اگر انسان به خاطر عذری احتمال قوی بیش از 50 درصد می دهد که روزه بر او واجب نیست و نگرفت بعد معلوم شد بر او واجب بوده تکلیف او از حیث قضا و کفاره چگونه است؟
در فرض سؤال اگر احتمال عقلائی بدهد که روزه برای او ضرر دارد به طوری که از آن احتمال ترس ضرر برایش حاصل شود فقط قضاء بر او واجب است و کفاره ندارد هر چند بعد معلوم شود که برایش ضرر ندارد ولی اگر منظور احتمال عدم وجوب روزه از جهات دیگر است باید مورد آن ذکر شود تا جواب مقتضی داده شود.
در فرض سؤال اگر احتمال عقلائی بدهد که روزه برای او ضرر دارد به طوری که از آن احتمال ترس ضرر برایش حاصل شود فقط قضاء بر او واجب است و کفاره ندارد هر چند بعد معلوم شود که برایش ضرر ندارد ولی اگر منظور احتمال عدم وجوب روزه از جهات دیگر است باید مورد آن ذکر شود تا جواب مقتضی داده شود.
عنوان سوال:
اگر انسان به خاطر عذری احتمال قوی بیش از 50 درصد می دهد که روزه بر او واجب نیست و نگرفت بعد معلوم شد بر او واجب بوده تکلیف او از حیث قضا و کفاره چگونه است؟
پاسخ:
در فرض سؤال اگر احتمال عقلائی بدهد که روزه برای او ضرر دارد به طوری که از آن احتمال ترس ضرر برایش حاصل شود فقط قضاء بر او واجب است و کفاره ندارد هر چند بعد معلوم شود که برایش ضرر ندارد ولی اگر منظور احتمال عدم وجوب روزه از جهات دیگر است باید مورد آن ذکر شود تا جواب مقتضی داده شود.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- اگر در ماه رمضان، انسان عملی را که روزه را باطل می کند بجا نیاورد ولی نیّت روزه نکند ، یا ریاء کند و یا قصد کند که روزه نباشد ، یا قصد کند کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، آیا علاوه بر قضا کفّاره نیز واجب است یا فقط قضا واجب است؟
- اگر روزه قضا را در هنگام اعتکاف واجب بگیرد و سپس روزه خود را در بعد ازظهر باطل کند، چند کفّاره بر او واجب است؟ اگر اعتکاف مستحبّ باشد، حکم چگونه است؟
- اگر کسی قبل از طلوع فجر، عمداً قصد روزه نکند، ولی در روز هیچ یک از مفطرات روزه را مرتکب نشود، آیا قضا و کفّاره بر او واجب است؟
- اگر محل کار انسان طوری باشد که جلوگیری از رسیدن غبار به حلق دشوار باشد تکلیف چیست؟ اگر به حلق برسد چطور حکم مسئله را از نظر صحت و بطلان روزه و قضاء و کفاره بیان فرمائید.
- اگر روزه دار عمداً با همسر خود جماع کند در ماه رمضان، با رضایت همسر خود، آیا فقط قضا دارد یا کفّاره هم دارد؟ جمع یا واحده؟ و آیا روزه آن روز را باید امساک کند و اگر وظیفه امساک است و امساک نکند تکلیف چیست؟
- من می دانستم که قورت دادن خلط سینه روزه را باطل می کند امّا بعضی اوقات امکان بیرون انداختن آن نبود مثلاً در کلاس درس بودم و گاهی آنقدر با آب دهانم قاطی می شد که من آن را همین طوری قورت می دادم ولی استهلاک نمی شد.آیا روزه هایی را که اینطوری گرفتم صحیح است یا نه؟ تکلیف بنده چیست؟ آیا باید کفّاره بدهم یا روزه ها را قضا کنم؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] اگر فردی به خاطر عذری قوی، پنجاه درصد احتمال دهد که روزه بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد، ولی بعداً معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفّاره چه حکمی دارد؟
- [سایر] آیا واجب است روزه هایی که سال گذشته به خاطر عذری قضا شده تا قبل از رسیدن ماه رمضان بعد قضا کند؟
- [آیت الله بهجت] فرزندی متولد شده و پزشکان تشخیص داده اند که اگر عمل شود، به احتمال قوی زنده می ماند اما به صورت دایمی معلولیت جسمی و یا ذهنی خواهد داشت و در صورت عمل نکردن به احتمال قوی و یا 50% خواهد مرد، در صورت عسر و حرج و مشقت های نگهداری چنین فرزندی، آیا رضایت به عمل فرزند برای پدر و مادر واجب است؟
- [آیت الله اردبیلی] تکلیف کسی که حدود 10 سال روزه قضا داشته و به یاد ندارد به خاطر مریضی بوده یا نه، چیست؟ آیا میتواند به جای قضای ماه آخر کفاره آن را داد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر انسان نزدیک اذان صبح بیدار شود و بداند یا احتمال قوی بدهد که اگر مجدداً بخوابد، نماز صبحش قضا می شود، آیا جایز است بخوابد؟
- [آیت الله مظاهری] کسی که به علتی، احتمال ضرر روزه را برای خود دهد و به این علت روزه نگیرد و بعداً متوجه شود که روزه بر او واجب بوده، از جهت قضا و کفاره چه حکمی دارد؟
- [سایر] کسی که میداند یا احتمال قوی میدهد که اگر روزه بگیرد، به زخم معده یا سنگ مثانه دچار میشود؛ آیا روزه بر او واجب است؟
