رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلّم
- وسُئِلَ عَن شَرابِ المَولودِ فی بَطنِ اُمِّهِ فَقالَ: أمّا شَرابُ المَولودِ فی بَطنِ اُمِّهِ ، فَإِنَّهُ یَکونُ نُطفَةً أربَعینَ لَیلَةً ، ثُمَّ عَلَقَةً أربَعینَ لَیلَةً ، ومَشیجاً أربَعینَ لَیلَةً ، وغَبیساً أربَعینَ لَیلَةً ، ثُمَّ مُضغَةً أربَعینَ لَیلَةً ، ثُمَّ العَظمَ حَنیکاً أربَعینَ لَیلَةً ، ثُمَّ جَنیناً . فَعِندَ ذلِکَ یَستَهِلُّ فَیُنفَخُ فیهِ الرُّوحُ ، فَإِذا أرادَ اللّه‌ُ - جَلَّ اسمُهُ - أن یُخرِجَهُ تامّاً [أخرَجَهُ] ، وإن أرادَ أن یُؤَخِّرَهُ فِی الرَّحمِ تِسعَةَ أشهُرٍ فَأَمرُهُ نافِذٌ وقَولُهُ صادِقٌ ، تَجتَلِبُ عَلَیهِ عُروقُ الرَّحِمِ ومِنها یَکونُ الوَلَدُ .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم
- در پاسخ به پرسشی درباره نوشیدنی کودک در شکم مادر خویش -: امّا نوشیدنی کودک در شکم مادر ؛ او چهل شب ، نطفه است ، چهل شب به صورت یک لَخته ، چهل شب به صورت یک آمیخته ، چهل شب آمیخته‌ای رنگ به خود گرفته ، سپس چهل شب یک پارهْ گوشت است ، چهل شب ، استخوانی رو به استحکام ، و آن‌گاه ، جنین . در این هنگام است که بانگی می‌کند و روح در او دمیده می‌شود . پس اگر خداوند - جلّ إسمه - بخواهد او را به صورت آفریده‌ای کامل بیرون آورَد [بیرون آورَد] و اگر نیز بخواهد ، او را تا نُه ماه در رَحِم همچنان بدارد ؛ چرا که فرمان او روا و سخن او راست است . [در همه این مهلت] ، رگ‌های رَحِم به کودک آب می‌رسانند و از همان جاست که کودک ، پدید می‌آید .
کنز العمّال ، جلد 13 ، صفحه 387 ، حدیث 37043 ، دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 652
