دستور
امر (انشا) به واداشتن کسی به انجام کاری از طریق دستور اطلاق میشود.
خانمی یازده سال کفاره روزه به عهده دارد که هفت سال آن را در زمان کودکی نگرفته است و عمدی هم بوده است، چه دستور می‌فرمائید.
کفّاره فعلاً برای او واجب نیست و لازم نیست کار کند تا قدرت بر اداء کفّاره پیدا کند (ولی هر گاه قدرت پیدا کرد باید کفّاره را بدهد).
کفّاره فعلاً برای او واجب نیست و لازم نیست کار کند تا قدرت بر اداء کفّاره پیدا کند (ولی هر گاه قدرت پیدا کرد باید کفّاره را بدهد).
عنوان سوال:
خانمی یازده سال کفاره روزه به عهده دارد که هفت سال آن را در زمان کودکی نگرفته است و عمدی هم بوده است، چه دستور می‌فرمائید.
پاسخ:
کفّاره فعلاً برای او واجب نیست و لازم نیست کار کند تا قدرت بر اداء کفّاره پیدا کند (ولی هر گاه قدرت پیدا کرد باید کفّاره را بدهد).
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- یک تخته قالی که خانم بافنده آن بوده است یک سال و اندی است که بافته شده و هنوز به فروش نرفته است، هزینههای تهیه موادّ خام آن به تدریج و در طول سال خمسی از مؤنه سال پرداخت شده است و طبق عرف معمول پس از فروش نصف مبلغ اجرت بافنده است و نصف آن سهم سرمایهگذار میشود، با توجّه به اینکه بافنده خانم بنده بودهاند آیا پس از فروش به کلّ مبلغ فروش خمس تعلّق میگیرد یا به نصف آن؟
- در موارد ذیل اگر به سال خمسی رسیدیم و هنوز، پول، مورد استفاده قرار نگرفته بود یا لازمه استفاده از آن، مدّت دو یا سه سال (برای کار مورد نظر) زمان نیاز داشت تعلّق یا عدم تعلّق خمس به آن چگونه است؟.
- در موارد ذیل اگر به سال خمسی رسیدیم و هنوز، پول، مورد استفاده قرار نگرفته بود یا لازمه استفاده از آن، مدّت دو یا سه سال (برای کار مورد نظر) زمان نیاز داشت تعلّق یا عدم تعلّق خمس به آن چگونه است؟.
- اگر دختری نداند از ابتدای بلوغ که در ماه رمضان به علّت عذر شرعی روزه خورده، آیا روزههای آن سال را گرفته و یا بعد از ماه رمضان بعدی گرفته، چگونه باید کفّاره روزهها را بدهد؟ البته این مربوط به سالهای اوّل بوده، بعد از واقف شدن به این مسأله که باید کفّاره دهد تمام روزههای هر سال را قبل از ماه رمضان بعدی میگرفته، وظیفه او چیست؟
- کسی که باید سی و یک روز پی در پی روزه بگیرد اگر در بین آن یک روز بدون عذر روزه نگیرد، یا وقتی شروع کند که در بین آن به روزی برسد که روزه آن واجب است مثل روزه نذر، چه وظیفهای دارد؟
- اگر زنی 45 سال قبل که همسرش با مبلغ شش هزار تومان به حجّ رفته، در همان سال مهریه و سهم الارث خود را استفاده میکرد، میتوانست همراه همسرش به حجّ مشرّف شود. لکن به علّت نقد نبودن مهریه و متفرّق بودن ارث پدرش، در آن زمان نتوانسته و اکنون هم که حدود 85 سال سنّ دارد مجموع دارائیهایش جواب گوی مخارج و هزینه یک سفر حجّ نمیباشد، آیا عمل حجّ بر ذمّه دارد یا خیر؟
- اگر روزه دار در ماه رمضان با زن روزه دار خود که خواب است جماع نماید، او و زن او نسبت به قضا و کفّاره چه وظیفهای دارند؟
