وظیفه ی والدین در قبال دنیای متفاوت دخترها و پسرها چیست؟

جنسیت مساله ای مهم در همه جانداران است؛ چیزی که وظایف یک جاندار ،شکل زندگی او و حتی ظاهر او را در بر می گیرد. جنسیت در همه ابعاد زندگی انسان ها نیز تاثیرگذار است. به همین دلیل در این نوشتار به نقش دهی جنسی به کودکان و یاد دادن دختر یا پسر بودن به آنها پرداختیم تا بتوانیم با دختر یا پسر خود به طور صحیح و با توجه به جنس او رفتار کنیم.
تفاوت دختر و پسر
جدا از تفاوت هایی که در فرهنگ های مختلف برای دخترها و پسرها قائلند سراغ تفاوت های علمی این دو جنس با هم می رویم. براساس تحقیقات انجام شده اولین تفاوت در دختر و پسر کروموزوم 7 در پسرهاست که این کروموزوم آنها را در موقع تولد آسیب پذیرتر از دخترها می کند و معمولا مرگ و میر در نوزادان پسر بیشتر از نوزادان دختر است.
از لحظه تشکیل نطفه تا پایان مرگ، رشد و تحول در زن و مرد متفاوت است. در دوره درون رحمی، جنین پسر خیلی سریع تر از جنین دختر رشد می کند. قد و وزن جنین های پسر نیز از جنین های دختر بیشتر است، اما میزان چربی بدن دختران از همان دوره جنینی بیشتر از پسران است. پس از تولد نیز تفاوت هایی میان 2 جنس مشاهده می شود. برای مثال، از تولد تا 2 سالگی ، از نظر قد ، وزن و اندازه دور سر ، تفاوت هایی میان دختر و پسر وجود دارد.
دختران از نظر ویژگی هایی مثل توجه به بازی ها و میزان همکاری، در تمام مراحل بالاتر از پسران هستند. نوع بازی های دو جنس نیز متفاوت است. دختر بچه ها تمایل به بازی با دختر بچه های کوچک تر از خود را دارند ، اما پسربچه ها تمایل به بازی با اسباب بازی؛ حتی نحوه شروع بازی نیز در آنها متفاوت است. دختربچه ها معمولا بازی را با محبت و دوستی و پسربچه ها با پرخاشگری شروع می کنند.
به طور کلی، دختر و پسر از نظر حواس پنجگانه با یکدیگر تفاوت هایی دارند حس شنوایی دخترها در همه دوران زندگی بهتر از پسرها است و شاید به همین دلیل، زنان بیشتر از مردان صحبت می کنند ، یعنی زنان به محرک های شنوایی بهتر و بیشتر از مردان واکنش نشان می دهند.
کودکان از وقتی متوجه جنسیت خود می شوند شروع به الگوبرداری از والد هم جنس خود می کنند.
نقش پذیری جنسی
نقش پذیری جنسی ، یادگیری رفتار و عملکردهایی است که متناسب با جنسیت فرد است. کودکان از وقتی متوجه جنسیت خود می شوند شروع به الگوبرداری از والد هم جنس خود می کنند. دخترها از مادرها تقلید می کنند و پسرها از پدرها. در این بین نقش آموزش والدین به فرزند مهم است چرا که رفتار آنها تعیین کننده رفتار فرزندشان است. پس در ابتدا باید والدین روی رفتار خود دقیق باشند و از طرف دیگر این والدین هستند که برای کودک لباس و اسباب بازی می خرند و او را به سمت نقش های جنسی سوق می دهند. مثلا معمولا والدین از دختر خانواده می خواهند که در کارهای خانه کمک کند و از پسر خانواده در کارهای بیرون خانه و تعمیر وسایل و خرید کمک می گیرند. در فعالیت های مختلف معمولا پدر و پسر با هم هستند و دختر و مادر با هم. کودک فکر می کند در آینده، وظیفه او همان است.
چیزی که مهم است این است که ما باید در فرزندمان رضایت از جنسی که دارد را ایجاد کنیم. مثلا اگر در خانه به پسرمان خیلی آزادی دهیم و دخترمان را صرفا به این دلیل که دختر است محدود کنیم او همیشه آروز می کند که ای کاش پسر بود. اگر دخترتان را حمایت تام و کمال کنید و از پسرتان بخواهید بدون حمایت روی پای خودش بایستد تنها به این دلیل که پسر است او را از پسر بودنش پیشمان می کنید.
