معتقد ساختن افراد ، تلاشی پر دامنه همراه با آگاهی، استقامت و تعهد می‌طلبد. از دیگر سو افراد از جهت میزان آگاهی، روند تأثیرپذیری، میزان حقیقت طلبی یا حقیقت گریزی، مراتب بسیار متفاوتی دارند. بنابر این هرگز نمی‌توان انتظار داشت که با ارائه نسخه واحدی، بتوان هر فرد را به سهولت به سوی دین دعوت کرد؛ بلکه این مسأله از سویی مرتبط با توان‌مندی‌ها و قدرت جذب شخص هدایتگر از جهت بهره‌مندی‌های علمی و عملی، کشش‌هایاخلاقی و کیفیت اثرگذاری است و از دیگر سو مرتبط با ویژگی‌های روحی، اخلاقی، روانشناسی و ذهنی مخاطب می‌باشد. بنابر این آنچه به صورت کلی می‌توان بر شمرد این است که:
1- کسی که در صدد هدایت دیگران است، باید از نظر اخلاقی به گونه‌ای باشد که بتواند مخاطب را به خود جذب نماید.
2- هدایتگر باید درک درستی از مخاطب، میزان انحراف وی، ارزش‌هایی که بدان وابسته است یا به سمت آنها گرایش دارد، راه نفوذ و تأثیر درونی و ... داشته باشد.
3- ارشاد کننده باید آگاهی کافی نسبت به دین حق داشته باشد و بتواند به خوبی از عهده پاسخ‌گویی به سؤالات و شبهات مخاطب برآید. علاوه بر امور فوق، شخص باید به گونه‌های مختلف از عوامل تأثیر گذار بر مخاطب استفاده کند و با برنامه‌ریزی حساب شده و تدریجی او را به سمت دین و حقایق الهی دعوت نماید.
www.morsalat.com
