با سلام من در دوران کودکی توسط فامیل های مادرم خیلی مورد آزار و اذیت قرار می گرفتم چون اصولا آن ها افراد عصبی و فحاشی هستند و من هیچ عکس العمل تندی به خاطر مادرم هیچ وقت نشان ندادم البته 4 سالی است که ما با آن ها رفت و آمد نداریم اما هر وقت به طور اتفاقی آن ها را جایی میبینم دچار تپش قلب شدید و اختلال حواس می شوم و موقع درس خواندن اگر به یاد آن ها بیفتم درس خواندن برایم غیر ممکن می شود لطفا مرا برای حل این مشکل راهنمایی کنید با تشکر.
باسلامدوست گرامی توصیه می کنم برای غلبه بر حالات اضطرابی تان این تمرینات را انجام دهید تا به مرور زمان بتوانید بر این علایم کنترل یابید.این تمرینها عبارتند از:تنفس دیافراگمیدر این تمرین فرد با روش موزونی آهسته و به طور عمیق نفس می کشد . در هر دم فرد از ماهیچه های دیافراگمی برای کشیدن عمیق اکسیژن به درون ششها استفاده می کند.در این روش فرد می نشیند، می ایستد یا دراز می کشد. در حالت راحت چشم ها بسته است و فرد به ارامی به مدت سه تا پنج ثانیه نفس می کشد تا ششها پر شود.ماهیچه دیافراگمی هنگام تنفس شکم را منبسط می کند. سپس فرد به ارامی به مدت سه تا پنج ثانیه هوا را بیرون می دهد در نتیجه ماهیچه دیافراگمی کشیده می شود. لازم به ذکر است که در هنگام این تمرین توجه شما به تنفس تان باشد. زمانی که فرد توانست در اثر این تمرین اضطراب خود را کاهش دهد، پس از آن می تواند کاهش برانگیختگی در موقعیت های ایجاد کننده اضطراب زا به کار ببرد.روش تنفس دیگر عبارتست از:آه آرام بخشآه کشیدن و یا خمیازه کشیدن نشانه این است که شما اکسیژن کافی در اختیار ندارید. اه، اندکی از تنش شما را رها می سازد و می توان با انجام ان خود را ارام سازید.زمانی که قصد داشتید صحبت کنید و احساس کردید که نفس کم اوردید و دچار اضطراب شدید این اقدامات را انجام دهید:- صاف بایستید- آهی عمیق بکشید در حین اینکه هوا را به شتاب از ریه تان بیرون می فرستید صدای رهایی عمیق از تنش را بشنوید.- بگذارید هوای تازه به طور طبیعی وارد ریه تان شود.- این کار را هشت تا دوازده بار انجام دهید و تا وقتی که احساس می کنید بدان احتیاج دارید ادامه دهید و احساس آرمیدگی را تجربه کنید.تنفس تجسمی - کف اتاق روی فرش یا پتو در حالت آرام دراز بکشید.- دستان خود را به ارامی روی ناحیه شبکه عصبی زیر معده و جلو آئورت(نقطه ای که دنده های قفسه سینه در بالای شکم از هم جدا می شوند)قرار دهید و برای چند دقیقه به آرامی و ژرف تنفس کنید.- تجسم کنید با هر نفسی که فرو می برید انرژی وارد ریه های شما می شود و بی درنگ در ناحیه شبکه عصبی تان ذخیره می شود. در این حالت صحبت کردن در جمع را تجسم کنید که به بهترین شکل و با آرامش کامل برگزار می شود. تصور کنید که با هر بار بازدم این انرژی در تمام بدنتان پخش می شود.- این تمرین را هر روز به مدت ده دقیقه انجام دهید .با تشکر از تماس شما
عنوان سوال:

با سلام من در دوران کودکی توسط فامیل های مادرم خیلی مورد آزار و اذیت قرار می گرفتم چون اصولا آن ها افراد عصبی و فحاشی هستند و من هیچ عکس العمل تندی به خاطر مادرم هیچ وقت نشان ندادم البته 4 سالی است که ما با آن ها رفت و آمد نداریم اما هر وقت به طور اتفاقی آن ها را جایی میبینم دچار تپش قلب شدید و اختلال حواس می شوم و موقع درس خواندن اگر به یاد آن ها بیفتم درس خواندن برایم غیر ممکن می شود لطفا مرا برای حل این مشکل راهنمایی کنید با تشکر.


پاسخ:

باسلامدوست گرامی توصیه می کنم برای غلبه بر حالات اضطرابی تان این تمرینات را انجام دهید تا به مرور زمان بتوانید بر این علایم کنترل یابید.این تمرینها عبارتند از:تنفس دیافراگمیدر این تمرین فرد با روش موزونی آهسته و به طور عمیق نفس می کشد . در هر دم فرد از ماهیچه های دیافراگمی برای کشیدن عمیق اکسیژن به درون ششها استفاده می کند.در این روش فرد می نشیند، می ایستد یا دراز می کشد. در حالت راحت چشم ها بسته است و فرد به ارامی به مدت سه تا پنج ثانیه نفس می کشد تا ششها پر شود.ماهیچه دیافراگمی هنگام تنفس شکم را منبسط می کند. سپس فرد به ارامی به مدت سه تا پنج ثانیه هوا را بیرون می دهد در نتیجه ماهیچه دیافراگمی کشیده می شود. لازم به ذکر است که در هنگام این تمرین توجه شما به تنفس تان باشد. زمانی که فرد توانست در اثر این تمرین اضطراب خود را کاهش دهد، پس از آن می تواند کاهش برانگیختگی در موقعیت های ایجاد کننده اضطراب زا به کار ببرد.روش تنفس دیگر عبارتست از:آه آرام بخشآه کشیدن و یا خمیازه کشیدن نشانه این است که شما اکسیژن کافی در اختیار ندارید. اه، اندکی از تنش شما را رها می سازد و می توان با انجام ان خود را ارام سازید.زمانی که قصد داشتید صحبت کنید و احساس کردید که نفس کم اوردید و دچار اضطراب شدید این اقدامات را انجام دهید:- صاف بایستید- آهی عمیق بکشید در حین اینکه هوا را به شتاب از ریه تان بیرون می فرستید صدای رهایی عمیق از تنش را بشنوید.- بگذارید هوای تازه به طور طبیعی وارد ریه تان شود.- این کار را هشت تا دوازده بار انجام دهید و تا وقتی که احساس می کنید بدان احتیاج دارید ادامه دهید و احساس آرمیدگی را تجربه کنید.تنفس تجسمی - کف اتاق روی فرش یا پتو در حالت آرام دراز بکشید.- دستان خود را به ارامی روی ناحیه شبکه عصبی زیر معده و جلو آئورت(نقطه ای که دنده های قفسه سینه در بالای شکم از هم جدا می شوند)قرار دهید و برای چند دقیقه به آرامی و ژرف تنفس کنید.- تجسم کنید با هر نفسی که فرو می برید انرژی وارد ریه های شما می شود و بی درنگ در ناحیه شبکه عصبی تان ذخیره می شود. در این حالت صحبت کردن در جمع را تجسم کنید که به بهترین شکل و با آرامش کامل برگزار می شود. تصور کنید که با هر بار بازدم این انرژی در تمام بدنتان پخش می شود.- این تمرین را هر روز به مدت ده دقیقه انجام دهید .با تشکر از تماس شما





مسئله مرتبط یافت نشد
1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین