محرمیت
مَحارِم (جمع مَحرَم) اصطلاحی فقهی، به معنای کسانی است که ازدواج با آنان حرام است و در گفتار عامیانه خویشاوندانی را گویند که احکام حجاب در مورد آنها جاری نیست.
الف) جایز نیست.
ب) زنا نیست; ولی از جهاتی شبیه زناست.
ج) هیچ تاثیری ندارد.
د) رابطه ای با او ندارد; جز اینکه فرزند طبیعی همسر اوست، و با او محرم می باشد.
ه) به منزله فرزند نامشروع اوست که محرم است; ولی از یکدیگر ارث نمی برند.