در این صورت لازم است تا وضو و غسل جبیره انجام بدهید؛ هر گاه یکی از اعضای وضو ( صورت و دستها و جلوی سر و روی پاها ) زخم یا شکستگی است؛ اگر روی آن باز است یا اگر بسته است ولی برداشتن جبیره بدون مشقت ممکن است یا اگر امکان برداشتن نیست به فرو بردن در آب و مانند آن می توان آب را از بالا به پائین به پوست رساند به شرطی که عضو یا جبیره نجس نباشد و یا اگر عضو یا جبیره نجس است می توان در هنگام وضو آن را آب کشید و آب را به پوست رساند و در هر چهار صورت آب هم ضرر ندارد ،باید آب را به پوست رساند و به طور معمول وضو گرفت. 1- جبیره در صورت و دستها اگر جبیره در صورت و دستها باشد باید اعضا و اجزای قبل از آن را طوری که در وضو گفته شده است از بالا به پائین بشوید تا جایی که وظیفه ی او جبیره است برسد که در این جا دو صورت دارد: 1-1. صورتی که روی زخم یا شکستگی باز است: این صورت – که در آن آب ریختن روی زخم یا شکستگی ضرر دارد – دو حالت دارد: الف: حالتی که دست تر کشیدن ضرر ندارد: در این حالت، باید دست تر بر آن بکشد و در فرض شکستگی تیمم هم بکند. ب: حالتی که دست تر کشیدن ضرر دارد یا زخم نجس است و نمی شود آب کشید: در این حالت باید اطراف زخم و شکستگی را به طوری که در وضو است از بالا به پائین بشوید و در فرض شکستگی تیمم هم بکند... 1-2. صورتی که روی زخم یا شکستگی بسته است: - الف: حالتی که باز کردن و دست تر کشیدن ممکن است: در این حالت باید باز کند و روی آن دست تر بکشد و بعد دوباره روی جبیره را با دست تر مسح کند. - ب: حالتی که باز کردن و دست تر کشیدن ممکن نیست: این حالت دو فرض دارد: فرض اول : آب برای زخم یا شکستگی ضرر دارد: در این حالت باید اطراف زخم یا شکستگی را بشوید و روی جبیره را مسح کند و اگر جبیره نجس است یا نمی توان روی آن دست تر کشید، مثلاً دوایی است که به دست می چسبد، باید پارچه ی پاکی را طوری که جزء جبیره حساب شود بر آن ببندد و دست تر روی آن بکشد و اگر این هم ممکن نیست با شستن اطراف آن وضو بگیرد و در هر دو وجه لازم نیست تیمم هم انجام دهد، گرچه موافق احتیاط است. فرض دوم: حالتی که آب برای زخم یا شکستگی ضرر ندارد ولی رساندن آب به روی آن ممکن نیست یا زخم نجس است و نمی توان آن را آب کشید: در این فرض باید مانند فرض قبلی عمل کند و تیمم هم بنماید. 2- جبیره در جلوی سر و روی پاها: اگر جبیره در جلوی سر و روی پاها باشد دو صورت دارد: 1- صورتی که روی زخم یا شکستگی باز است: دراین صورت اگر کشیدن دست تر به عنوان مسح هم امکان ندارد باید پارچه ی پاکی روی آن بگذارد و روی پارچه را با تری آب وضو که در دست مانده مسح کند و اگر گذاشتن پارچه امکان ندارد باید وضوی بدون مسح بگیرد و در هر دو فرض ( فرضی که گذاشتن پارچه ممکن است و فرضی که ممکن نیست ) تیمم هم بکند: 2- صورتی که روی زخم یا شکستگی بسته است : این صورت دو حالت دارد: حالتی که جای بدون جبیره به مقدار واجب مسح وجود دارد: در این حالت باید همان جا را مسح کند. حالتی که جای بدون جبیره به مقدار واجب مسح وجود ندارد: این حالت دو فرض دارد: الف: فرضی که باز کردن آن امکان دارد: در این فرض باید باز کند و به طور معمول مسح کند. ب: فرضی که باز کردن آن امکان ندارد: در این فرض باید روی همان جبیره را مسح کند. توجه داشته باشید در شرایط زیر لازم است علاوه بر وضو جبیره تیمم نیز کرد. 1- وقتی شکستگی در صورت و دستها است و روی آن باز است و آب ریختن روی آن ضرر دارد خواه دست تر کشیدن ضرر داشته باشد یا نه و خواه گذاشتن پارچه ممکن باشد یا نه. 2- هنگامی که زخم یا شکستگی در صورت و دستها است و روی آن بسته است طوری که نمی توان آن را باز کرد و آب برای زخم یا شکستگی ضرر ندارد ولی رساندن آب بر روی آن ممکن نیست یا زخم نجس است و نمی توان آن را آب کشید. 3- موردی که زخم یا شکستگی روی سر یا روی پاها است و روی آن باز است ولی نمی توان آن را مسح کرد. 4- موردی که جبیره بیشتر اعضای وضو را گرفته باشد.
