نقل
نقل به معنای حالت حاصل از انتقال لفظ از معنای اصلی به معنای دیگر میباشد.
استفاده از تصاویر و مطالب موجود در اینترنت و نقل و آوردن آنها در جای دیگر بدون ذکر منبع( در صورتیکه سایتی که مطلب از آن استخراج شده چیزی در مورد ذکر منبع نگفته باشد) چه حکمی دارد؟
در صورتی که اطمینان به رضایت دارید مانعی ندارد.
در صورتی که اطمینان به رضایت دارید مانعی ندارد.
عنوان سوال:
استفاده از تصاویر و مطالب موجود در اینترنت و نقل و آوردن آنها در جای دیگر بدون ذکر منبع( در صورتیکه سایتی که مطلب از آن استخراج شده چیزی در مورد ذکر منبع نگفته باشد) چه حکمی دارد؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] با سلام آیاحدیثی از نبی اکرم ص در مورد ظهور حضرت مهدی ع موجود هست؟ من چندین حدیث از ایمه اطهار ع یافتم ولی متاسفانه بدون ذکر منبع بودند و نتونتسم شخصاً به اصل حدیث مراجعه کنم. آیا ممکن چندین حدیث از ایمه اطهار در رابطه با حضرت مهدی,ظهورشون، و منجی بودنشون با ذکر منبع معرفی کنید. با تشکر
- [آیت الله اردبیلی] با توجه به اینکه رسانهها و خبرنگاران برای تهیه و تولید خبر، گزارش و مصاحبه، متحمل پرداخت هزینه میشوند اما پس از انتشار این مطالب، برخی از سایتها و رسانهها اقدام به کپی آنها میکنند و یا از آنها بدون اشاره به منبع اصلی آن استفاده میکنند، به نظر حضرتعالی استفاده از تولیدات خبری و مطالب اختصاصی رسانهها بدون ذکر منبع اصلی چه حکمی دارد؟
- [سایر] لطفاً آنچه در تاریخ راجع به زندگینامه حضرت قاسم بن موسی(ع) که در حله دفن هستند از تاریخ تولد و وفات و غیره نقل شده با ذکر سند و منبع بیان فرمائید.
- [آیت الله مظاهری] در سایتی، موضوعی در مورد آنکه اکثریت زنان به جهنم می روند و زنان اندکی به بهشت می روند با تکیه بر احادیث و روایات آورده شده است. و با نقل برخی احادیث، زنان را ناقص العقل و اهل جهنّم خوانده است. آیا این گونه مطالب از نظر شما صحیح است؟
- [آیت الله اردبیلی] با توجه به اینکه رسانهها و خبرنگاران برای تهیه و تولید خبر، گزارش و مصاحبه، متحمل پرداخت هزینه میشوند اما پس از انتشار این مطالب، برخی از سایتها و رسانهها اقدام به کپی آنها میکنند و یا از آنها بدون اشاره به منبع اصلی آن استفاده میکنند، به نظر حضرتعالی استفاده از تولیدات خبری و مطالب اختصاصی رسانهها بدون ذکر منبع اصلی چه حکمی دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] با توجه به اینکه رسانهها و خبرنگاران برای تهیه و تولید خبر، گزارش و مصاحبه، متحمل پرداخت هزینه میشوند اما پس از انتشار این مطالب، برخی از سایتها و رسانهها اقدام به کپی آنها میکنند و یا از آنها بدون اشاره به منبع اصلی آن استفاده میکنند، به نظر حضرتعالی استفاده از تولیدات خبری و مطالب اختصاصی رسانهها بدون ذکر منبع اصلی چه حکمی دارد؟
- [سایر] سلام حاج آقا خانمی هستم 23 ساله از مشهد. مهندس نرم افزار. حاج آقا یک سوال: چرا زیاد مطلب محکمی از بانو ام کلثوم، دختر آقا امیرالمومنین حضرت علی (ع) و خانم فاطمه زهرا(س) نیست؟ چرا حرف زیادی از ایشون نیست؟ همسرشون کی بودن؟ مگه این خانم خواهر اصلی خانم زینب کبری نبودند؟ پس چرا اینقدر ازشون کم مطلب هست؟ تو واقعه عاشورا حضور داشتند؟ محل دفنشون کجاست؟ حقیقتا توی اینترنت سرچ کردم ولی مطالب خیلی باهم متفاوت بود. جایی نوشته بود همسر ایشون جعفر طیار بودند اما جای دیگه نقل دیگه ای بود مبنی بر اینکه همسر ایشون عمر بن خطاب بودند. لطفا اگه امکان پاسخ دادن ندارید یک منبع موثق معرفی بفرمایید. باتشکر
- [سایر] همان طور که در صحیح بخاری نقل شده است، آیا حوا از دنده های حضرت آدم به وجود آمده است؟ لطفا در صورت مثبت بودن پاسخ دلایل منطقی ذکر فرمایید؛ چرا که تصور می کنم این مطلب با آنچه که در قرآن ذکر شده است تناقض دارد؟
- [سایر] به نظر می رسد برهان فرجه و آیه( لوکان فیهما الهة الا الله لفسدتا) در صدد اثبات وحدت عددی خداوندند. این مطلب با جمله علی (ع) در نهج البلاعة که فرموده اند خداوند واحد بلا عدد است چگونه قابل جمع است؟ لطفاً مفصل و با ذکر منبع توضیح بفرمائید.
