سبزی
گیاه علفى خوردنى به صورت خام یا پخته مثل گشنیز، مرزه و غیره را سبزى گویند. از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، حج، تجارت و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.
سرآمد سبزی ها کدام است؟
امام صادق علیه‌السلام: ذُکِرَ البُقولُ عِندَ رَسولِ اللّه‌ِ صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم ، فَقالَ : سَنامُ البُقولِ ورَأسُهَا الکُرّاثُ ، وفَضلُهُ عَلَی البُقولِ کَفَضلِ الخُبزِ عَلی سائِرِ الأَشیاءِ ، وفیهِ بَرَکَةٌ ، وهِیَ بَقلَتی وبَقلَةُ الأَنبِیاءِ قَبلی ، وأنَا اُحِبُّهُ وآکُلُهُ ، وکَأَنّی أنظُرُ إلَی نَباتِهِ فِی الجَنَّةِ یَبرُقُ وَرَقُهُ خُضرَةً وحُسنا؛ - به نقل از پدرانش علیهم‌السلام: نزد پیامبر خدا از سبزی‌ها یاد شد . فرمودند: (تره، مهتر و سرآمد همه سبزی‌هاست و برتریِ آن بر دیگر سبزی‌ها، همانند برتریِ نان بر دیگر چیزهاست. در آن ، برکت است و آن ، سبزی من و سبزی پیامبرانِ پیش از من است. من آن را دوست دارم و می‌خورم. گویا بوته آن را می‌نگرم که برگ‌هایش از سرسبزی و زیبایی در بهشت می‌درخشند) . المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 318 ، حدیث 2071
امام صادق علیه‌السلام: ذُکِرَ البُقولُ عِندَ رَسولِ اللّه‌ِ صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم ، فَقالَ : سَنامُ البُقولِ ورَأسُهَا الکُرّاثُ ، وفَضلُهُ عَلَی البُقولِ کَفَضلِ الخُبزِ عَلی سائِرِ الأَشیاءِ ، وفیهِ بَرَکَةٌ ، وهِیَ بَقلَتی وبَقلَةُ الأَنبِیاءِ قَبلی ، وأنَا اُحِبُّهُ وآکُلُهُ ، وکَأَنّی أنظُرُ إلَی نَباتِهِ فِی الجَنَّةِ یَبرُقُ وَرَقُهُ خُضرَةً وحُسنا؛ - به نقل از پدرانش علیهم‌السلام: نزد پیامبر خدا از سبزی‌ها یاد شد . فرمودند: (تره، مهتر و سرآمد همه سبزی‌هاست و برتریِ آن بر دیگر سبزی‌ها، همانند برتریِ نان بر دیگر چیزهاست. در آن ، برکت است و آن ، سبزی من و سبزی پیامبرانِ پیش از من است. من آن را دوست دارم و می‌خورم. گویا بوته آن را می‌نگرم که برگ‌هایش از سرسبزی و زیبایی در بهشت می‌درخشند) . المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 318 ، حدیث 2071
پاسخ:
امام صادق علیه‌السلام:
ذُکِرَ البُقولُ عِندَ رَسولِ اللّه‌ِ صلی الله علیه و آله و سلّم ، فَقالَ : سَنامُ البُقولِ ورَأسُهَا الکُرّاثُ ، وفَضلُهُ عَلَی البُقولِ کَفَضلِ الخُبزِ عَلی سائِرِ الأَشیاءِ ، وفیهِ بَرَکَةٌ ، وهِیَ بَقلَتی وبَقلَةُ الأَنبِیاءِ قَبلی ، وأنَا اُحِبُّهُ وآکُلُهُ ، وکَأَنّی أنظُرُ إلَی نَباتِهِ فِی الجَنَّةِ یَبرُقُ وَرَقُهُ خُضرَةً وحُسنا؛
- به نقل از پدرانش علیهم‌السلام: نزد پیامبر خدا از سبزی‌ها یاد شد . فرمودند: (تره، مهتر و سرآمد همه سبزی‌هاست و برتریِ آن بر دیگر سبزی‌ها، همانند برتریِ نان بر دیگر چیزهاست. در آن ، برکت است و آن ، سبزی من و سبزی پیامبرانِ پیش از من است. من آن را دوست دارم و می‌خورم. گویا بوته آن را می‌نگرم که برگ‌هایش از سرسبزی و زیبایی در بهشت می‌درخشند) .
المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 318 ، حدیث 2071
- [سایر] کدام سبزی ها بهترند؟
- [سایر] سبزی پیامبران چیست؟
- [سایر] سبزی پیامبران چیست؟
- [سایر] سبزی های بهشتی کدام است؟
- [آیت الله سبحانی] گذاشتن سبزی یا گوشت یا لباس درون روزنامه جایز است؟
- [آیت الله خوئی] زید برای فرزند ممیز خود که بالغ نشده دکانی گرفته که برای خود سبزی فروشی کند و نفع و ضرر به عهده خود بچه باشد، بعد که به صاحبان سبزی گفته که پسرم هر چه خواست به او بدهید من راضی هستم. حال، صاحبان سبزی، فروختن به چنین پسر ممیزی که ولی او چنین گفته چه صورت دارد جایز است یا خیر؟
- [سایر] رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به چه سبزی یی علاقه داشت؟
- [سایر] مواد لازم و طرز تهیه ته چین سبزی پلو ترش را توضیح دهید.
- [آیت الله بهجت] هنگام خرید و فروش سبزی، مقدار زیادی گِل به همراه آن خرید و فروش می شود، آیا در این صورت معامله باطل است؟
- [سایر] عسل گزانگبین از چه درست می شود و چه خواصیتی دارد و بهترین راه شستن سبزی چیست وایا گوشت ویا اب حاوی کیست هیداتیک با جوشاندن از بین می رود
- [آیت الله سبحانی] اگر بخواهند میوه ای را که بر درخت است، پیش از آنکه گُلش بریزد بفروشند، باید چیزی از حاصل زمین مانند سبزی ها را با آن بفروشند یا میوه دو سال و یا بیشتر را مورد معامله قرار دهند و یا درخت ها را اجاره دهند.
- [آیت الله بهجت] اگر بخواهند میوهای را که روی درخت است، پیش از آنکه گُل آن بریزد بفروشند، باید چیزی از حاصل زمین، مانند سبزی را با آن بفروشند که در اصل، چیز دیگری معامله شود و فروختن میوه تابع و ضمیمه باشد و یا بهصورت شرط یا مصالحه در ضمن معامله دیگری باشد.
- [آیت الله خوئی] املاکی که در زمان سابق که صحبت سرقفلی در بین نبوده و مالک میتوانست هر وقت که مدت اجاره سرآمد محل را تخلیه کند و یا مبلغ اجاره را اضافه نماید و مستأجر هم باید تخلیه یا مبلغ اجاره را زیاد کند در همچو وقتی اجاره داده شده و هیچ گونه شرطی و شروطی نسبت به افزایش وجه اجاره و تمدید مدت در بین نبوده و بعداً از طرف دولت قانونی وضع شده که موجر نتواند ملک را تخلیه و یا مبلغ اجاره را زیاد نماید حال اگر مستأجر با تکاء این مساعدت دولت محل مزبور را خالی نمیکند و بر مبلغ اجاره هم نمیافزاید درصورتی که نظائر آن محل که بعد از این قانون اجاره داده می‌شود چند برابر بیشتر است و به همین جهت محل سرقفلی پیدا کرده در این صورت سرقفلی گرفتن مستأجر مشروع نبوده و تصرفاتش هم در محل مزبور بدون رضای مالک حرام خواهد بود.
- [آیت الله علوی گرگانی] املاکی که در زمان سابق صحبت سرقفلی در بین نبوده ومالک میتوانست هر وقت مدت اجاره سرآمد محل را تخلیه و یا مبلغ اجاره را اضافه نماید ومستاجر هم باید تخلیه یا مبلغ اجاره را زیاد کند در همچو وقتی اجاره داده شده و هیچگونه شرطی وشروطی نسبت به افزایش وجه اجاره وتمدید مدت در بین نبوده و بعداً از طرف دولت قانونی وضع شده که موجر نتواند ملک را تخلیه و یا مبلغ اجاره را زیاد نماید حال اگر مستاجر با اتکأ این مساعدت دولت محل مزبور را خالی نمیکند وبر مبلغ اجاره هم نمیافزاید در صورتی که نظایر آن محل که بعد از این قانون اجاره داده می‌شود چند برابر بیشتر است و به همین جهت محل سرقفلی پیدا کرده، در این صورت سرقفلی گرفتن مستاجر مشروع نبوده وتصرّفاتش هم در محل مزبور بدون رضای مالک حرام خواهد بود.
- [آیت الله سیستانی] معاملات حرام بسیار است ، از آن جمله این موارد است : اول : خرید و فروش مشروبات مسکر ، و سگ غیر شکاری و خوک ، و همچنین مردار نجس بنابر احتیاط واجب و در غیر اینها در صورتی که بشود از عین نجس استفاده قابل توجهی نمود که حلال باشد ، مانند فضولات نجس که برای کود دادن بکار میرود ، خرید و فروش جایز است . دوم : خرید و فروش مال غصبی اگر مستلزم تصرف در آن باشد ، مانند تحویل دادن و تحویل گرفتن . سوم : معامله با پولهائی که از اعتبار ساقط شده است ، یا پولهای تقلبی است در صورتی که طرف معامله متوجه نباشد ، ولی اگر بداند ، معامله جایز است . چهارم : معامله با آلات حرام یعنی چیزهائی که به هیئتی ساخته شده است که معمولاً برای استفاده حرام بکار میآید و ارزش آن به سبب استفاده حرام است مانند بت و صلیب و وسائل قمار و آلات لهو حرام . پنجم : معاملهای که در آن غش باشد ؛ پیغمبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرمودهاند : از ما نیست کسی که در معامله با مسلمانان غش کند ، خداوند برکت روزیِ او را میبرد ، و راه معاش او را میبندد ، و او را به خودش واگذار میکند . و غش موارد مختلفی دارد مانند : 1 مخلوط کردن جنس خوب با جنس بد یا با چیز دیگر ، مانند مخلوط کردن شیر با آب . 2 صورت ظاهر خوبی را به جنس دادن بر خلاف واقع مانند ، آب زدن به سبزی کهنه که تازه جلوه کند . 3 جنس را بصورت جنس دیگر وا نمود کردن مانند ، روکش کردن طلا بدون اطلاع مشتری . 4 مخفی داشتن عیب جنس در صورتی که مشتری به فروشنده اعتماد داشته باشد که از او مخفی نمیدارد .
- [آیت الله جوادی آملی] .عقد خرید و فروش را در چند مورد میتوان به هم زد: یکم: مادامی که دو طرف از یکدیگر جدا نشوند , هرچند مکان داد و ستد , مانند زمان آن , عوض شده باشد و این خیار (خیار مجلس) حقّ هر دو طرف است، اگر خرید و فروش با تلفن یا اینترنت انجام می شود, مادامی که تلفن را قطع نکردند , خیار مجلس محفوظ است، گرچه گفتگوی آن ها درباره معامله تمام شده باشد و درباره چیز دیگر صحبت کنند. دوم: هرگاه خریدار یا فروشنده , مغبون شده باشد (خیار غبن), گاهی ممکن است هر کدام از جهت خاص , مغبون شده باشد. در خیار غبن، مغبون نمیتواند طرف مقابل را وادار کند که مقدار زائد را برگرداند , مگر آنکه مصالحه نمایند. تنها حق مغبون, به هم زدن معامله است. سوم: هر گاه خریدار یا فروشنده یا هر دو، شرط کنند که تا فلان زمان حق به هم زدن معامله را داشته باشند (شرط خیار) چهارم: هرگاه فروشنده یا خریدار , ارزش مال خود را با گفتار یا رفتار، بیش از آنچه هست