چنانچه عمل جراحی کرده باشیم و ناحیه مورد نظر را بخاطر عفونت و داشتن بخیه نتوانیم بشوریم،مثل ران پا یا روی شکم،برای وضو گرفتن با توجه به اینکه ناحیه مورد نظر به احتمال زیاد نجس هست چه باید بکنیم و حکم نماز چگونه هست؟
مرجع تقلید،اقای بهجت ،حضرت آقا و یا آقای سیستانی،هر 3 را بفرمایید.
ممنون.
در این صورت لازم است تا وضو و غسل جبیره انجام بدهید؛ هر گاه یکی از اعضای وضو ( صورت و دستها و جلوی سر و روی پاها ) زخم یا شکستگی است؛ اگر روی آن باز است یا اگر بسته است ولی برداشتن جبیره بدون مشقت ممکن است یا اگر امکان برداشتن نیست به فرو بردن در آب و مانند آن می توان آب را از بالا به پائین به پوست رساند به شرطی که عضو یا جبیره نجس نباشد و یا اگر عضو یا جبیره نجس است می توان در هنگام وضو آن را آب کشید و آب را به پوست رساند و در هر چهار صورت آب هم ضرر ندارد ،باید آب را به پوست رساند و به طور معمول وضو گرفت. 1- جبیره در صورت و دستها اگر جبیره در صورت و دستها باشد باید اعضا و اجزای قبل از آن را طوری که در وضو گفته شده است از بالا به پائین بشوید تا جایی که وظیفه ی او جبیره است برسد که در این جا دو صورت دارد: 1-1. صورتی که روی زخم یا شکستگی باز است: این صورت – که در آن آب ریختن روی زخم یا شکستگی ضرر دارد – دو حالت دارد: الف: حالتی که دست تر کشیدن ضرر ندارد: در این حالت، باید دست تر بر آن بکشد و در فرض شکستگی تیمم هم بکند. ب: حالتی که دست تر کشیدن ضرر دارد یا زخم نجس است و نمی شود آب کشید: در این حالت باید اطراف زخم و شکستگی را به طوری که در وضو است از بالا به پائین بشوید و در فرض شکستگی تیمم هم بکند... 1-2. صورتی که روی زخم یا شکستگی بسته است: - الف: حالتی که باز کردن و دست تر کشیدن ممکن است: در این حالت باید باز کند و روی آن دست تر بکشد و بعد دوباره روی جبیره را با دست تر مسح کند. - ب: حالتی که باز کردن و دست تر کشیدن ممکن نیست: این حالت دو فرض دارد: فرض اول : آب برای زخم یا شکستگی ضرر دارد: در این حالت باید اطراف زخم یا شکستگی را بشوید و روی جبیره را مسح کند و اگر جبیره نجس است یا نمی توان روی آن دست تر کشید، مثلاً دوایی است که به دست می چسبد، باید پارچه ی پاکی را طوری که جزء جبیره حساب شود بر آن ببندد و دست تر روی آن بکشد و اگر این هم ممکن نیست با شستن اطراف آن وضو بگیرد و در هر دو وجه لازم نیست تیمم هم انجام دهد، گرچه موافق احتیاط است. فرض دوم: حالتی که آب برای زخم یا شکستگی ضرر ندارد ولی رساندن آب به روی آن ممکن نیست یا زخم نجس است و نمی توان آن را آب کشید: در این فرض باید مانند فرض قبلی عمل کند و تیمم هم بنماید. 