حالتی که در شما پدیدار گشته فوق العاده زیبا و ارزنده است به ویژه بازگشت از گناه ترک محرمات و رو به سوی حقتعالی آوردن برای یک جوان محبوبترین چیز نزد خداوند است و شیرینی آن از هر لذتی برتر و دیر پای تر است. راستی چه محبوبی بالاتر از ذات جمیل علی الاطلاق و چه معشوقی برتر از کمال مطلق؟ این عشق همان در یگانه ای است که نه هر قلبی صدفش تواند بود و نه هر دلی جایگاه آن. امام سجاد (علیه السلام) در مناجات المحبین می فرمایند: ((الهی من ذالذی ذاق حلاوه محبتک فرام منک بدلا آن کیست که شیرینی عشق تو را چشد و دیگری را برگزیند؟)) پیمایش مسیر حب الهی نه چندان دور بل برای اهلش نزدیک و به چنگ آمدنی است ((ان الراحل الیک قریب المسافه همانا رهسپاران بسوی تو راهی بس کوتاه پیش رو دارند)). زیرا او محبوبی است که دور از ما نیست بل از رگ گردن به ما نزدیکتر است و دوری او مفهومی جز اعراض و رویگردانی ما جاهلان ندارد. برادر عزیز بکوش این گوهر گرانمایه را با ثمن بخس از کف ندهی و گرایشات و تمنیات نفسانی و تعینات عالم کثرات ترا از توجه به حق جدا نساخته و در دام ابلیس گرفتار نسازد. در این راستا توجه شما را به نکاتی چند جلب می نماید: 1- اولین نکته ای که هر سالک الی الله باید پیوسته بدان توجه تام داشته باشد آن است که در این وادی با قدم ((رب)) پای گذارد نه با قدم ((نفس)) زیرا چه بسا انسان در مسیر سلوک عرفانی نیز گرفتار نفسانیت ها و انانیت های پیچیده و ناپیدا گشته و هرقدر به پیش رود در باتلاق انانیت خود فروتر رفته و از خدا دورتر می گردد. بسیاری از انحرافات مدعیان عرفان و بدعت آفرین آنها در شریعت مقدس با آرم تصوف و عرفان مظاهر وجود این ریشه کاسده در مکان نفس است. از اینجا روشن می شود که بدون پالایش نفس و تخلیه آن از همه رذایل و در راس آن نفس پرستی ره به عالم لاهوت نتوان سپرد.
2- التزام به احکام ظاهری شریعت (خصوصا انجام واجبات و ترک محرمات) نه تنها در تمام مراحل سلوک بل حتی برای واصلین نیز لازم و اجتناب ناپذیر است لذا باید با تمام وجود بکوشید واجبات فوت شده را جبران نموده و در برابر هجوم طوفانزای هواها و معاصی همواره چون کوه استوار و با استقامت باشید.
3- در میان مستحبات نوافل یومیه بویژه نماز شب جایگاه ویژه ای دارد و بهترین رفرف عروج مومنان و رساننده به ((مقام محمود)) است. ضمن تحفظ بر آنها اززیاده روی بپرهیزید و کیفیت و حال و توجه و حضور قلب را در عبادات بر کمیت آنها ترجیح دهید. ضمنا شما می توانید نمازهای قضای خود را در وقت نوافل یومیه بخوانید (به تعداد رکعت نوافل) در این صورت علاوه بر آنکه قضای واجب خود را انجام داده اید ثواب نافله را نیزمی برید و نیاز به خواندن مجدد نوافل نیست (به استثنا نماز و تیره و نماز شفع و وتر) البته نیت آن باید همان قضا واجب باشد.
4- ضمن انجام عبادات رعایت سلامت جسمی خود را نیز باید بکنید و آن را نیز در حد متعارف از وظایف خود شمارید و در همه امور متعادل باشید.
5- در کفاره روزه عمد بجای 61 روز روزه گرفتن می توانید برای هر روزه ای که عمدا افطار شده است 60 مسکین را طعام دهید (به هر نفریک مد گندم یعنی ده سیر) و قضای آن را هم بگیرید. در صورتی که خود فقیری را نمی شناسید می توانید از روحانیون محل استعانت جویید.
6- فقدان استاد اخلاق ضایعه بزرگی برای شیفتگان خودسازی و طالبان سیر وسلوک است لیکن جنابعالی از چند طریق می توانید جایگزین بسیار ارزشمند و مناسبی برای آن بیابید:
الف) استعانت از پروردگار و توسل به اهلبیت (ع) که بدون دستگیری آنان کاری از پیش نخواهید برد.
ب) انس با قرآن و تلاوت آن با توجه و حال و تدبر در معانی.
ج) ارتباط وثیق با دعاهای ماثوره که مشتمل بر بلندترین معارف عالیه و آموزنده کرایم والای اخلاقی اند. بویژه دعای مکارم الاخلاق مناجات خمسه عشر و د) مطالعه کتب اخلاق عرفانی اعتقادی و تفسیر.
ه) مکاتبه و مراوده با شخصیتها و علما برجسته اخلاق و.
7- تغایر حالات امری طبیعی است. در نهج البلاغه است: ((ان للقلوب شهوه و اقبالا و ادبارا))
و تأکید شده است که بهنگام اقبال دل به مستحبات و گاه ادبار آن به فرایض و واجبات روی آورید. البته هر قدر حب دنیا از دل زدوده شود و عشق الهی در مکامن نفس استوار یابد اقبال دل دوام بیشتری می یابد. و واصلان کوی عشق را هماره اقبال است و دیگر هیچ که از آن به صلوه دایم تعبیر شده است:
خوشا آنانکه دایم در نمازند
به حمد و قل هو الله کارشان بی
8- از عدم موفقیت در همه تصمیمات خود پیرامون سیر و سلوک اندوهگین مباشید لیکن در صدد رفع اشکال برآیید.
اولا: بکوشید برنامه ها را متعادل قابل حصول و متناسب با واقعیتها و شرایط موجود بریزید.
ثانیا: وقتی از صحت برنامه اطمینان یافتید از خداوند استعانت جویید و با جدیت تمام در اجرای آن بکوشید در صورتیکه خارج از اراده شما انجام آن عملی نشد نگران نشوید ولی بکوشید که سستی در شما راه نیابد.
9- به موضع گیری های دیگران التفات نکنید که در واقع آنچه که نسبت به آن حساسیت لازم است تعریف و تمجید آنان است که موجب وسوسه شیطان نفس می شود در عین حال هم بکوشید زبانزد این و آن نگردید.
