اتمام
اتمام به معنی تمام کردن می‌باشد. از «اتمام نماز» در باب صلات و از «اتمام عمل» در بابهایی همچون صوم و حج سخن رفته است.
کسی بعد از اتمام شوط ششم سعی در صفا گمان تمام شدن هفت شوط را کرد و تقصیر نمود ولی فورا به او گفتند که باید یک شوط دیگر بیاوری او هم انجام داد و بعد بار دیگر تقصیر نمود ایا عمل او صحیح است یا خیر و کفاره دارد یا نه
سعی او صحیح است و اگر در عمره تمتع بوده باید یک گاو کفاره بدهد
سعی او صحیح است و اگر در عمره تمتع بوده باید یک گاو کفاره بدهد
عنوان سوال:
کسی بعد از اتمام شوط ششم سعی در صفا گمان تمام شدن هفت شوط را کرد و تقصیر نمود ولی فورا به او گفتند که باید یک شوط دیگر بیاوری او هم انجام داد و بعد بار دیگر تقصیر نمود ایا عمل او صحیح است یا خیر و کفاره دارد یا نه
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- شخصی شوط سوم سعی را بهم زد و با فاصله اندکی هفت شوط دیگر به جا اورد و تقصیر نمود ایا این سعی صحیح است
- شخصی بیش از چهار شوط از طواف انجام نداد و بدون اینکه نماز طواف را بخواند سعی را شروع کرد و یکی دو شوط از سعی را انجام نداده تقصیر نمود و از احرام خارج شد تکلیف او چیست
- اگر کسی در اثنای سعی تقصیر نمود وظیفه او چیست
- شخصی سعی بین صفا و مروه را پنج دور رفت و برگشت که مجموعا ده شوط می شود انجام داده است و انگاه که متوجه مساله شد سعی را از همان جا قطع نمود و تقصیر کرد تکلیف چیست
- اگر کسی یقین کند که هفت شوط سعی بین صفا و مروه را تمام کرده است ولی بعد از تقصیر متوجه می شود که پنج شوط بوده اولا ایا کل سعی را باید از سر بگیرد یا دو شوطی را که ناقص بوده است باید تکمیل کند و ثانیا ایا تقصیر هم باید بکند یا تقصیر اول کافی است
- اگر کسی سعی را به طور کلی فراموش کرد و تقصیر نمود تکلیف او چیست
- کسی در شوط اخر محدث شده است و بدون طهارت شوط را اتمام کرده و بعد وضو گرفته و طواف را اعاده نموده است و نماز و سعی و تقصیر را انجام داده است ایا صحیح است و وظیفه او چیست
- کسانی که اعمال حج را بر وقوفین مقدم می دارند اگر بعد از سعی تقصیر نمودند ایا موجب محل شدن و یا کفاره می گردد
- شخصی بعد از طواف و نماز طواف تقصیر کرد و سپس سعی را بجا اورد و دوباره تقصیر کرد وظیفه اش چیست
- اگر از مروه شروع و به صفا ختم کرده و بعد فهمیده است وظیفه او چیست به خصوص اگر تقصیر کرده باشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سیستانی] شخصی که بر اثر فراموشی ده شوط سعی می کند، سپس متوجه زیاد شدن شوط هایش می شود و سعی خود را قطع می کند و تقصیر می نماید، چه حکمی دارد؟
- [آیت الله بروجردی] زیدی مشرّف شده است مکّه معظّمه طواف نکرده است و نماز طواف را نخوانده، هفت شوط از مروه به صفا نموده است و تقصیر کرده و لباس پوشیده، روز بعد ملتفت شده دوباره مُحرِم شده از خود مکّه طواف و نماز وسعی بین صفا و مروه کرده است، آیا حج او صحیح است یا خیر؟ و بر فرض صحّت، باید فدیه بدهد یا خیر؟
- [آیت الله بروجردی] هرگاه کسی بعد از سعی تقصیر را فراموش نمود، آیا عمره و حج او هر دو صحیح است، یا هر دو باطل است، یا حجِ تنها باطل است؟
- [آیت الله مظاهری] اگر محرم قبل از اینکه از احرام خارج شود (مثلاً در عمرة مفرده پس از سعی و پیش از تقصیر) برای دیگری تقصیر نماید، اولاً فعل حرام انجام داده و باید کفّاره بپردازد؟ ثانیاً تقصیر یا حلق که برای دیگری کرده است صحیح است و آن دیگری را از احرام خارج میکند؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر کسی در اثناء سعی تقصیر نماید، وظیفه اش چیست؟
- [آیت الله سبحانی] اگر به خاطر جهل در سعی 14 شوط انجام دهد آیا سعی او صحیح است؟