- [سایر] سؤالی دارم که مدت هاست ذهنم را به خود مشغول نموده است: فرضاً به دنبال مطلب یا روایتی در خصوص یک موضوع به یکی از کتب حاضر از علماء متأخرین مراجعه می کنم، به عنوان مثال مؤلف مذکور این حدیث یا روایت را از کتاب غررالحکم یا دیگر کتب اصلی نقل می کند. اینجانب خود به کتاب اصلی مراجعه می کنم باب مذکور را پیدا نموده و از آنجا آدرس حدیث مربوطه را بدست می آورم. در انتهاء این حدیث و روایت را مستقیماً بدون ذکر منبع اولی که فلان مولف متأخر در کتاب خود ذکر کرده بود، در مقاله یا کتاب خود می آورم. حال با توجه به حقوق معنوی ای که برای مؤلفین موجود است اشکالی ندارد که واسطه ها را در ذکر حدیث و روایت حذف کنم و تنها بدون اشاره به آنها منبع اصلی را بیان نمایم. با توجه به این که هرگز گمان نمی کردم که روایت مذکور در این منبع اصلی باشد. همانند حدیث ذیل: قال أمیر المؤمنین علی علیه السلام: اَلْمُؤمِنُ مَنْ وَقی دینَهُ بدُنیاهُ وَ الْفاجِرُ مَنْ وَقی دُنیاهُ بِدینِهِ. غررالحکم، ح 1546.
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله اردبیلی] در برخی موارد غیبت حرام نیست. در این رابطه فقها موارد زیر را از حرمت غیبت استثنا نمودهاند: اوّل: غیبت از شخصی که متظاهر به فِسْق باشد نسبت به همان فسقی که به آن تظاهر میکند. دوم: غیبت کردن مظلومی که در مقام استمداد و تظلّم است نسبت به کسی که به او ظلم کرده و در خصوص ظلمی که به او شده است. سوم: موردی که انسان برای دفع ظلم از خود، در صدد به دست آوردن راهی مشروع باشد. چهارم: آگاه نمودن مشورت کننده نسبت به عیوب شخص مورد مشورت. پنجم: جایی که انسان در صدد بازداشتن شخص مورد غیبت از گناه یا دفع ضرر از او و یا از بین بردن ریشه فساد باشد. ششم: بیان نقاط ضعف شهود نزد حاکم شرع. هفتم: جایی که عیبِ شخص، صفت معروف و مشهور او شده باشد و بدون قصد عیبجویی به قصد معرفی آن را بیان کند. هشتم: موردی که انسان در صدد ابطال و ردّ مطلب باطلی باشد و بدون ذکر نام صاحب آن مطلب، ردّ آن عملی نباشد. نهم: جایی که عیب شخص بین ناقل و شنونده معلوم و روشن باشد، مگر این که معلوم بودن عیب به خاطر غیبت قبلی باشد ولی احتیاط آن است در موردی که شخص متجاهر به فسق نباشد، از وی غیبت نکنند. دهم: موردی که در صدد ردّ کسی باشد که نسبت دروغی را به او یا شخص مؤمن دیگری وارد آورده است. لازم است در تشخیص مصادیق مواردی که بیان شد، دقّت و احتیاط لازم به عمل آید و به حدّاقل و ضرورت اکتفا شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . شکافتن قبر در نه مورد حرام نیست بلکه در بعضی از آنها واجب است: اول آن که میت در زمین غصبی دفن شده باشد و مالک زمین راضی نشود که در آنجا بماند. دوم آن که کفن یا چیز دیگری که با میت دفن شده، غصبی باشد و صاحب آن راضی نشود که در قبر بماند و هم چنین است اگر چیزی از مال خود میِّت، که به ورثه او رسیده، با او دفن شده باشد و ورثه راضی نشوند که آن چیز در قبر بماند، ولی اگر وصیت کرده باشد که دعا یا قرآن یا انگشتری را با او دفن کنند، برای بیرون آوردن اینها نمی توانند قبر را بشکافند مگر آن که زیادتر از ثلث باشد و ورثه امضا نکرده باشند. سوم آن که میت بی غسل یا بی کفن دفن شده باشد، یا بفهمند غسلش باطل بوده، یا بغیر دستور شرع کفن شده، یا در قبر او را رو به قبله نگذاشته اند ولی اگر نبش در این صورت باعث هتک میت و اذیت مردم شود جایز نیست. چهارم آن که برای ثابت شدن حقی بخواهند بدن میت را ببینند. پنجم آن که میت را درجایی که بی احترامی به او است مثل قبرستان کفار، یا جایی که کثافت و خاکروبه می ریزند دفن کرده باشند. ششم آن که برای یک مطلب شرعی که اهمیت آن از شکافتن قبر بیشتر است، قبر را بشکافند، مثلاً بخواهند بچه زنده را از شکم زن حامله ای که دفنش کرده اند بیرون آورند. هفتم آن که بترسند درنده ای بدن میت را پاره کند، یا سیل او را ببرد، یا دشمن بیرون آورد. هشتم آن که قسمتی از بدن میت با او دفن نشده باشد، احتیاط لازم آن است که آن قسمت از بدن را طوری در قبر بگذارند که بدن میت دیده نشود. نهم آن که میت را بخواهند به یکی از مشاهد مشرفه نقل کنند که جواز در این صورت نیز مشروط به این است که نبش باعث هتک میت نشود.