نشان دهد تا رغبت و قیمت آن، افزایش کاذب یابد (خیار تدلیس) پنجم: هرگاه خریدار یا فروشنده شرط کند که کار معیّنی را انجام دهد یا کالا و بهایی که می دهد, دارای وصف خاص باشد و به شرط عمل نشود (خیار تخلّف شرط) ششم: هرگاه کالا یا بهای آن و یا هر دو دارای عیبی باشد (خیار عیب ) و طرف مقابل از عیب چیزی که تحویل می گیرد, آگاه نباشد; یا اگر از اصل عیب مطلع بوده, از مقدار زائد آن باخبر نباشد. هفتم: هرگاه کالا یا بهای آن یا هردو , از دو جزء تشکیل یافته باشد که یکی دارای مالیّت است و دیگری مالیّت ندارد، معامله نسبت به جزئ ی که مالیّت دارد, صحیح و نسبت به جزء دیگر , باطل است, در این صورت , هرکدام از خریدار یا فروشنده که جزء دیگر کالا یا بها به دست ا و نرسیده است , می تواند اصل معامله صحیح را به هم بزند (خیار تبعّض صفقه); همچنین اگر هر دو جزء دارای مالیّت بوده و خرید و فروش آن ها صحیح است؛ ولی یک جزء، مال طرف معامله است و جزء دیگر، مال بیگانه است که به معامله راضی نیست, در این صورت, کسی که فقط یک جزء را دریافت کرده, هرچند معامله نسبت به همان جزء صحیح است؛ ولی او می تواند اصل داد و ستد را به هم بزند و در این جهت, فرقی نیست بین آنکه دو جزء با هم ممزوج باشند مانند چند لیتر شیر یا مخلوط باشند نظیر چند کیلو گندم نیز فرقی نیست که کالا یا بها با جزء دیگ ر مشاع باشند; یا جدا و خواه این حالت ها پیش از فروش باشد ; یا پس از آن و قبل از قبض، در تمام این صورت ها خیار شرکت و خیار تبعّض صفقه مطرح است , هرچند خیارِ تبعّضِ صَ فْقه به حالت های حاصل شده قبل از معامله, گفته می‌شود. هشتم: فروشنده یا خریدار , اوصاف کالا یا بهای آن را برای طرف دیگر بیان کند و هنگامی که خریدار کالا را یا فروشنده بها را دید، معلوم شود خلاف وصفی است که آن را شنید ; در صورت اول , خریدار و در صورت دوم , فروشنده می تواند معامله را به هم بزند (خیار رؤیت ); همچنین اگر کسی مالی داشته باشد که آن را ندیده و دیگری اوصاف آن مال را برای وی بیان نموده و او نیز همان خصوصیت ها را برای خریدار بگوید و بعد از فروش بفهمد که مال بهتر از آن بوده که برای او گزارش دادهاند, میتواند معامله را به هم بزند. نهم: هرگاه فروشنده کالایی را به صورت نقد و بدون شرط تأخیر بفروشد و خریدار تا سه روز بها را نپردازد و فروشنده نیز کالا را تحویل نداده باشد، فروشنده پس از سه روز میتواند معامله را به هم بزند و اگر کالا نظیر میوه تازه و سبزی باشد که اگر شب بماند , فاسد می شود, چنانچه خریدار تا اول شب , پول آن را نپردازد, فروشنده میتواند معامله را به هم بزند (خیار تأخیر). دهم: هرگاه در معامله ای، کالا فقط حیوان باشد , خریدار تا سه روز میتواند معامله را به هم بزند و اگر بهای کالا فقط حیوان باشد , فروشنده تا سه روز خیار دارد و اگر کالا و بهای آن هر دو حیوان باشند، هر دو تا سه روز میتوانند معامله را به هم بزنند (خیار حیوان). یازدهم: هر گاه فروشنده، کالایی که در اختیار داشت و می توانست آن را تحویل دهد, ولی در زمان تعیین شده قادر به تحویل آن نبود و خریدار نیز بدون زحمت به آن دسترسی نداشت، خریدار می تواند معامله را به هم بزند (خیار تعذّر تسلیم ); اما اگر کالا در هنگام فروش در اختیار فروشنده نبود , چنین معاملهای اصلاً باطل است و اگر کالایی هنگام معامله در اختیار فروشنده نیست و در زمان تحویل کاملاً در اختیار او باشد, معامله صحیح و لازم است. احکام خیار