همه ما فکر می‌کنیم کودکان نمی‌توانند به خوبی در کارهای منزل با ما همکاری کنند. اما دادن حتی کوچکترین وظیفه و مسئولیت باعث به‌وجود آمدن عادات خوب کاری در وی، در آینده خواهد شد. به علاوه دادن یک فعالیت ساده در منزل، این حس را به کودکتان می‌دهد که او هم جزئی از خانواده است و شرکتش در این امور مهم و ارزشمند است.
وظایفی به کودک دهید که مناسب سن اوست. کارهای ساده‌ای را انتخاب کنید، چون کودک هنوز توانایی شناختی کافی برای انجام دادن وظایف بزرگ را کسب نکرده است. برای مثال تمیز کردن اتاق خودش یا کمک به جمع کردن اسباب بازی‌های خود یا جمع کردن لباس‌ها. گاهی اوقات اجازه دهید کودک دستیار شما باشد چون کودکان از این که مثل پدر یا مادر خود باشند لذت می‌برند.
دستور‌العمل‌های کاری را به او بگویید: یعنی نحوه انجام دادن کاری را که به او واگذار می‌کنید، توضیح دهید و به عبارتی کودک را توجیه کنید.
طوری مراقب کارش باشید که متوجه حضور شما نباشد و هرگز تلاش‌های او را کوچک نشمارید.
به جای گفتن (نه، این درست نیست) از جمله (بهتر است یا من دوست دارم) استفاده کنید.
وقتی خودتان کاری می‌کنید، کودک را صدا بزنید تا در کنار شما باشد. او این کار را یاد خواهد گرفت. و این بزرگترین محرک برای فرزندتان است تا به انجام دادن کارهای عادی و روزمره بپردازد.
او را در کارها تنها نگذارید و اجازه دهید کودک، حمایت شما در کارها را احساس کند البته نه به صورت دخالت مستقیم.
همیشه انتظار همکاری نداشته باشید. هیچ بچه‌ای، هر وقت که پدر و مادر بخواهند، با رضایت کامل مشغول به انجام دادن کار نمی‌شود مخصوصاً بچه‌های 2 تا 3 ساله.
علاوه بر این به یاد داشته باشید که در این سنین و یا بالاتر، وظایف به صورت کامل بوسیله بچه‌ها اجرا نخواهد شد. لازم نیست همه وظایف را یکباره به کودک یاد دهید. زمان را در نظر بگیرید.
او را در کارها تنها نگذارید و اجازه دهید کودک، حمایت شما در کارها را احساس کند البته نه به صورت دخالت مستقیم.
منبع:سایت تبیان
