در روایات اسلامی معیارهایی برای دوست خوب ذکر شده است. امام علی(ع) می فرماید: "دوست واقعی کسی است که برادر خود را در سه حالت: گرفتاری، هنگامی که غائب است و پس از مرگ یاری رساند".1 دوست آن باشد که گیرد دست دوست در پریشان حالی و درماندگی در جای دیگر حضرت می فرماید: "هر کس تو را به خانة آخرت فرا خواند و تو را در راه عمل کردن برای آخرت یاری رساند، دوست مهربان است".2 در حدیثی جامع امام حسن(ع) خصوصیات دوست خوب را این چنین بیان داشته اند: "با کسی همنشین باش که چون مصاحب او گشتی مصاحبت او تو را بیاراید و هرگاه خدمت او را کردی تو را حفظ کند و اگر از او کمکی خواستی تو را کمک کند و اگرسخنی گفتی گفتارت را تصدیق کند و اگر به دشمن حمله کردی قدرتت را تقویت کند و اگر دست بخشش دراز کردی تو را یاری و مدد کند و اگر در کار تو شکستی پدید آید آن را جبران کند و اگر از تو کار نیکی دید آن را به حساب آورد و اگر از او چیزی بخواهی به تو بدهد و اگر ساکت بمانی خود او پیشگام شود و اگر حوادث ناگواری بر او وارد شود تو را ناراحت کند. کسی که از ناحیة او به تو گزندی نرسد و راه های مختلف از ناحیة او بر ارائه تو ارائه نشود و در برابر مشکلات زندگی دست از یاری تو برندارد و اگر در تقسیم چیزی با هم نزاع کردید تو را بر خود مقدم بدارد". پی نوشتها: 1. نهج البلاغه، فیض الاسلام، کلمات قصار 129. 2. غررالحکم، ج 5،ص 366. eporsesh.com
در روایات اسلامی معیارهایی برای دوست خوب ذکر شده است. امام علی(ع) می فرماید: "دوست واقعی کسی است که برادر خود را در سه حالت: گرفتاری، هنگامی که غائب است و پس از مرگ یاری رساند".1
دوست آن باشد که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی
در جای دیگر حضرت می فرماید: "هر کس تو را به خانة آخرت فرا خواند و تو را در راه عمل کردن برای آخرت یاری رساند، دوست مهربان است".2
در حدیثی جامع امام حسن(ع) خصوصیات دوست خوب را این چنین بیان داشته اند: "با کسی همنشین باش که چون مصاحب او گشتی مصاحبت او تو را بیاراید و هرگاه خدمت او را کردی تو را حفظ کند و اگر از او کمکی خواستی تو را کمک کند و اگرسخنی گفتی گفتارت را تصدیق کند و اگر به دشمن حمله کردی قدرتت را تقویت کند و اگر دست بخشش دراز کردی تو را یاری و مدد کند و اگر در کار تو شکستی پدید آید آن را جبران کند و اگر از تو کار نیکی دید آن را به حساب آورد و اگر از او چیزی بخواهی به تو بدهد و اگر ساکت بمانی خود او پیشگام شود و اگر حوادث ناگواری بر او وارد شود تو را ناراحت کند. کسی که از ناحیة او به تو گزندی نرسد و راه های مختلف از ناحیة او بر ارائه تو ارائه نشود و در برابر مشکلات زندگی دست از یاری تو برندارد و اگر در تقسیم چیزی با هم نزاع کردید تو را بر خود مقدم بدارد".
پی نوشتها:
1. نهج البلاغه، فیض الاسلام، کلمات قصار 129.
2. غررالحکم، ج 5،ص 366.