برای این که بتوانید نقش خود را به عنوان والدین در نقش دهی جنسی به فرزندانتان خوب ایفا کنید باید از افراط و تفریط بپرهیزید.
افراط و تفریط
برای این که بتوانید نقش خود را به عنوان والدین در نقش دهی جنسی به فرزندانتان خوب ایفا کنید باید از افراط و تفریط بپرهیزید. شما نباید افراط کنید، به این معنی که بین دختر و پسر بودن یک خط پررنگ بکشید و دختر و پسر را از فعالیت هایی که مربوط به جنس مخالفش است محروم کنید. مثلا اگر یک پسربچه خواست غذا پختن را یاد بگیرد یا خیاطی را تجربه کند شما نباید جلوی او را بگیرید و به او بگویید اینها کار دخترهاست و بعکس . اگر دختر شما خواست وسیله ای را تعمیر کند نباید او را مسخره کنید. تفریط هم به این معنی است که از دخترتان توقع نداشته باشید عین پسرها باشد و اگر از پس کار پسرانه ای برنیامد او را سرزنش نکنید و بعکس از پسرتان هم توقع این که مثل دخترها رفتار کند را نداشته باشید.
بهترین و ایده آل ترین والدین کسانی هستند که بتوانند رفتار کردن متعادل در موقعیت های مختلف را به فرزندانشان یاد دهند. مثلا اگر جایی نیاز بود که یک دختر مثل پسرها رفتار کند و قوی تر عمل کند باید بتواند و بعکس جایی که ممکن است یک پسر لطافت و احساس یک دختر را داشته باشد بتواند و در عین حال هویت خود را حفظ کند.
مقایسه کودکان با هم کار بسیار اشتباهی است و مقایسه دختر و پسر با هم در خانه، کاری بمراتب اشتباه تر است. شما باید توانایی های فرزندتان را تشویق کنید و بدانید هر کودکی با هر جنسی توانایی های مخصوص به خود را دارد. بهتر است به جای این که دنبال تلقین نقش خاصی به فرزندتان باشید به دنبال کشف استعدادها و علایق او باشید.
انسان متعادل انسانی است که بتواند از پس زندگی خود بر بیاید و جنسیت تنها بخشی از آن است. شما باید فرزندتان را مقاوم و دارای توانایی زندگی بار بیاورید و در این بین بنا به دختر یا پسر بودن آنها، نقش های رفتاری دختری پسری را به آنها آموزش دهید، منتها بدون تعصب و بی عدالتی و افراط و تفریط و همیشه به یاد داشته باشید که دختر و پسر به یک اندازه احتیاج به مراقبت، تربیت، هزینه، وقت و انرژی دارند پس خود را با جنسیت فرزندتان گول نزنید چرا که بعضی ها فکر می کنند مثلا اگر فرزندشان دختر است راحت ترند؛ چرا که بیشتر حرفشان را می پذیرد، در حالی که جامعه امروزه به اندازه ای برای دخترها خطرناک و پرچالش هست که دختران هم به آموزش های لازم برای وارد شدن به جامعه نیازمندند.
به هر حال شما به عنوان والدین کودک اول از همه او را انسانی خوب، بعد فردی مفید و بعد دختر یا پسر خوبی تربیت کنید؛ چرا که انسانیت و مفید بودن ربطی به جنسیت ندارد و شما می توانید بدون تاکید بر جنسیت فرزندتان نکات کلیدی زندگی را به او بیاموزید.
در نظر داشته باشید که در عین تمام این تربیت ها دختر باید یک دختر و پسر نیز باید یک پسر باشد، اما بهترین و ایده آل ترین والدین کسانی هستند که بتوانند رفتار کردن متعادل در موقعیت های مختلف را به فرزندانشان یاد دهند. مثلا اگر جایی نیاز بود که یک دختر مثل پسرها رفتار کند و قوی تر عمل کند باید بتواند و بعکس جایی که ممکن است یک پسر لطافت و احساس یک دختر را داشته باشد بتواند و در عین حال هویت خود را حفظ کند.
بین دختر و پسر بودن مرز مشخصی وجود ندارد پس دنبال خط کشی بین رفتارهای فرزندانتان نگردید و در پی یاد دادن درست زیستن به آنها باشید. دختری که روحیات پسرانه دارد اگر وظایفش را خوب آموخته باشد، می تواند به همان اندازه مادر خوبی باشد که یک دختر با روحیه دخترانه
www.eporsesh.com