الکافی عن جمیل بن صالح : قُلتُ لِأَبی عَبدِاللّه‌ِ علیه‌السلام : إنَّ لَنا فَتاةً کانَت تَرَی الکَوکَبَ مِثلَ الجَرَّةِ . قالَ : نَعَم ، وتَراهُ مِثلَ الحُبِّ . قُلتُ : إنَّ بَصَرَها ضَعُفَ . فَقالَ : اُکحُلها بِالصَّبِرِ وَالمُرِّ وَالکافورِ أجزاءً سَواءً . فَکَحَلناها بِهِ فَنَفَعَها . الکافی- به نقل از جمیل بن صالح: به امام صادق علیه‌السلام گفتم: دختر جوانی داریم که ستاره را به سانِ کهکشان می‌بیند. فرمود: (خوب! و گاه نیز آن را به سان یک دانه می‌بیند). گفتم: چشمش ضعیف شده است. فرمود: (آن را به گیاه سبر و تلخه و کافور ، به سهم‌های برابر ، سرمه کن). وی را بدان چیزها سرمه کردیم و برایش سودمند افتاد. الکافی ، جلد 8 ، صفحه 383 ، حدیث 581 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 149 ، حدیث 21 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 292 علاّمه مجلسی ، در شرح عبارت (و گاه نیز آن را به سانِ یک دانه می‌بیند) ، دو تفسیر آورده است. یکی آن که آن دختر اگر درمان نشود ، بعدها آن را به سانِ یک دانه خواهد دید. دیگری آن که در همان حال که ستاره را به سان کهکشان می‌بیند ، آن را همانند یک دانه نیز می‌بیند . مترجم ، ترجمه را بر پایه وجه دوم ، انجام داده است .واژه عربی متن ، (مُرّ) است و در این باره ، چند احتمال وجود دارد: - یکی آن که این واژه به معنای گیاه (تلخه) باشد که بوته‌ای است با رنگ سبز مایل به سیاه و برگ‌های متوسط . این گزیده کنونی مترجم است . - دیگری آن که این واژه ، به معنای گیاه یا درخت میر یا مور باشد . - دیگری آن که واژه ، شکل تغییر یافته مور باشد که در هندی به معنای توتیاست . - آنچه در این باره در النهایة (ج 4 ، صفحه 316) آمده این است که آن را دارویی چون سبر دانسته‌اند.م. ********** الکافی عن ابن محبوب عن رجل : دَخَلَ رَجُلٌ عَلی أبی عَبدِاللّه‌ِ علیه‌السلام وهُوَ یَشتَکی عَینَیهِ . فَقالَ لَهُ : أینَ أنتَ عَن هذِهِ الأَجزاءِ الثَّلاثَةِ : الصَّبرِ ، وَالکافورِ ، وَالمُرِّ؟ فَفَعَلَ الرَّجُلُ ذلِکَ فَذَهَبَت عَنهُ . الکافی- به نقل از ابن محبوب ، از راوی دیگری: مردی که چشم‌درد داشت ، بر امام صادق علیه‌السلام وارد شد. امام علیه‌السلام به او فرمود: (چرا از این سه چیز: گیاه سبر ، کافور و تلخه ، غافلی؟) . مرد ، آن کار را انجام داد و چشم دردِ او از میان رفت. الکافی ، جلد 8 ، صفحه 383 ، حدیث 580 ، طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه 83 نحوه ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 148 ، حدیث 20 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 292 ********** طبّ الأئمّة : عَن عُمَرَ بنِ تَوبَةَ عَن أبیهِ عَنِ الصّادِقِ علیه‌السلام أنَّ رَجُلاً شَکا إلَیهِ بَیاضا فی عَینِهِ ، ووَجَعا فی ضِرسِهِ ، ورِیاحا فی مَفاصِلِهِ ، فَأَمَرَهُ أن یأخُذَ فُلفُلاً أبیَضَ ودار فُلفُل ، مِن کُلِّ واحِدٍ وَزنَ دِرهَمَینِ ، ونُشادُرا جَیِّدا صافِیا وَزنَ دِرهَمٍ ، وَاسحَقها کُلَّها وَانخَلها ، وَاکتَحِل بِها فی کُلِّ عَینٍ ثَلاثَةَ مَراوِدَ ، وَاصبِر عَلَیها ساعَةً ؛ فَإِنَّهُ یَقطَعُ البَیاضَ ، ویُنَقّی لَحمَ العَینِ ، ویُسَکِّنُ الوَجَعَ بِإِذنِ اللّه‌ِ تَعالی ، فَاغسِل عَینَیکَ بِالماءِ البارِدِ وَأتبِعهُ بِالإِثمِدِ . طبّ الأئمّة علیهم‌السلام: از عُمر بن توبه ، از پدرش ، درباره امام صادق علیه‌السلام نقل شد که مردی نزد آن حضرت از سفیدی‌ای در چشمش ، دردی در دندانش و بادی در مفصل‌هایش اظهار ناراحتی کرد. امام علیه‌السلام به او فرمود که قدری فُلفُل سفید و قدری دار فلفل ، از هر کدام به وزن یک درهم ، و نیز به وزن یک درهم ، نشادر بر دارد. [سپس فرمود:] (همه اینها را بساب و غربال کن و در هر چشمی از این مخلوط ، سه میل سرمه کن و دَمی آن را نگه‌دار که به اذن خداوند عز و جل ، سفیدی را ریشه‌کن می‌کند ، گوشت چشم را تمیز می‌کند و درد را تسکین می‌دهد. پس چشمانت را با آب سرد بشوی و در پیِ آن ، با سرمه سیاه ، سرمه کن) . فی المصدر : (ثمّ فاغسل) ، والتصویب من بحار الأنوار.طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه 87 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 147 ، حدیث 16 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 294 شکوفه و بهار فلفل آن را فلفل دراز نیز می‌گویند (لغت‌نامه دهخدا) . ********** الإمام الصادق علیه‌السلام : نِعمَ الدُّهنُ البَنَفسَجُ ، لَیَذهَبُ بِالدّاءِ مِنَ الرَّأسِ وَالعَینَینِ ؛ فَادَّهِنوا بِهِ . امام صادق علیه‌السلام : بنفشه ، چه نیکو روغنی است! درد را از سر و از چشمان می‌بَرَد. آن را به خود بمالید. الکافی ، جلد 6 ، صفحه 521 ، حدیث 5 عن عبدالرحمن بن کثیر ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 222 ، حدیث 6 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 294 www.hadithcity.com
الکافی عن جمیل بن صالح :
قُلتُ لِأَبی عَبدِاللّهِ علیهالسلام : إنَّ لَنا فَتاةً کانَت تَرَی الکَوکَبَ مِثلَ الجَرَّةِ .
قالَ : نَعَم ، وتَراهُ مِثلَ الحُبِّ .
قُلتُ : إنَّ بَصَرَها ضَعُفَ .
فَقالَ : اُکحُلها بِالصَّبِرِ وَالمُرِّ وَالکافورِ أجزاءً سَواءً .
فَکَحَلناها بِهِ فَنَفَعَها .
الکافی- به نقل از جمیل بن صالح: به امام صادق علیهالسلام گفتم: دختر جوانی داریم که ستاره را به سانِ کهکشان میبیند.
فرمود: (خوب! و گاه نیز آن را به سان یک دانه میبیند).
گفتم: چشمش ضعیف شده است.
فرمود: (آن را به گیاه سبر و تلخه و کافور ، به سهمهای برابر ، سرمه کن).
وی را بدان چیزها سرمه کردیم و برایش سودمند افتاد.
الکافی ، جلد 8 ، صفحه 383 ، حدیث 581 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 149 ، حدیث 21 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 292 علاّمه مجلسی ، در شرح عبارت (و گاه نیز آن را به سانِ یک دانه میبیند) ، دو تفسیر آورده است. یکی آن که آن دختر اگر درمان نشود ، بعدها آن را به سانِ یک دانه خواهد دید. دیگری آن که در همان حال که ستاره را به سان کهکشان میبیند ، آن را همانند یک دانه نیز میبیند . مترجم ، ترجمه را بر پایه وجه دوم ، انجام داده است .واژه عربی متن ، (مُرّ) است و در این باره ، چند احتمال وجود دارد: - یکی آن که این واژه به معنای گیاه (تلخه) باشد که بوتهای است با رنگ سبز مایل به سیاه و برگهای متوسط . این گزیده کنونی مترجم است . - دیگری آن که این واژه ، به معنای گیاه یا درخت میر یا مور باشد . - دیگری آن که واژه ، شکل تغییر یافته مور باشد که در هندی به معنای توتیاست . - آنچه در این باره در النهایة (ج 4 ، صفحه 316) آمده این است که آن را دارویی چون سبر دانستهاند.م.