- [آیت الله خامنه ای] کسی که در اوائل سن تکلیف بر اثر ضعف و عدم توانایی، نتوانسته روزه بگیرد، آیا فقط قضا بر او واجب است یا قضا و کفّاره با هم بر او واجب است؟
- [آیت الله سبحانی] اگر شخصی روزه قضا به عهده اش بوده آن را نگرفته و به خاطر جهل کفاره تأخیر آن را نپرداخته است، آیا کفاره ساقط است؟
- [سایر] کسی که می داند یا احتمال قوی می دهد که اگر روزه بگیرد، به زخم معده یا سنگ مثانه دچار می شود ؛ آیا روزه بر او واجب است؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- . اگر انسان شک کند که آخر رمضان است یا اول شوال و عمداً روزه خود را باطل کند، بعد معلوم شود اول شوال بوده کفاره بر او واجب نیست.
- . در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است و کفاره واجب نیست: اول آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در
- . روزی را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان واجب نیست روزه بگیرد. و اگر بخواهد روزه بگیرد نمی تواند نیت روزه رمضان کند و بنابر احتیاط نیت قضا و مانند آن بنماید. و چنان چه بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب می شود.
- گفته شد تا اذان صبح از خواب دوم بیدار نشود ولی در خواب سوم احتیاط مستحب مؤکد، کفاره است. دوم عملی که روزه را باطل می کند به جا نیاورد ولی نیت روزه نکند، یا ریا کند، یا قصد کند که روزه نباشد، یا قصد کند کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد. سوم آن که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک روز یا چند روز روزه بگیرد. چهارم آن که در ماه رمضان بدون این که تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده، و نیز اگر بعد از تحقیق با این که گمان دارد صبح شده، کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده قضای آن روزه بر او واجب است. بلکه اگر بعد از تحقیق شک کند که صبح شده یا نه یا ظن پیدا کند به آن که صبح نشده و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده احتیاط واجب آن است که قضای روزه آن روز را به جا آورد. پنجم آن که کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفته او کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است. ششم آن که کسی بگوید صبح شده و انسان به گفته او یقین نکند، یا خیال کند شوخی می کند و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است. هفتم آن که کور و مانند آن به گفته دیگری افطار کنند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است. هشتم آن که در هوای صاف به واسطه تاریکی یقین کند که مغرب شده و افطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است و اگر شک داشته باشد که مغرب شده و افطار کند و معلوم شود مغرب نبوده کفاره هم واجب است. ولی اگر در هوای ابر به گمان این که مغرب شده افطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده، قضا لازم نیست. نهم آن که برای خنک شدن، مضمضه کند یعنی آب در دهان بگرداند و بی اختیار فرو رود و اگر بی جهت مضمضه کند و فرو رود احتیاط لازم قضا است ولی اگر فراموش کند که روزه است و آب را فرو دهد یا برای وضو مضمضه کند و بی اختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست. دهم آن که روزه دار از جهت اکراه یا اضطرار یا تقیه افطار کند که در این صورت لازم است قضا نماید و کفاره ندارد.
- . اگر برای عذری چند روز روزه نگیرد و بعد شک کند که چه وقت عذر او برطرف شده واجب نیست مقدار بیشتری را که احتمال می دهد روزه نگرفته قضا نماید، مثلاً کسی که پیش از ماه رمضان مسافرت کرده و نمی داند پنجم رمضان از سفر برگشته و یا ششم و یا این که مثلاً در اواخر ماه رمضان مسافرت کرده و بعد از رمضان برگشته و نمی داند که بیست و پنجم مسافرت کرده یا بیست و ششم در هر دو صورت می تواند مقدار کمتر یعنی: پنج روز را قضا کند اگر چه احتیاط مستحب آن است که مقدار بیشتر یعنی شش روز را قضا نماید.
- . اگر پدر به جهت عذری نماز یا روزه اش را به جا نیاورده باشد، بعد از فوت او بر پسر بزرگتر واجب است قضا نماید، یا برای انجام آن اجیر بگیرد، هر چند پدر نتوانسته قضا کند، و بنابر احتیاط اگر از روی نافرمانی هم ترک کرده باشد، پسر بزرگ تر باید آن را قضا نماید، یا برای او اجیر بگیرد. در مورد مادر نیز احتیاط واجب رعایت این حکم است، بلکه در صورتی که وصیت نکرده باشند، و پسر هم نداشته باشند، احتیاط واجب این است که اکبر ذکور از اولیاء میت نماز و روزه او را قضا کند، و با نبود ذکور اناث از آنها انجام دهند.
