پاسخ از حجت الاسلام حسین دهنوی: مجادله یک آفت بزرگ است و خیلی خطرناک است . یک وقت ، زوج ها مشکلی در زندگی دارند . همه مشکل دارند . یک وقت اختلاف سلیقه هایی دارد ، بعد می خواهند ، برای حل این اختلاف با همسرش گفتگو کنند . این خیلی عالی است . این گفتگو یک مهارت است ولی متاسفانه خیلی ها مهارت این گفتگو را ندارند تا می آیند شروع به گفتگو کنند ، تبدیل به بگو و مگو و مجادله میشود . گفتگو چیز جالبی است . و روی آن تاکید شده است . یک وقت شما یک حرف حقی دارید و می خواهید به همسر خود اثبات کنید ، اندیشه حقی دارید ، شما از مقوله گفتگو خارج میشوید . گفتگو برای اختلاف سلیقه و حل مشکلات است ولی اینجا به وادی جدل وارد میشود و جز راه کارهای اثبات حق درمنطق ، بقیه جدل است . اینجا جدل می کنیم . آیا عیبی دارد ؟ خیر . این یک ابزار برای اثبات حق است به معنای منطقی آن . این شیوه اولیا خداست : نحن المجادلون . ما از مجادلون هستیم و جادلهم هی بالتی احسن یعنی مجادله ای که توی آن دروغ ، بهتان ، افترا ، بی حرمتی ، فحش ، واژگان زشت نباشد ، اشکال ندارد . اما یک وقت شما روی مطلبی ، با هم گفتگو و جدل می کنید که نه رفع مشکل است نه اثبات حق. خودشان میگویند مابا هم سر ، مسائل بیهوده بحث میکنیم . نه برای رفع مشکل است نه برای اثبات حق است . این یک جدال و نبرد بی حاصل است . چون نتیجه ای ندارد . خودشان میدانند به جایی نمیرسند و یک نبرد بی حاصل است . اگر این شد ، مراء( مراع ) میشود . مراء ، یک چیزی ورای جدل است . این یکی از آفات زندگی است و به زندگی لطمه میزند وبخاطر همین است که این قدر روی مراء تأکید کرده اند. رسول اکرم (ص) فرموده اند : ایمان بنده تکمیل نمیشود مگر اینکه مراء را ترک کنند . چرا؟ زیرا المراء بذرالشر. مراء بذر شر است . یعنی این بذری است که می کارید و شرارت رشد میکند . بذر ظاهرش کوچک است . بعضی ها می گویند چه اشکال دارد ، با هم جرو بحث میکنیم و چند ساعت بعد آشتی میکنیم . این بگو و مگو ها بذر کوچک است . شما این را می کارید . این قضیه بامبو است که بعد از مدتها مثلا چهل رشد میکند . شما بذر را می کارید و زندگی را تباه می کنید . این کار شیطان است. المراءخلق ابلیس : من تقاضا میکنم دست بردارید . مراء بسیار خطرناک است . حالا هر کس که این مشکل را دارد و می فرماید من حرف حقی دارم ، میخواهم به همسرم اثبات کنم و او زیر بار نمیرود . خوب عزیز من وقتی که شما میدانید او زیر بار نمیرود ، این هم مراء(مراع )است . چون نتیجه ای ندارد . بنابراین فرموده اند : اترک المراءو لو کنت محقا : مراء را ترک کنید حتی اگر به حق باشد . پیامبر فرموده اند : پرهیزگارترین مردم آن کسی است که مراء را ترک کند حتی اگر به حق باشد. عزیزان مراء را ترک کنید چون خطرناک است . به فرض می گوید همسرم شروع میکند ، ما میگوییم شما سکوت کن . بلغاری ها ضرب المثل هایی دارند که می گویند با سکوت میتوان شیطان را عصبانی کرد . یک طرف اگر سکوت کند ، مراءشکل نمیگیرد و تمام میشود . باید با یک لبخند تمام کرد نه با بی اعتنایی و ما بگوییم جواب ابلهان خاموشی است . در این صورت بیشتر حرصش می گیرد. با آرامش، لبخند بزنید . سکوت کنید یا حق را هم به او بدهید تا زندگیتان در معرض مراء قرار نگیرد. ww.ch3.irbtv.ir