2- جبیره در جلوی سر و روی پاها: اگر جبیره در جلوی سر و روی پاها باشد دو صورت دارد: 1- صورتی که روی زخم یا شکستگی باز است: دراین صورت اگر کشیدن دست تر به عنوان مسح هم امکان ندارد باید پارچه ی پاکی روی آن بگذارد و روی پارچه را با تری آب وضو که در دست مانده مسح کند و اگر گذاشتن پارچه امکان ندارد باید وضوی بدون مسح بگیرد و در هر دو فرض ( فرضی که گذاشتن پارچه ممکن است و فرضی که ممکن نیست ) تیمم هم بکند: 2- صورتی که روی زخم یا شکستگی بسته است : این صورت دو حالت دارد: حالتی که جای بدون جبیره به مقدار واجب مسح وجود دارد: در این حالت باید همان جا را مسح کند. حالتی که جای بدون جبیره به مقدار واجب مسح وجود ندارد: این حالت دو فرض دارد: الف: فرضی که باز کردن آن امکان دارد: در این فرض باید باز کند و به طور معمول مسح کند. ب: فرضی که باز کردن آن امکان ندارد: در این فرض باید روی همان جبیره را مسح کند. توجه داشته باشید در شرایط زیر لازم است علاوه بر وضو جبیره تیمم نیز کرد. 1- وقتی شکستگی در صورت و دستها است و روی آن باز است و آب ریختن روی آن ضرر دارد خواه دست تر کشیدن ضرر داشته باشد یا نه و خواه گذاشتن پارچه ممکن باشد یا نه. 2- هنگامی که زخم یا شکستگی در صورت و دستها است و روی آن بسته است طوری که نمی توان آن را باز کرد و آب برای زخم یا شکستگی ضرر ندارد ولی رساندن آب بر روی آن ممکن نیست یا زخم نجس است و نمی توان آن را آب کشید. 3- موردی که زخم یا شکستگی روی سر یا روی پاها است و روی آن باز است ولی نمی توان آن را مسح کرد. 4- موردی که جبیره بیشتر اعضای وضو را گرفته باشد.
- [سایر] مرجع قبلی من آیت آلله بهجت بوده که بعد از فوت ایشان به آقای سیستانی رجوع کردم و بقا بر میت کردم و اکنون نیز مرجعم آقای بهجت است.می خواستم بپرسم من که باید خمسم را به دفتر آقای سیستانی بدهم، احکام خمس را باید از کدامیک تقلید کنم؟
- [سایر] در مورد نگه داشتن ابروها و اصلاح نکردن صورت در محرم برای خانمها نظر جنابعالی چیست؟(نام مرجع تقلید : آیت الله سیستانی)
- [آیت الله سیستانی] فردی قبلا از یک مرجع دیگری تقلید میکرده و اکنون مرجع تقلیدش از دنیا رفته است حال در مورد مساله زیر چگونه باید عمل کند. فرد مورد نظر در شهری غیر از وطنش سرباز است و در مدت یکسالی که از خدمتش گذشته از مرجع دیگر تقلید میکرده است و اکنون از آقای سیستانی تقلید میکند لذا از طرفی اقای سیستانی میفرمایند که اگر دانشجو یا استاد یا سربازی حداقل سه روز در هفته بیش از مسافت شرعی رفت و آمد کنند و یا در سفر باشند و این برنامه برای مدتی (به طور مثال شش ماه در یک سال و یا حداقل سه ماه در چند سال تحصیلی) ادامه یابد؛ کثیرالسفر محسوب میشوند و نماز ایشان در محل تحصیل و بین راه تمام و روزهشان صحیح است. مساله این است که فرد موردنظر در سال گذشته که از مرجع دیگری تقلید میکرده اند به جز جمعه ها و پنج شنبه ها و یکشنبه ها، بقییه هفته را در سفر بوده است ولی در حال حاضر که از آقای سیستانی تقلید میکند احتمال آن میرود که این وضعیت رفت و آمد تنها برای ? یا نهایتا ? ماه ادامه یابد لذا خواهشمند است بفرمایید حکم نماز و روزه ها چگونه است؟ (احتمال مورد نظر خیلی قوی نیست ودر حد ?? یا ?? درصد است)
