امام جماعت به معنی پیش نمازاست واز آن در باب صلاة، سخن رفته است. ومهمترین مباحث آن عبارت است از:
جماعت
جماعت، مفهومی حدیثی ناظر به حفظ همبستگی مسلمانان؛ همچنین به باهم خواندن نماز در اصطلاح فقهی، نماز جماعت گفته میشود.واژه جماعت به معنای گروه مردم، [۱] [۲] هم معنا با واژههای مَجمع و مجموع، از ریشه ج م ع است. [۳] [۴]از این واژه به مناسبت در بابهاى صلات، خمس، حج، احیاء موات، حدود و قصاص به کار رفته است.
اذکار
«ذكر»، یعنی یادكردن، خواه با زبان باشد، یا با قلب یا با هر دو، بعد از نسیان باشد، یا بعد از ادامه ذكر.به عبارت دیگر، ذكر حالت روحی خاصی است كه انسان در آن حال، دانسته خویش را مورد توجه قرار می دهد و گاهی به یادآوری چیزی با زبان و گاهی به حضور چیزی در قلب گفته می شود.
اقتدا
اقتدا:به انجام عملى بسان عمل فردى دیگر، به قصد تأسّی گفته می شود. به اقتدا کننده «مقتدی»، به رفتار او«اقتدا» وبه اقتدا شونده «مقتدا به» گفته مىشود. از این عنوان در باب صلاة، سخن رفته است.
رکوع
رکوع از اجزای نماز و به معنای خم شدن نمازگزار تا حدی است که انگشتان دست به زانو برسند. این جزء از واجبات رکنی بوده و لازم است در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب یک بار انجام شود مگر در نماز آیات که هر رکعت آن پنج رکوع دارد.
سجده
سَجده، اصطلاحی برای عملی عبادی به معنای نهادن پیشانی بر زمین، نشانه خضوع فرد در مقابل خدا، که در فرهنگ اسلامی از برترین عبادات به شمار آمده است. مسلمانان در نمازهای روزانه خود واجب است در هر رکعت دو بار سجده کنند.
سوره
سوره در اصطلاح قطعه ای از قرآن است که از انسجام محتوایی برخوردار بوده و دارای مطلع و مقطع است. قرآن کریم ۱۱۴ سوره دارد که اول آن فاتحه و آخر آن سوره ناس است.
حمد
حامدات به سورههایی گفته میشود كه با کلمه حمد شروع میشوند. مانند: سورههای فاتحه، انعام، کهف، سباء، فاطر. [۱]
غلط
خطا در گفتار، کردار، محاسبه و مانند آن را غلط میگویند.