- در مسأله 663 مرقوم فرمودهاید: (اگر با پولی که خمس یا زکات آن را نداده، لباس بخرد احتیاط آن است با لباس نماز نخواند). و از مسأله 1364 استفاده میشود که تصرّف در مال متعلّق خمس جایز نیست. با توجّه به (احتیاط) مذکور در مسأله 663 که ظاهراً احتیاط وجوبی است، کسی که اصلاً خمس نداده و بعد از چند سال با حاکم شرع مصالحه میکند، نماز و حجّ و دیگر اعمالش که با عین متعلّق خمس انجام داده و باطل بوده است، چه وضعیّتی پیدا میکند؟
- شخصی در سفر بوده و قصد داشته قبل از ظهر که به وطن میرسد، نیّت روزه کند، ولی در بین راه سهواً چیزی خورده، آیا میتواند آن روز را روزه بگیرد؟
- برادری داشتم 32 ساله، دارای همسر و یک فرزند دختر سه ساله، که بر اثر بیماری صعب العلاج سرطان دار فانی را در تاریخ 78/9/12 وداع گفت، پس از صورت برداری از اموال و دارایی او، همسرش اعلام میدارد شوهرم در زمان حیاتش مقداری طلا به مناسبتهای مختلف از جمله عقد، تولّد، سال گرد ازدواج گرفته بود که بر حسب نیاز زندگی و خرید موتور سیکلت، طلاهایم را فروختم و در اختیار شوهرم گذاشتم، او هم پس از فروش موتور شفاهاً در روی تخت بیمارستان بدون شاهد اعلام داشته مبلغ پانصد هزار تومان آن متعلّق به وی است، حال سؤال این است با توجّه به اینکه طلاها کلاًّ از پول و درآمد شخصی متوفّی بوده که تهیه شده و مبلغ مذکور را فی الحال همسرش مدّعی است که متعلّق به من است، با عنایت به داشتن طفل صغیر سه ساله و عدم وصیّت نامه کتبی متوفّی، نظر خویش را راجع به مبلغ مذکور از نظر شرعی ذیلاً مرقوم فرمایید.
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] لطفاً درباره شخصیت، جایگاه علمی، آثار و بهطور کلی درباره زندگینامه علامه سید عبدالله بن محمدرضا شبّر توضیح دهید. در بازار کتابی است به نام (طب الائمه) که نویسنده این کتاب ایشان است. حال میخواهم علاوه بر توضیح درباره زندگی او، در مورد صحت و اعتبار این کتاب هم توضیح دهید.
- [سایر] سند روایت تاریخ طبری درباره هجوم به خانه حضرت زهرا(س) به این صورت است: (حَدَّثنا ابنُ حُمَیْد، قال: حَدَّثَنا جَرِیر، عَنْ مُغِیرَة، عَنْ زِیَادِ بْنِ کُلَیْبٍ). ابن حُمید - راوی اول - چه کسی است؟ در جوابیه یورش به خانه وحی که اهل سنت نوشتهاند، چنین آمده است: راوی اول: ابن حمید، ابو عبدالله الرازی، متوفای سال 248ه.ق است. این شخص متهم به دروغگو بودن است. (ذهبی، شمس الدین، محمد بن احمد، میزان الاعتدال ج 3، ص 530، شماره شرح حال: 7453). اما در مقالهای از شیعه خواندم که: مُحَمَّد بن حمید بن حیان التمیمی است که در کتاب (تهذیب الکمال) خیلی توثیق شده است. حال بفرمایید این راوی کدام یکی است؟ اولی که دروغگو است یا دومی؟ همچنین مطرح کردهاند که آخرین راوی خود شاهد این ماجرا نبوده است. بنابراین، روایت منقطع است. پس آخرین راوی که به نقل داستان پرداخته است، وی گرچه مورد توثیق علمای جرح و تعدیل قرار گرفته است، اما خود شخصاً شاهد ماجرای سقیفه و جریان رفتن عمر بن خطاب به خانه فاطمه زهرا(س) نبوده است. وی از تابعینی؛ مانند ابراهیم نخعی، سعید بن جبیر، عامر شعبی و فضیل بن عمرو فقیمی روایت کرده است. (تهذیب الکمال من اسماء الرجال، ج 9، ص 504، شماره شرح حال 2065). و در زمان حکومت یوسف بن عمرو در سال 120 قمری وفات نموده است. (الطبقات الکبری، ج 6، ص 330؛ تهذیب التهذیب، ج 3، ص 334).
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
مسئله مرتبط یافت نشد