- [سایر] با عرض سلام وتحیت به محضر حضرتعالی با توجه به مطلب زیر لطفا به سوالات بنده حقیر پاسخ دهید : بنده مقلد مقام معظم رهبری هستم ، ایشان بنابر احتیاط واجب ، رجوع به مرجع مساوی را جایز نمی دانند ، همچنین اطلاع دارم که حضرت آیت الله سیستانی ، صریحا فتوا داده اند که رجوع به مرجع مساوی جایز است ، با توجه به اینکه مقام معظم رهبری احتیاط واجب دارند و آیت الله سیستانی فتوای صریح داده اند ، پس بنده می توانم که در این مسئله به آیت الله سیستانی مراجعه کنم ، حال سوالات بنده به شرح زیر می باشد : 1- وقتی بنده در این مسئله به نظر آقای سیستانی مراجعه کردم ، آیا باید در مباحث فقهی مورد نظرم از خود ایشان حتما تقلید کنم یا اینکه طبق نظر ایشان که گفته اند رجوع به مرجع مساوی جایز است ، می توانم به مراجع مساوی دیگر ، مثلا آیت الله صافی گلپایگانی یا آیت الله مکارم شیرازی مراجعه کنم ؟ 2- اگر بنده طبق موارد گفته شده فوق ، خواستم در مباحث مربوط به روزه از آیت الله خامنه ای تقلید نکرده بلکه رجوع به مرجع دیگر کنم ، آن مرجع جدید ، در کل مباحث فقهی مرجع من خواهد شد ؟ ( یعنی دیگر مقام معظم رهبری مرجع من نخواهد بود ) ، یا اینکه فقط در مباحث روزه از ایشان تقلید می کنم و در سایر مباحث از مقام معظم رهبری ؟ ( در واقع می خواهم بدانم که مسئله رجوع به مرجع مساوی ، فقط مربوط به یک یا چند مسئله است یا اینکه همان عدول از یک مرجع به طور کامل به مرجع دیگر می باشد ) ؟ 3- اگر در یک مسئله از مقام معظم رهبری به مرجع مساوی دیگر رجوع کردم ، آیا بعد از مدتی می توانم دوباره از رهبری تقلید کنم یا اینکه دیگر برای همیشه باید از مرجع جدید در آن مسئله تقلید نمایم ؟ 4- آیا در کل ، در خصوص مسئله رجوع به مرجع مساوی ، فقط در یک مسئله می توان به مرجع جدید رجوع کرد یا اینکه در یک مبحث کلی ( مثلا کل مبحث روزه ، یا کل مبحث نماز )هم می توان رجوع و تقلید کرد ؟ 5- در سوال پایانی از شما تقاضا دارم که نظر تمامی مراجع اعلام شده توسط جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را در خصوص رجوع به مرجع مساوی بیان کنید. با تشکر فراوان، و من الله التوفیق
- [سایر] جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ، از میان حدود 100 مجتهد و مرجع موجود در کشور، در حال حاضر این افراد را جایز التقلید معرفی کرده است :حضرات آیات عظام: خامنه ای، وحید خراسانی، مکارم شیرازی، سیستانی ، صافی گلپایگانی و شبیری زنجانی (کثر الله امثالهم و مد ظلهم اجمعین ) نظر جنابعالی درباره تقلید مقلدی که بدون تحقیق بیشتر و با اعتماد و توجه به نظر جامعه مدرسین یکی از آقایان نام برده را انتخاب و از وی تقلید کند چیست؟ و تقلید وی به این نحو چه حکمی دارد؟
