سلام
احتراما درباره مدرسه علمیه تبیان توضیحاتی بفرمائید.آیا امکان تحصیل در این مدرسه به صورت رسمی برا افراد علاقمند فراهم است؟

حوزه علمیه، عنوانی متأخر برای سازمان‌ها، نهادها و مراکز آموزش نظام‌مند علوم دینی در میان شیعه امامیه می‌باشد.

حج افراد از اقسام حج است. از این عنوان در باب حج سخن گفته‌اند.

امکان ، در یکی از کاربردهایش از مواد ثلاث، قسیم وجوب و امتناع ذاتی و به معنای سلب ضرورت وجود و عدم از ماهیت من حیث هی می‌باشد.

التبیان ممکن است عنوان برای کتاب‌های ذیل باشد: • التبیان (شیخ طوسی)، تفسیری از محمد بن حسن طوسی معروف به شیخ طوسی، فقیه و محدّث و متکلم نامور امامی قرن پنجم• التبیان فی آداب حملة القرآن‌، تألیف محی‌الدین یحیی بن شرف النووی پیرامون آداب و شرائط حفظ و حمل قرآن• التبیان فی اعراب القرآن، تالیف ابوالبقاء، عبدالله بن حسين عكبرى• التبیان فی تفسیر غریب القرآن، تالیف ابن هائم، تفسیری بر مفردات و کلمات غریب قرآن• التبیان فی علوم القرآن‌، تالیف محمدعلی الصابونی

حوزه علمیه، عنوانی متأخر برای سازمان‌ها، نهادها و مراکز آموزش نظام‌مند علوم دینی در میان شیعه امامیه می‌باشد.

التبیان ممکن است عنوان برای کتاب‌های ذیل باشد: • التبیان (شیخ طوسی)، تفسیری از محمد بن حسن طوسی معروف به شیخ طوسی، فقیه و محدّث و متکلم نامور امامی قرن پنجم• التبیان فی آداب حملة القرآن‌، تألیف محی‌الدین یحیی بن شرف النووی پیرامون آداب و شرائط حفظ و حمل قرآن• التبیان فی اعراب القرآن، تالیف ابوالبقاء، عبدالله بن حسين عكبرى• التبیان فی تفسیر غریب القرآن، تالیف ابن هائم، تفسیری بر مفردات و کلمات غریب قرآن• التبیان فی علوم القرآن‌، تالیف محمدعلی الصابونی

رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با یکدیگر را دوستی (دوست داشتن، محبّت) گویند. از دوستی به معنای نخست در بابهای حج، اطعمه و اشربه و شهادات سخن گفته‌اند. از دوستی به معنای دوم در بابهای صدقات و نکاح سخن گفته‌اند.

موفق بالله از امیران و سرداران عباسی بود که از سوی برادرش خلیفه معتمد ولایت مکه را برعهده داشت.

حوزه علمیه، عنوانی متأخر برای سازمان‌ها، نهادها و مراکز آموزش نظام‌مند علوم دینی در میان شیعه امامیه می‌باشد.

رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با دیگران را دوستی گویند. دوست خوب گزیدن و دوستان زیاد گرفتن، مستحب، و در روایات بدان تشویق و ترغیب شده است. [۱]

قرآن، کتاب مقدس دین اسلام. به باور مسلمانان، قرآن کلام خداوند است که از طریق وحی بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است. آنها هم محتوای قرآن و هم الفاظ آن را نازل‌شده از سوی خداوند می‌دانند. قرآن به وسیله جبرئیل به پیامبر وحی می‌شده است. آیات قرآن در زمان پیامبر(ص) به صورت پراکنده بر روی پوست حیوانات، چوب درخت خرما، کاغذ و پارچه نوشته می‌‌شد. پس از پیامبر(ص) صحابه قرآن را به صورت یک‌جا جمع‌آوری کردند.

متن الفاظی است كه معنای حدیث بدان استوار است. [۱]