وظیفه
تکلیف مستفاد از اصول عملی، هنگام شک یا جهل به حکم واقعی را وظیفه عملی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.
آیا امر به معروف و نهی از منکر وظیفه حکومت است یا آحاد مردم؟ و توصیه حضرت عالی در این زمینه چیست؟
همه باید این فریضه الهی را آنجا که زمینه باشد انجام دهند.
همه باید این فریضه الهی را آنجا که زمینه باشد انجام دهند.
عنوان سوال:
آیا امر به معروف و نهی از منکر وظیفه حکومت است یا آحاد مردم؟ و توصیه حضرت عالی در این زمینه چیست؟
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- در صورتی که امر به معروف و نهی از منکر واجب کفایی باشد و هر کس میتواند امر به معروف و نهی از منکر کند، اگر با وجود آن که دسترسی به مأموران انتظامی متعسّر است، خود اشخاص نهی از منکر کنند، این با رعایت مراتب امر به معروف و نهی از منکر (با رفتار، با گفتار، ....) تا قتل کسی که به منکر روی آورده پیش رود (مثلاً شخصی عمل منافی عفّت انجام میدهد) آیا این گونه امر به معروف و نهی از منکر مشروع است یا خیر؟
- وظیفه ما در برابر امر به معروف و نهی از منکر زنان بدحجاب در جامعه کنونی چیست؟
- اگر مجریان فریضه الهی امر به معروف و نهی از منکر، احتمال بدهند که فرد معصیت کار با موعظه و نصیحت، معصیت را ترک نمیکند وظیفه چیست؟
- اگر در اتوبوس مسافربری به شهر مقدّس مشهد، راننده به بهانه اینکه هوشیار باشد نوار ترانه روشن کند و با وجود امر به معروف و نهی از منکر چند تن از مسافران، اصرار به این کار داشته باشد و به ناهیان منکر پرخاش کند و ادّعا کند که رهبر این نوارها را آزاد کرده‌اند و از طرفی ما دو ساعت از سفر را رفته باشیم و در بین راه باشیم چه باید بکنیم تا هم وظیفه امر به معروف و نهی از منکر خود را کامل انجام بدهیم و هم مبتلا به معصیتی نشویم؟
- در جامعه زنانی هستند که حجابشان کامل نیست و در بعضی یا اکثر مواقع سبب جلب توجّه نامحرم میشوند، حال تکلیف ما در قبال زنانی که حجاب ناقص دارند در خصوص امر به معروف و نهی از منکر چگونه است؟ و اگر آمر برخود از تأثیر شهوت در موقع نهی زبانی بترسد، حکم چیست؟
- نظر مبارک خود را در مورد فریضه الهی امر به معروف و نهی از منکر بیان فرمائید.
- آیا توصیه به گذاشتن ریش و ممانعت از تراشیدن آن میتواند از مصادیق امر به معروف و نهی از منکر قرار گیرد؟
- آیا به نظر حضرت عالی، استحباب نفسی وضو ثابت است؟
- حضرت عالی راجع به سؤالاتی (تفأّل به قرآن) آن را جایز ندانستهاید و فرمودهاید:معنی تفأّل، غیب خواستن از قرآن است و جایز نیست و تفأّل به قران را جسارت به قرآن دانستهاید و فرمودهاید تفأّل گرفتن به واسطه قرآن، جسارت به شأن و عظمت قرآن است. بعضی از مردم در تماسهای تلفنی خود ، درخواست تفأل دارند و ما نیز نظر مبارک حضرت عالی را مطرح میکنیم لکن بعضی از آنها با استناد به مفاتیح الجنان این درخواست را دارند که در آنجا طریقه تفأل به قرآن را ذکر کرده است.
- چرا تا کنون مراجع فکری برای این موضوع نکردهاند که این تصوّر را از ذهن عامّه مردم پاک کنند که ای عزیزان مخلص، نذر کردن و قربانی کردن و پول هزینه کردن برای سالار شهیدان فقط شام و غذا و خوردنی نیست و چرا تا کنون اقدامی نشده است که این منابع عظیم پولی در مسیرهایی که بیشتر نیاز است هزینه شود؟ نظر حضرت عالی چیست؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
سوال مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
مسئله مرتبط یافت نشد