- . اگر یقین کند که روز اول ماه رمضان است و عمداً روزه خود را باطل کند، بعد معلوم شود که آخر شعبان بوده بنابر احتیاط کفاره بر او واجب نیست.
- . اگر به واسطه ندانستن مسأله کاری انجام دهد که روزه را باطل می کند چنان چه در یاد گرفتن مسأله تقصیر کرده و در وقت به جا آوردن آن کار احتمال مفطر بودن آن را می داده کفاره بر او واجب می شود و اگر در وقت به جا آوردن آن غفلت داشته بنابر احتیاط کفاره لازم است ولی اگر در یاد گرفتن مسأله تقصیر نکرده باشد کفاره واجب نیست.
- گفته شد بیدار شود و دوباره بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود و یا بیدار بشود و برای مرتبه سوم بخوابد و بیدار نشود باید قضای آن روز را بگیرد و بنابر احتیاط مستحب برای مرتبه سوم کفاره نیز بدهد، ولی اگر کار دیگری که روزه را باطل می کند عمداً انجام دهد، در صورتی که می دانسته آن کار روزه را باطل می کند، قضا و کفاره بر او واجب می شود و این حکم در ارتماس بنابر احتیاط واجب است.
- . کسی که نشانه های مرگ را در خود می بیند، اگر نماز و روزه قضا دارد، باید وصیت کند که از مال خودش برای آنها اجیر بگیرند، بلکه اگر مال نداشته باشد، ولی احتمال بدهد کسی بدون آن که چیزی بگیرد آنها را انجام می دهد، باز هم واجب است وصیت نماید، و اگر قضای نماز و روزه او به تفصیلی که در
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر عمداً روزه خود را باطل کند و بعد عذری مانند حیض یا نفاس یا مرض برای او پیدا شود، کفّاره بر او واجب است بنابر احتیاط واجب.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر انسان شک کند که آخر رمضان است یا اوّل شوّال وعمداً روزه خود را باطل کند، بعد معلوم شود اوّل شوّال بوده کفّاره بر او واجب نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه روزه ماه رمضان را به واسطه عذری نگیرد و تا رمضان آینده عمداً قضای آن را به جانیاورد در حالی که عذرش برطرف شده، باید بعداً روزه را قضا کند و برای هر روز یک مد طعام کفاره بدهد، همچنین اگر در قضای روزه کوتاهی کند تا وقت تنگ شود و در تنگی وقت عذری پیدا کند، باید بعداً هم قضا به جا آورد و هم کفاره دهد، اما اگر کوتاهی نکرده و اتفاقاً در تنگی وقت عذری پیدا شده فقط قضا لازم است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر یقین کند که روز اوّل ماه رمضان است و عمداً روزه خود را باطل کند، بعد معلوم شود که آخر شعبان بوده کفّاره بر او واجب نیست، همچنین است اگر انسان شک کند که آخر رمضان است یا اوّل شوّال و عمداً روزه خود را باطل کند، بعد معلوم شود اوّل شوال بوده کفّاره بر او واجب نمی باشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر عمدا روزه خود را باطل کند و بعد عذری مانند حیض یا نفاس یا مرض برای او پیدا شود بنابر احتیاط کفاره بر او واجب است
- [آیت الله نوری همدانی] اگر عمداً روزة خود را باطل کند . و بعد عذری مانند حیض یا نفاس یا مرض برای او پیدا شود . کفاره بر او واجب نیست .
- [امام خمینی] اگر عمدا روزه خود را باطل کند، و بعد عذری مانند حیض یا نفاس یا مرض برای او پیدا شود، کفاره بر او واجب نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر عمدا روزه خود را باطل کند و بعد عذری مانند حیض یا نفاس یا بیماری برای او پیدا شود، احتیاطا کفّاره بر او واجب است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر عمداً روزه خود را باطل کند و بعد عذری مانند حیض یا نفاس یا مرض برای او پیدا شود، کفاره بر او واجب نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر کافر مسلمان شود، واجب نیست روزه های وقتی را که کافر بوده قضا نماید، همچنین واجب نیست قضای روزه آن روزیکه در آن روز مسلمان شده بگیرد، ولی اگر قبل از ظهر مسلمان شود و کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد، بنابر احتیاط واجب نیّت کند و روزه بگیرد، و اگر آنروز را روزه نگرفت بنابر احتیاط واجب قضای آنرا بجا بیاورد. ولی اگر مرتد مسلمان شود روزه های وقتی را که مرتد بوده باید قضا نماید.