- [سایر] سلام من دانشجویی اصفهانیِ یکی از دانشگاه های تهران هستم. مرجعم هم حضرت آقا می باشن. درصورتیکه بخوام به مرجع مساوی دیگه ای رجوع کنم (مثلا آقای سیستانی) حکم نماز و روزه ی من چی میشه؟ آیا در این بحث که (اگر شخصی مدت 4 سال در جایی باشه اون مکان وطن وی محسوب میشه) باید رجوع کنم به مرجع مساوی یا در بحث دیگه ای؟
- [سایر] سلام,وقت بخیر,بخاطر عمل زیبایی بینی باید دو ماه چسب بزنم,میخوام بدونم حکم وضو چی میشه,یک روز در میان باید چسب و باز کنم,لطفا کمک کنید نمازهام مونده,هرچی هم میخونم گیج میشم,لطفا واضح بگید,خیلی ممنون مرجع تقلید بنده,ایت الله خامنه ای میباشند
- [سایر] باسلام من در تهران زندگی میکنم.منزل ما در میدان شهدا میباشد.میخواستم ببینم از میدان شهدا مترو سوارشیم تا کجای کرج میشه رفت که روزه باطل شود؟درضمن مطلع هستم ک مسافت باید 22/5کیلومتر باشد.میخواهم ببینم حساب میشود یاخیر..مرجع تقلید من آقای خامنه ای میباشند. ممنون
- [سایر] سوال بنده این است که در چه صورتی می توان مرحع تقلید را خود را عوض کرد؟ اگر احکام مرجع تقلیدی در برخی حوزه ها مانند خمس سختگیرانه تر از سایرین باشد مجوزی برای تغییر مرجع است؟ مثلا حضرت آیت الله سیستانی عقیده دارند بر هبه هم خمس تعلق می گیرد.از طرفی اینجانب مقداری طلا و سکه از زمان ازدواج بعنوان هدیه دارم که به وجه آنها جهت مخارج آتی نیازمندم و دادن خمس آن برای من مشکلاتی ایجاد می کند آیا می شود به این دلیل مرحع تقلید را عوض کرد و به دیگری رجوع کرد؟
- [سایر] مذهب اینجانب شیعه است و تقریبا به قواعد دینی عمل می کنم. مثلا به طور منظم نماز می خوانم و تا حد امکان قرآن نیز می خوانم، ولی کمتر به حجاب معتقدم. من شرایط خاصی از لحاظ خانوادگی دارم. پدر مادرم وجه ی اجتماعی خوبی ندارند و همینطور اخلاق و برخورد اجتماعی بدی دارند. و هیچگونه حمایت مالی از من نمی کنند و حتی تا جایی که بتوانند در کارم و تحصیلم اخلال ایجاد می کنند. من با همه ی رنج و مشقت و سختی خودم را تا این مرحله از زندگی پیش بردم. تا اینکه برای من موقعیت ازدواج پیش آمده که خوشبختانه آن آقا همه شرایط من را پذیرفته اند. لازم به ذکر است که ایشان هیچ ضعفی ندارند و تک پسر یک خانواده مرفه و تحصیل کرده هستند.که خودشان هم تحصیلات عالیه دارند و دارای موقعیت اجتماعی خوبی میباشند. اما متاسفانه مذهب ایشان الحق (اهل حق ) است. ایشان دارای اخلاقی بسیار پسندیده و نیکو هستند. می گویند حاضر هستند نماز بخوانند و روزه بگیرند و احکام شیعیان را رعایت کنند اما حاضر نیستند عنوان مذهب خود را تغییر دهند.فکر می کنند با این کار اصالت خود را از دست میدهندو این در حالیست که به مذهب من بسیار احترام می گذارند.حال سوال من این است که ازدواج ما موردی دارد؟ آیا می توان به امید اصلاح بعد از ازدواج اقدام به ازدواج کرد؟ در ضمن من نگران این هستم که شاید دیگر موقعیت به خوبی ایشان از لحاظ اجتماعی پیش نیاید. مرجع تقلید من آیت الله سیستانی هستند.