eporsesh.com
- [سایر] بهترین دوست در ایام جوانی چه کسی است؟
- [سایر] وقار پیری، دوست داشتنی تر است یا نشاط جوانی؟
- [سایر] در سایتی خواندم که کریشنا مورتی در ایام جوانی رسوایی اخلاقی داشته، تایید می کنید؟ اطلاعاتی بیشتری دارید؟
- [سایر] کسی که نمیداند روزههایی که در ایام جوانی خورده، قبل از هنگام بلوغ بوده یا نه؛ آیا قضای آنها واجب است؟
- [سایر] جوانی هستم که نسبت به نماز مشکل دارم و گاهی آن را ترک می کنم با اینکه خیلی دوست دارم چه کنم ؟
- [آیت الله بروجردی] شخصی در ایّام جوانی مس میّت کرده، از روی ندانستن مسأله و غفلت غسل نکرده، حال که فهمیده نسبت به نماز و روزههایش در مدّت غفلت چه باید بکند؟
- [سایر] جوانی هستم 26 ساله که خیلی دوست دارم ازدواج کنم ولی بحث ازدواج که پیش می آید به شدت می ترسم نمی دانم چه کنم و شرایط آن را هم دارم و از لحاظ روحی-روانی خیلی تحت فشار هستم؟
- [سایر] ایام فاطمیه به چه ایامی گفته می شود ؟ حد فاصل دقیق این ایام کدام روزها است؟ برگزاری جشنها و مراسم های شاد در ایام فاطمیه چه حکمی دارد؟
- [سایر] شعر بمناسبت ایام فاطمیه بفرمایید؟
- [سایر] ایام معلومات و ایام معدودات چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] زنانی که عادت وقتیه و عددیه دارند همین که در ایام عادت خون ببینند حائض می شوند و تا پایان ایام عادت، احکام حائض را دارند، خواه نشانه های خون حیض در آن بوده باشد، یا نه.
- [آیت الله سیستانی] زنی که عادت عددیه دارد اگر خون از عدد روزهای عادت او بیشتر شود هر چند از ده روز تجاوز نکند بنابر احتیاط واجب در روزهای بعد از عدد عادت محرمات نفساء را ترک و واجبات مستحاضه را انجام دهد ، و اگر بیش از یک بار خون ببیند و بین آنها پاکی باشد به عدد ایام عادت خون را نفاس قرار دهد و احتیاطاً در ایام پاکی وسط و ایام خون زائد بر عادت ، محرمات نفساء را ترک و واجبات را انجام دهد .
- [آیت الله مظاهری] دیدن آلودگی قبل از ایّام عادت در صورتی که رحم پاک باشد و نشانه حیض را نداشته باشد، استحاضه است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] زنی که عادت وقتیه و عددیه دارد، اگر بعد از گذشتن تمام ایام عادت شروع به خون دیدن کرد استحاضه است؛ هر چند به نشانه حیض باشد، مگر آن که عادت وی در اثر نشانهدار بودن خون مشخص شده باشد (صورت دوم مسأله 485) که چنانچه خونی با نشانه پس از ایام عادت هم ببیند، حیض است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] بین نفاس و حیض که زن بعد از آن می بیند باید ده روز فاصله باشد پس خونی که زن قبل از گذشت ده روز از گذشت ایام نفاس می بیند استحاضه است هر چند در ایام عادت باشد و در مورد لزوم فاصله شدن ده روز پاکی بین حیض سابق و نفاس اشکال است و احتیاط ترک نشود.
- [آیت الله سیستانی] - اعتکاف کننده باید در ایّام اعتکاف، روزه باشد، بنابراین کسی که نمیتواند روزه بگیرد مانند مسافری که قصد اقامه ده روز ندارد و مریض و زن حائض و نفساء اعتکافش صحیح نیست، و در ایام اعتکاف لازم نیست که روزه مخصوص به اعتکاف باشد بلکه هر روزهای باشد صحیح است حتّی روزه استیجاری، مستحبی و قضاء هم کافی است.
- [آیت الله سیستانی] - معتکف بنا بر احتیاط واجب، باید از استمناء (هرچند به صورت حلال) و مباشرت زن به لمس و بوسیدن به شهوت هم اجتناب کند، و نگاه کردن با شهوت به همسر در ایام اعتکاف مبطل اعتکاف نیست ولی احتیاط مستحب آن است که در ایام اعتکاف از آن اجتناب شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر صاحب عادت وقتیه در ایام عادت خونی ببیند که نداند خون زخم است یا حیض، باید آن را حیض قرار دهد.
- [آیت الله مظاهری] زنهایی که برای جلوگیری از عادت قرص میخورند، اگر آلودگیهایی مشاهده کنند که نشانه حیض را ندارد، باید آن را استحاضه قرار دهند گرچه در ایّام عادتشان باشد.
- [آیت الله مظاهری] مرد در ازدواج موقّت میتواند مدّت را ببخشد و بخشیدن او به منزله طلاق است، ولی شرایط طلاق را ندارد و لازم نیست مثلاً در ایّام پاکی باشد.