شخصی طوافش را از حجرالاسود شروع کرده است و در شوط دوم به خیال این که رکن یمانی حجر است به رکن یمانی شوط را انجام نموده و به همین صورت تا اخر انجام داده و نماز طواف را خوانده و سعی و تقصیر نموده حکم چیست

حَجَرُ الْأسْوَدْ (صورت عربی آن: الحَجَرُ الأسوَد)، سنگی مقدّس، دارای پیشینه کهن و جایگاهی ویژه در فرهنگ اسلامی و مناسک حج است. این سنگ در رُکن شرقی کعبه (که به رکن اسود یا رکن حَجَری نیز معروف است) در ارتفاع یک متر و نیم از زمین نصب شده است.

نماز طَواف یکی از واجبات حج و عمره است. این نماز دو رکعت مانند نماز صبح است که پس از طواف، پشت مقام ابراهیم خوانده می شود. نماز طواف نساء تنها در نیت با این نماز تفاوت دارد.

رکن یمانی، یا رکن جنوبی، این رکن، در زاویه جنوبی خانه کعبه است و تقریبا مقابل کشور «یمن» و قبل از رکن حجرالاسود می‌ باشد.

قیام یمانی بنابر برخی منابع روایی، به معنای قیام یک مرد هاشمی نسب و اهل یمن علیه سفیانی است. این رویداد در برخی روایات از نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(عج) معرفی شده است. به نقل برخی روایات یمانی از نسل امام حسین(ع) است و نسبش به زید بن علی می‌رسد[۱] و طبق برخی دیگر از روایات، از نسل امام حسن مجتبی(ع) است. او همزمان با ظهور سفیانی و سید خراسانی در یک روز و یک ماه و یک سال قیام می‌کند.[۲] درباره صحت سند روایات مربوط به جزئیات قیام یمانی باید تحقیقات کارشناسانه صورت پذیرد.

حَلْق (تراشیدن موی سر) و تقصیر (کوتاه کردن موی سر یا ناخن) از واجبات حج و عمره‌اند که در موارد مختلف یکی از آنها انجام می‌شود. حلق و تقصیر مانند سایر اعمال حج و عمره، از عبادات به حساب می‌آیند و مانند نماز نیاز به قصد قربت دارند.

طَواف به معنای هفت بار چرخیدن به دور کعبه، یکی از اعمال واجب حج و عمره است. هر دور از این چرخیدن «شَوط» نام دارد. تمام اقسام حج و عمره دارای دو طواف زیارت و طواف نساء هستند به جز عمره تمتع که طواف نساء ندارد. در غیر حالت احرام نیز می‌توان طواف مستحبی انجام داد. پس از هر طواف، دو رکعت نماز طواف پشت مقام ابراهیم خوانده می‌شود.

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

آغاز به حالتی در مقابل پایان گفته می شود.

آخِر، واژه‌ای عربی به معنی انجام، سرانجام، بازپسین، پسین، واپسین، فرجام و کران است.

رُکن ممکن است در موراد زیر به کار رفته باشد:

شوط اصطلاحی است که در باب حج و به هر دور چرخیدن دور خانه کعبه گفته می شود

واژه حجر ممکن است اشاره به معانی ذیل باشد: قرآن• سوره حجر، پانزدهمین سوره قرآن کریم در ترتیب مصحف• آیه حجر، آیه ۷۵ سوره نحل فقه• حجر (فقه)، از مباحث مهمِ فقه و حقوق درباره اسباب ممنوع شدن اشخاص از تصرفات مالی• استقبال حجر، یکی از مستحبات مسجدالحرام کاربردهای دیگر• حجر بن جندب، بنا به قولی از شهدای کربلا• حجر بن حر، بنا به قولی از شهدای کربلا• حجر بن عدی کندی، معروف به حجرالخیر، صحابی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و از یاران خاص حضرت علی (علیه‌السلام) و از بزرگان و فضلای کوفه

ــ اعاده در دو معنا به کار رفته است:۱. انجام دوبارۀ عمل۲. بازگرداندن چیزی به جای اول آن.از اعاده به معنای نخست، در باب‌های طهارت، صلات، زکات و حج سخن رفته است. ــ اعاده، انجام دوباره عمل عبادی در وقت مخصوص آن است.

قسمت به تمییز حقوق گویند. [۱]