پاسخ از حجت الاسلام حسین دهنوی:
مجادله یک آفت بزرگ است و خیلی خطرناک است . یک وقت ، زوج ها مشکلی در زندگی دارند . همه مشکل دارند . یک وقت اختلاف سلیقه هایی دارد ، بعد می خواهند ، برای حل این اختلاف با همسرش گفتگو کنند . این خیلی عالی است . این گفتگو یک مهارت است ولی متاسفانه خیلی ها مهارت این گفتگو را ندارند تا می آیند شروع به گفتگو کنند ، تبدیل به بگو و مگو و مجادله میشود . گفتگو چیز جالبی است . و روی آن تاکید شده است . یک وقت شما یک حرف حقی دارید و می خواهید به همسر خود اثبات کنید ، اندیشه حقی دارید ، شما از مقوله گفتگو خارج میشوید . گفتگو برای اختلاف سلیقه و حل مشکلات است ولی اینجا به وادی جدل وارد میشود و جز راه کارهای اثبات حق درمنطق ، بقیه جدل است . اینجا جدل می کنیم . آیا عیبی دارد ؟ خیر . این یک ابزار برای اثبات حق است به معنای منطقی آن . این شیوه اولیا خداست : نحن المجادلون . ما از مجادلون هستیم و جادلهم هی بالتی احسن یعنی مجادله ای که توی آن دروغ ، بهتان ، افترا ، بی حرمتی ، فحش ، واژگان زشت نباشد ، اشکال ندارد .
اما یک وقت شما روی مطلبی ، با هم گفتگو و جدل می کنید که نه رفع مشکل است نه اثبات حق. خودشان میگویند مابا هم سر ، مسائل بیهوده بحث میکنیم . نه برای رفع مشکل است نه برای اثبات حق است . این یک جدال و نبرد بی حاصل است . چون نتیجه ای ندارد . خودشان میدانند به جایی نمیرسند و یک نبرد بی حاصل است . اگر این شد ، مراء( مراع ) میشود . مراء ، یک چیزی ورای جدل است . این یکی از آفات زندگی است و به زندگی لطمه میزند وبخاطر همین است که این قدر روی مراء تأکید کرده اند. رسول اکرم (ص) فرموده اند : ایمان بنده تکمیل نمیشود مگر اینکه مراء را ترک کنند . چرا؟ زیرا المراء بذرالشر. مراء بذر شر است . یعنی این بذری است که می کارید و شرارت رشد میکند . بذر ظاهرش کوچک است . بعضی ها می گویند چه اشکال دارد ، با هم جرو بحث میکنیم و چند ساعت بعد آشتی میکنیم . این بگو و مگو ها بذر کوچک است . شما این را می کارید . این قضیه بامبو است که بعد از مدتها مثلا چهل رشد میکند . شما بذر را می کارید و زندگی را تباه می کنید . این کار شیطان است. المراءخلق ابلیس : من تقاضا میکنم دست بردارید . مراء بسیار خطرناک است . حالا هر کس که این مشکل را دارد و می فرماید من حرف حقی دارم ، میخواهم به همسرم اثبات کنم و او زیر بار نمیرود . خوب عزیز من وقتی که شما میدانید او زیر بار نمیرود ، این هم مراء(مراع )است . چون نتیجه ای ندارد . بنابراین فرموده اند : اترک المراءو لو کنت محقا : مراء را ترک کنید حتی اگر به حق باشد . پیامبر فرموده اند : پرهیزگارترین مردم آن کسی است که مراء را ترک کند حتی اگر به حق باشد. عزیزان مراء را ترک کنید چون خطرناک است . به فرض می گوید همسرم شروع میکند ، ما میگوییم شما سکوت کن . بلغاری ها ضرب المثل هایی دارند که می گویند با سکوت میتوان شیطان را عصبانی کرد . یک طرف اگر سکوت کند ، مراءشکل نمیگیرد و تمام میشود . باید با یک لبخند تمام کرد نه با بی اعتنایی و ما بگوییم جواب ابلهان خاموشی است . در این صورت بیشتر حرصش می گیرد. با آرامش، لبخند بزنید . سکوت کنید یا حق را هم به او بدهید تا زندگیتان در معرض مراء قرار نگیرد.