**********
الکافی عن ابن محبوب عن رجل :
دَخَلَ رَجُلٌ عَلی أبی عَبدِاللّهِ علیهالسلام وهُوَ یَشتَکی عَینَیهِ .
فَقالَ لَهُ : أینَ أنتَ عَن هذِهِ الأَجزاءِ الثَّلاثَةِ : الصَّبرِ ، وَالکافورِ ، وَالمُرِّ؟
فَفَعَلَ الرَّجُلُ ذلِکَ فَذَهَبَت عَنهُ .
الکافی- به نقل از ابن محبوب ، از راوی دیگری: مردی که چشمدرد داشت ، بر امام صادق علیهالسلام وارد شد. امام علیهالسلام به او فرمود: (چرا از این سه چیز: گیاه سبر ، کافور و تلخه ، غافلی؟) .
مرد ، آن کار را انجام داد و چشم دردِ او از میان رفت.
الکافی ، جلد 8 ، صفحه 383 ، حدیث 580 ، طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه 83 نحوه ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 148 ، حدیث 20 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 292
**********
طبّ الأئمّة :
عَن عُمَرَ بنِ تَوبَةَ عَن أبیهِ عَنِ الصّادِقِ علیهالسلام أنَّ رَجُلاً شَکا إلَیهِ بَیاضا فی عَینِهِ ، ووَجَعا فی ضِرسِهِ ، ورِیاحا فی مَفاصِلِهِ ، فَأَمَرَهُ أن یأخُذَ فُلفُلاً أبیَضَ ودار فُلفُل ، مِن کُلِّ واحِدٍ وَزنَ دِرهَمَینِ ، ونُشادُرا جَیِّدا صافِیا وَزنَ دِرهَمٍ ، وَاسحَقها کُلَّها وَانخَلها ، وَاکتَحِل بِها فی کُلِّ عَینٍ ثَلاثَةَ مَراوِدَ ، وَاصبِر عَلَیها ساعَةً ؛ فَإِنَّهُ یَقطَعُ البَیاضَ ، ویُنَقّی لَحمَ العَینِ ، ویُسَکِّنُ الوَجَعَ بِإِذنِ اللّهِ تَعالی ، فَاغسِل عَینَیکَ بِالماءِ البارِدِ وَأتبِعهُ بِالإِثمِدِ .
طبّ الأئمّة علیهمالسلام:
از عُمر بن توبه ، از پدرش ، درباره امام صادق علیهالسلام نقل شد که مردی نزد آن حضرت از سفیدیای در چشمش ، دردی در دندانش و بادی در مفصلهایش اظهار ناراحتی کرد. امام علیهالسلام به او فرمود که قدری فُلفُل سفید و قدری دار فلفل ، از هر کدام به وزن یک درهم ، و نیز به وزن یک درهم ، نشادر بر دارد.
[سپس فرمود:] (همه اینها را بساب و غربال کن و در هر چشمی از این مخلوط ، سه میل سرمه کن و دَمی آن را نگهدار که به اذن خداوند عز و جل ، سفیدی را ریشهکن میکند ، گوشت چشم را تمیز میکند و درد را تسکین میدهد. پس چشمانت را با آب سرد بشوی و در پیِ آن ، با سرمه سیاه ، سرمه کن) .
فی المصدر : (ثمّ فاغسل) ، والتصویب من بحار الأنوار.طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه 87 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 147 ، حدیث 16 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 294 شکوفه و بهار فلفل آن را فلفل دراز نیز میگویند (لغتنامه دهخدا) .
**********
الإمام الصادق علیهالسلام :
نِعمَ الدُّهنُ البَنَفسَجُ ، لَیَذهَبُ بِالدّاءِ مِنَ الرَّأسِ وَالعَینَینِ ؛ فَادَّهِنوا بِهِ .
