ژلاتین حیوانی اگر نجاست اصل آن ، محرز نباشد مثل آنکه احتمال بدهیم از حیوان تذکیه شده فراهم شده است، محکوم به طهارت و پاکی است اما آن را نمی توان به خوراکی ها زد مگر به اندازه ای کم باشد که در آن مستهلک شود و یا معلوم باشد که از حیوان حلال گوشت و تذکیه شده گرفته شده و یا استحاله آن محرز باشد و رد اینجا فرق نمی کند که ژلاتین از اعضایی گرفته شده باشد که حیات درانها حلول می کند مصل غضروف و یا از اعضای فاقد حیات مثل استخوان بنابر احتیاط درآخری، و اگر نجاست اصل ژلاتین محرز ومعلوم باشد کما اینکه بدانیم آن ، از حیوان نجس العین و یا از غضروف حیوان تذکیه نشده و یا از استخوان آن حیوان ،قبل از شستشو ،به دست آمده است در این صورت ها ژلاتین فراهم شده به سبب ملاقات با نجس مرطوب ،نجس است و جواز استفاده از آن در خوراکیها منوط به احراز استحاله است و این ،به عرف برمی گردد و ضابطه آن قبلاً یاد آوری شد.