ww.ch3.irbtv.ir
- [سایر] رها کردن مجادله نشانه چیست؟
- [سایر] محتوای سوره سوره مجادله را بیان فرمایید؟
- [سایر] با چه کسانی نباید مجادله کرد؟
- [سایر] مجادله چه پیامدهایی دارد؟
- [سایر] قرار است که تا سه ماه دیگر با خانمی ازدواج کنم. گاهی وقتی با ایشان به گردش می روم و تماس هایی با دست وی حاصل می شود آیا می توانم با ایشان برای این سه ماه به صورت مشروط؛ یعنی به شرط عدم تماس جنسی صیغه عقد ازدواج موقت بخوانم؟
- [سایر] معرفی اجمالی از سوره مجادله ارایه نمایید.
- [سایر] پرهیز از مجادله چه ثمره ای دارد؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] مجادله در چه اموری حرام است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] یک نفر ازدواج کرده صیغه عقد دایمی جاری شده سه ماه بعد ایشان می خواهد بار دوم صیغه عقد دایم با همین خانم جاری شود آیا این کار جایز است؟
- [سایر] تفسیر آیات 12 و 13 سوره مجادله چیست؟
- [آیت الله سیستانی] زنی که عدّه او سه ماه است ، اگر اول ماه قمری طلاقش بدهند ، باید سه ماه تمام عدّه نگهدارد ، و اگر در بین ماه طلاقش بدهند ، باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسریِ ماه اول را از ماه چهارم عدّه نگهدارد تا سه ماه تمام شود ، مثلاً اگر غروب روز بیستم ماه طلاقش دهند و آن ماه سی روز باشد ، پایان عدّه او غروب روز بیستم از ماه چهارم است ؛ و اگر ماه اول 29 روز باشد احتیاط واجب آن است که از ماه چهارم بیست و یک روز عدّه نگهدارد ، تا با مقداری که از ماه اول عدّه نگهداشته سی روز شود .
- [آیت الله نوری همدانی] زنی که عدّه او سه ماه است ، اگر اوّل ماه طلاقش بدهند باید سه ماه هلالی یعنی از موقعی که ماه دیده می شود تا سه ماه عدّه نگهدارد . و اگر در بین ماه طلاقش بدهند ، باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسری ماه اوّل را از ماه چهارم عدّه نگهدارد تا سه ماه تمام شود ، مثلاً اگر غروب روز بیستم ماه طلاقش بدهند و آن ماه بیست و نه روز باشد باید نُه روز باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و بیست روز از ماه چهارم عدّه نگهدارد و احتیاط مستحّب آن است که از ماه چهارم بیست و یک روز عدّه نگهدارد ؛ تا با مقداری که از ماه اوّل عدّه نگهداشته سی روز شود .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] زنی که عدّه او سه ماه است، اگر اول ماه طلاقش بدهند باید سه ماه هلالی یعنی از موقعی که ماه دیده می شود تا سه ماه عدّه نگهدارد. و اگر در بین ماه طلاقش بدهند، باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسری ماه اول را از ماه چهارم عدّه نگهدارد تا سه ماه تمام شود، مثلا اگر غروب روز بیستم ماه طلاقش بدهند و آن ماه بیست و نه روز باشد باید نه روز باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و بیست روز از ماه چهارم عدّه نگهدارد، و احتیاط مستحب آن است که از ماه چهارم بیست و یک روز عدّه نگهدارد تا با مقداری که از ماه اوّل عدّه نگهداشته سی روز شود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] زنی که عده او سه ماه است؛ اگر اول ماه طلاقش بدهند؛ باید سه ماه هلالی؛ یعنی از موقعی که ماه دیده می شود تا سه ماه عده نگهدارد. و اگر در بین ماه طلاقش بدهند؛ باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسری ماه اول را از ماه چهارم عده نگهدارد تا سه ماه تمام شود؛ مثلا اگر غروب روز بیستم ماه طلاقش دهند و آن ماه بیست و نه روز باشد؛ باید نه روز باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و بیست روز از ماه چهارم عده نگهدارد و احتیاط مستحب آن است که از ماه چهارم بیست و یک روز عده نگهدارد؛ تا به مقداری که از ماه اول عده نگهداشته سی روز شود.
- [آیت الله خوئی] زنی که عد او سه ماه است، اگر اول ماه طلاقش بدهند، باید سه ماه هلالی یعنی از موقعی که ماه دیده میشود تا سه ماه عدّه نگهدارد، و اگر در بین ماه طلاقش بدهد، باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسری ماه اول را از ماه چهارم عدّه نگهدارد تا سه ماه تمام شود، مثلًا اگر غروب روز بیستم ماه طلاقش بدهند و آن ماه بیست و نه روز باشد، باید نه روز باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و بیست روز از ماه چهارم عدّه نگهدارد، و احتیاط مستحب آن است که از ماه چهارم بیست و یک روز عدّه نگهدارد تا به مقداری که از ماه اول عدّه نگهداشته سی روز شود.
- [امام خمینی] زنی که عده او سه ماه است، اگر اول ماه طلاقش بدهند، باید سه ماه هلالی یعنی از موقعی که ماه دیده می شود تا سه ماه عده نگهدارد، و اگر در بین ماه طلاقش بدهند، باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسری ماه اول را از ماه چهارم عده نگهدارد تا سه ماه تمام شود، مثلا اگر غروب روز بیستم ماه طلاقش بدهند و آن ماه بیست و نه روز باشد، باید نه روز باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و بیست روز از ماه چهارم عده نگهدارد، و احتیاط مستحب آن است که از ماه چهارم بیست و یک روز عده نگهدارد تا با مقداری که از ماه اول عده نگهداشته سی روز شود.
- [آیت الله اردبیلی] زنی که عده او سه ماه است، اگر اوّل ماه او را طلاق بدهند، باید سه ماه هلالی یعنی از هنگامی که ماه دیده میشود تا سه ماه عدّه نگهدارد و اگر در بین ماه او را طلاق بدهند، باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسری ماه اوّل را از ماه چهارم عدّه نگهدارد تا سه ماه تمام شود، مثلاً اگر غروب روز بیستم ماه او را طلاق بدهند و آن ماه بیست و نُه روز باشد، باید نه روز باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و بیست روز از ماه چهارم عدّه نگهدارد و احتیاط مستحب آن است که از ماه چهارم بیست و یک روز عدّه نگهدارد تا با مقداری که از ماه اوّل عدّه نگهداشته، سی روزِ تمام شود.
- [آیت الله بروجردی] زنی که عدّه او سه ماه است، اگر اوّل ماه طلاقش بدهند، باید سه ماه هلالی یعنی از موقعی که ماه دیده میشود تا سه ماه عدّه نگه دارد و اگر در بین ماه طلاقش بدهند، باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسری ماه اوّل را از ماه چهارم عدّه نگه دارد تا سه ماه تمام شود، مثلاً اگر غروب روز بیستم ماه طلاقش بدهند و آن ماه بیست و نُه روز باشد، باید نُه روز باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و بیست روز از ماه چهارم عدّه نگه دارد و احتیاط مستحب آن است که از ماه چهارم بیست و یک روز عدّه نگه دارد تا با مقداری که از ماه اوّل عدّه نگه داشته، سی روز شود.
- [آیت الله بهجت] زنی که عدّه او سه ماه است، اگر اول ماه طلاقش بدهند باید سه ماه هلالی، یعنی از موقعی که ماه دیده میشود تا سه ماه عدّه نگاه دارد، و اگر در بین ماه طلاقش بدهند، باید باقی ماه را با دو ماه بعد از آن و نیز کسری ماه اول را از ماه چهارم، عدّه نگاه دارد تا سه ماه تمام شود؛ مثلاً اگر غروب روز بیستم ماه طلاقش بدهند و آن ماه بیستونه روز باشد، باید نُه روز باقیمانده ماه را با دو ماه بعد از آن و بیست روز از ماه چهارم عدّه نگاه دارد؛ و احتیاط مستحب آن است که از ماه چهارم بیستویک روز عدّه نگاه دارد تا با مقداری که از ماه اول عدّه نگاه داشته، سی روز شود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] زنی را که عدّه او سه ماه است هر روز از ماه طلاق دهند، در همان روز از ماه چهارم عدّه او تمام میشود و احتیاط مستحبّ آن است که زن قبل از گذشتن 90 روز از زمان طلاق ازدواج نکند و از کارهایی که در عدّه حرام است؛ همچون زینت کردن، خودداری کند.