امام صادق علیهالسلام :
بنفشه ، چه نیکو روغنی است! درد را از سر و از چشمان میبَرَد. آن را به خود بمالید.
الکافی ، جلد 6 ، صفحه 521 ، حدیث 5 عن عبدالرحمن بن کثیر ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 222 ، حدیث 6 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 294
www.hadithcity.com
- [سایر] چه دارویی برای درمان لقوه مفید است؟
- [سایر] چه دارویی برای درمان دیوانگی مفید است؟
- [سایر] چه دارویی برای درمان فلج مفید است؟
- [سایر] چه دارویی برای سرفه مفید است؟
- [سایر] چه دارویی برای درمان دیوانگی مفید است؟
- [سایر] چه دارویی برای آسیب دیدگی دهان و زبان مفید است؟
- [سایر] چه دارویی برای درمان قطره قطره ریختن ادرار مفید است؟
- [سایر] چه دارویی برای درمان قطره قطره ریختن ادرار مفید است؟
- [سایر] چه چیزی برای درد چشم مفید است؟
- [سایر] کدام آیه قرآن برای دفع چشم زخم مفید است؟
- [آیت الله وحید خراسانی] ششم از مبطلات نماز ان است که عمدا تکلم کند به لفظی که از دو حرف کمتر نباشد و مفید معنایی باشد چه قصد افاده ان معنی را داشته باشد یا نه مگر این که جاهل قاصر باشد و همچنین است بنابر احتیاط واجب اگر دو حرف یا بیشتر داشته باشد و مفید معنی نباشد و در هر صورت اگر سهوا بگوید نمازش اشکال ندارد و باید سجده سهو به جا اورد
- [آیت الله سیستانی] کسی که مالی را پیدا کرده ، اگر عمداً به دستوری که گفته شد اعلان نکند ، گذشته از اینکه معصیت کرده است ، چنانچه احتمال دهد که اعلان مفید باشد باز هم واجب است اعلان کند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که به واسطه تنگی وقت تیمم کرده، تیمم او فقط برای عملی که وقت آن ضیق است مفید است و بعداً بلافاصله باطل می شود لذا چنانچه بعد از نماز آبی که داشته از دستش برود، یا عذر دیگری برای او پیدا شود اگرچه تیمم خود را نشکسته باشد، در صورتی که وظیفه اش تیمم باشد باید دوباره تیمم نماید.
- [آیت الله سیستانی] کر بودن آب ، به دو راه ثابت میشود : أول : آنکه خود انسان یقین یا اطمینان کند . دوم : آنکه دو مرد عادل خبر دهند . و اما اگر یک عادل یا ثقه یا کسی که کر در اختیار او است خبر دهد اگر مفید اطمینان نباشد اعتبار آن محل اشکال است . 2 آب قلیل
- [آیت الله اردبیلی] اگر برای سال اوّل عملی مانند شخم زدن انجام دهد، اگرچه برای سالهای بعد نیز فایده داشته باشد، باید مخارج آن را از سال اوّل کسر کند؛ ولی اگر مثلاً عمل شخم زدن را برای این که چند سال مفید باشد انجام دهد، باید مخارج آنها را بین همان چند سال تقسیم نماید.
- [آیت الله بهجت] اگر در شهری ماه دیده شد، در صورتی برای ساکنین شهر دیگر مفید است که یقین یا اطمینان بکنند اگر در آسمان یا زمین مانعی نبود در آنجا هم ماه دیده میشد، چه در شرق باشد یا در غرب، ولی اگر به این مطلب یقین نداشته باشند نمیتوانند به دیدن ماه در شهر دیگر اکتفا کنند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . انسان نمیتواند برای ضعف، روزه را بخورد ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولاً نمیشود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] انسان نمی تواند بخاطر ضعف روزه اش را بخورد ولی اگر ضعف او بقدری است که معمولاً نمی شود آنرا تحمل کرد خوردن روزه اشکال ندارد. 3 جماع
- [آیت الله خوئی] انسان نمیتواند برای ضعف، روزه را بخورد ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولا نمیشود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد. 2- جماع
- [آیت الله علوی گرگانی] انسان نمیتواند برای ضعف، روزه رابخورد ولی اگر ضعف او به قدری است که معمولاً نمیشود آن را تحمّل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.