و در واقع جدای از دوست داشتن باید فرد مورد نظر را ارزیابی کرد و درباره او تحقیق کرد و از دخالت دادن احساسات و علاقه در این مراحل جلوگیری کرد.
www.morsalat.com
- [سایر] آیا در عقد دائم یا موقّت باید صیغه خوانده شود و رضایت تنها کافی نیست؟
- [آیت الله بروجردی] خُلع و مبارات طرفین و انشائین میخواهند یا همان یک صیغه کافی می‌باشد؟
- [آیت الله مظاهری] برای نیابت حج یا عمره مفرده عقد یا صیغه خاصی باید جاری شود یا توافق ظاهری طرفین کافی است؟
- [سایر] خانمی که خودش صیغه می خواند اگر خودش بگوید طلاق گرفته، برای ازدواج موقت کافی است یا باید تحقیق کرد و مطمئن شد که طلاق گرفته است؟
- [سایر] سلام لطفا بفرمایید که برای ازدواج حتما باید عاشق شویم یا دوست داشتن ساده یک فرد به تنهایی برای شروع کافی است؟ برای من در ازدواج جثه وقد و اندام فرد مقابل خیلی مهم است آیا این دید و ملاک من در ازدواج اشتباه است و اصلا نباید توجه به اینها کرد؟من کتاب باربارا دی انجلیس به نام آیا تو نیمه گمشده من هستی را خواندم آیا کتاب جامع و کاملی از نظر شما هست؟ سن25 کارمند فوق دیپلم
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا تاخیر در ازدواج به امید بهبود شرایط اقتصادی و ... مجاز می باشد؟ با توجه به اینکه از نظر روحی و جسمانی آمادگی کافی موجود می باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا ذکر خود مدت در هنگام اجرای صیغه لازم است یا اینکه همان تفاهم زن و مرد بر مدت تعیین شده در بین خودشان کافی است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا برای عقد موقت هم لازم است صیغه طلاق خواند شود یا همین قدر که مرد مدت را ببخشد کافی است؟
- [سایر] آیا در ازدواج، شرط بلوغ و عقل کافی است یا اینکه دختر و پسر باید به مرحله ای از رشد نیز برسند؟
- [سایر] کتاب کافی را معرفی کنید؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . در زناشویی؛ چه دائم و چه غیر دائم، باید صیغه خوانده شود، و تنها راضیبودن زن و مرد کافی نیست، و صیغه عقد را یا خود زن و مرد میخوانند، یا دیگری را وکیل میکنند که از طرف آنان بخواند.
- [آیت الله خوئی] زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنها صیغه را خوانده است نمیتوانند به یکدیگر نگاه محرمانه نمایند، و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمیکند، ولی اگر وکیل بگوید صیغه را خواندهام کافی است.
- [آیت الله علوی گرگانی] در زناشویی چه دائم وچه غیر دائم باید صیغه خوانده شود وتنها راضی بودن زن و مرد کافی نیست و صیغه عقد را یا خود زن و مرد میخوانند یا دیگری را وکیل میکنند که از طرف آنان بخواند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنان صیغه را خوانده است نمیتوانند به یکدیگر نگاه محرمانه نمایند، و گمان به اینکه وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمیکند، ولی اگر وکیل بگوید صیغه را خواندهام کافی است.
- [آیت الله اردبیلی] زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنها صیغه را خوانده است، نمیتوانند به یکدیگر نگاه محرمانه نمایند و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است، کفایت نمیکند؛ ولی اگر وکیل بگوید: (صیغه را خواندهام) کافی است.
- [آیت الله بروجردی] زن و مرد تا یقین نکنند که وکیل آنها صیغه را خوانده است، نمیتوانند به یکدیگر رفتار محرمانه نمایند و گمان به این که وکیل صیغه را خوانده است کفایت نمیکند، ولی اگر وکیل بگوید صیغه را خواندهام کافی است.
- [آیت الله بهجت] در زناشویی دائم یا غیر دائم، باید صیغه عقد خوانده شود و تنها راضی بودن زن و مرد کافی نیست، و صیغه را یا خود زن و مرد میخوانند، یا دیگری را وکیل میکنند که از طرف آنان بخواند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] در عقد ازدواج خواه دائم باشد یا موقت، خواندن صیغه لازم است و رضایت طرفین به تنهایی کافی نیست و صیغه عقد را طرفین یا وکیل آنها می توانند بخوانند.
- [آیت الله اردبیلی] عبارت (برای خدا) به هر زبان که باشد، باید در صیغه نذر گفته شود و اگر در قلب آن را نیّت کند، کافی نیست و نذر واقع نمیشود.
- [آیت الله خوئی] در زناشویی چه دائم، چه غیر دائم باید صیغه خوانده شود و تنها راضی بودن زن و مرد کافی نیست و صیغ عقد را یا خود زن و مرد میخوانند یا دیگری را وکیل میکنند که از طرف آنان بخواند.