دستور
امر (انشا) به واداشتن کسی به انجام کاری از طریق دستور اطلاق میشود.
اگر قاضی مربوطه این کار را ضروری بداند جایز است گرچه اجازه از اولیای میّت نباشد بلکه اگر منع هم باشد تشخیص قاضی مقدّم بر منع آنهاست.