خوردن
يکي از موضوعاتي که در فقه از احکام آن صحبت شده ،خوردن مي باشد.
عن سعید بن جناح عن مولی للإمام الصادق علیهالسلام ، قال :
دَعا[ علیهالسلام ] بِتَمرٍ فَأَکَلَهُ ، ثُمَّ قالَ : ما بی شَهوَةٌ ، ولکِنّی أکَلتُ سَمَکاً .
ثُمَّ قالَ : مَن باتَ وفی جَوفِهِ سَمَکٌ لَم یَتبَعهُ بِتَمَراتٍ أو عَسَلٍ ، لَم یَزَل عِرقُ الفالِجِ یَضرِبُ عَلَیهِ حَتّی یُصبِحَ ؛
به نقل از سعید بن جناح ، از یکی از وابستههای امام صادق علیهالسلام: [امام علیهالسلام ] چند خرمایی خواست و خورد. سپس فرمود: (اشتهایی نداشتم؛ امّا ماهی خورده بودم).
سپس فرمود: (هر کس در حالی بخوابد که ماهی خورده و در پی آن ، چند خرما یا مقداری عسل نخورده است ، تا صبح ، رگِ سستْاندامی بر او غلبه خواهد داشت).
الکافی، ج6 ، ص323، ح1 و بحار الأنوار، ج65، ص208، ح48