- [آیت الله سیستانی] اگر حاجی پس از سعی تقصیر کرد و آن گاه متوجه نقصان سعی خود شد، چه کند؟
- [آیت الله مظاهری] اگر کسی گمان کند که سعی را تمام کرده و تقصیر کند و بعد از تقصیر بفهمد که سعی را ناقص انجام داده است، در اینصورت چه وظیفه ای دارد؟ آیا تعداد اشواطی که یقین می کند قبلاً انجام داده است در وظیفه بعدی موثر است؟
- [آیت الله سبحانی] اگر در یکی از شوط ها، طواف یا سعی را قطع کند و آن شوط را از ابتدا شروع کند، آیا طواف یا سعی او صحیح است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که اعمال حج را بر وقوفین مقدّم می دارند، اگر بعد از سعی تقصیر کنند، آیا از احرام خارج می شوند، یا باید کفّاره بدهند؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- جویدن غذا برای بچه یا پرنده و چشیدن غذا و مانند اینها که معمولا به حلق نمی رسد اگر چه اتفاقا به حلق برسد روزه را باطل نمی کند ولی اگر انسان از اول بداند یا اطمینان داشته باشد که به حلق می رسد روزه اش باطل می شود و باید قضای ان را بگیرد و در صورت رسیدن به حلق کفاره بر او واجب است
- اگر سهوا چیزی را فرو ببرد و از حلق گذشته باشد و پیش از رسیدن به معده یادش بیاید که روزه است بیرون اوردن ان لازم نیست و روزه او صحیح است
- اگر به واسطه ندانستن مساله از روی تقصیر چیزی از واجبات نماز را کم یا زیاد کند نماز باطل است ولی جاهل قاصر یا کسی که از روی فراموشی واجبات غیر رکنی نماز را کم یا زیاد کند نماز صحیح است و حکم واجب رکنی در مساله گذشت و اگر به واسطه ندانستن مساله حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشاء را اهسته بخواند یا حمد و سوره نماز ظهر و عصر را بلند بخواند یا در مسافرت نماز ظهر و عصر و عشاء را چهار رکعتی بخواند هر چند ندانستن او از روی تقصیر باشد نمازش صحیح است
- نه چیز روزه را باطل می کند هر چند بطلان در بعض انها بنابر احتیاط است اول خوردن و اشامیدن دوم جماع سوم استمناء و مقصود از ان این است که انسان با خود یا دیگری غیر از جماع کاری کند که منی از او بیرون اید چهارم دروغ بستن به خدا و پیغمبر و ایمه معصومین علیهم السلام پنجم رساندن غبار به حلق بنابر احتیاط واجب ششم فرو بردن تمام سر در اب هفتم باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح هشتم اماله کردن با چیزهای روان نهم قی کردن و احکام اینها در مسایل اینده می اید
- وقتی یکی از شکهای صحیح برای انسان پیش اید چنانچه گذشت بنابر احتیاط واجب فورا فکر کند و اگر چیزهایی که به واسطه انها ممکن است یقین یا گمان به یک طرف شک پیدا شود از بین نمی رود چنانچه کمی فکر کردن را تاخیر بیندازد اشکال ندارد مثلا اگر در سجده شک کند می تواند تا بعد از سجده فکر کردن را تاخیر بیندازد
- در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است و کفاره واجب نیست اول ان که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در مساله گذشت تا اذان صبح از خواب دوم و سوم بیدار نشود دوم ان که عملی که روزه را باطل می کند انجام ندهد ولی نیت روزه نکند یا ریا کند یا قصد کند که روزه نباشد یا قصد کند کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد سوم ان که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک روز یا چند روز روزه بگیرد چهارم ان که در ماه رمضان بدون این که خودش تحقیق کند صبح شده یا نه کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد و بعد معلوم شود صبح بوده و نیز اگر بعد از تحقیق گمان داشته باشد که صبح شده یا شک کند که صبح شده یا نه و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد و بعد معلوم شود صبح بوده قضای ان روزه بر او واجب است پنجم ان که کسی بگوید صبح نشده و انسان به گفته او کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد و بعد معلوم شود صبح بوده است ششم ان که کسی بگوید صبح شده و انسان به گفته او یقین نکند یا خیال کند شوخی می کند و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد و بعد معلوم شود صبح بوده است هفتم ان که کور و مانند او به گفته کسی دیگر افطار کند و بعد معلوم شود مغرب نبوده است هشتم ان که در هوای صاف به واسطه تاریکی یقین کند که مغرب شده و افطار کند و بعد معلوم شود مغرب نبوده است ولی اگر در هوای ابری به گمان این که مغرب شده افطار کند و بعد معلوم شود مغرب نبوده قضا لازم نیست نهم ان که برای خنک شدن یا بی جهت مضمضه کند یعنی اب در دهان بگرداند و بی اختیار فرو رود ولی اگر فراموش کند که روزه است و اب را فرو دهد یا برای وضوی نماز واجب مضمضه کند و بی اختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست دهم ان که کسی از جهت اکراه یا اضطرار یا تقیه افطار کند
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله شبیری زنجانی] کسی که برای حج یا عمره احرام بسته، اگر بمیرد حنوط کردن او جایز نیست؛ مگر این که در احرام حج بعد از حلق یا تقصیر و سعی بین صفا و مروه، یا در عمره مفرده پس از حلق یا تقصیر بمیرد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود؛ چنانچه یقین یا اطمینان داشته که به حلق نمی رسد روزه اش صحیح است و همچنین اگر گمان می کرده که به حلق نمی رسد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که برای حج یا عمره احرام بسته است، اگر پیش از تقصیر در احرام عمره و پیش از انجام سعی در احرام بمیرد، حنوط کردن او جایز نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] درجایی که احتمال می دهد غبار یا دود به حلق برسد باید احتیاط کند، ولی اگر یقین یا گمان داشته باشد به حلق نمی رسد روزه اش صحیح است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر مواظبت نکند وغبار یا بخار یا دود ومانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین داشته که به حلق نمیرسد، روزهاش صحیح است و همچنین است اگر اطمینان داشت که به حلق نمیرسد ولی در صورت گمان احتیاط واجب روزه را قضا نماید.
- [آیت الله خوئی] اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین یا اطمینان داشته که به حلق نمیرسد روزهاش صحیح است و اگر گمان میکرده که به حلق نمیرسد، بهتر آنست که آن روزه را قضا کند.
- [آیت الله سیستانی] اگر مواظبت نکند و غبار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین یا اطمینان داشته که به حلق نمیرسد، روزهاش صحیح است، و اگر گمان میکرده که به حلق نمیرسد، بهتر آن است که آن روزه را قضا کند.
- [آیت الله بروجردی] اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود و مانند اینها داخل حلق شود، چنانچه یقین داشته که به حلق نمیرسد، روزهاش صحیح است و اگر گمان میکرده که به حلق نمیرسد، بنا بر احتیاط واجب باید آن روزه را قضا کند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . جویدن غذا برای بچه یا پرنده و چشیدن غذا و مانند اینها که معمولاً به حلق نمیرسد، اگر چه اتفاقاً به حلق برسد، روزه را باطل نمیکند؛ ولی اگر انسان از اول بداند که به حلق میرسد، روزهاش باطل می‌شود هر چند به حلق نرسد و باید قضای آن را بگیرد، و اگر به حلق رسیده، کفاره هم بر او واجب است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر کسی در حال احرام بمیرد، نباید او را با آب کافور غسل دهند و به جای آن باید با آب خالص غسلش بدهند، مگر این که در احرام حج بوده و حلق یا تقصیر و سعی بین صفا و مروه کرده باشد یا در احرام عمره مفرده بوده و حلق یا تقصیر نموده باشد.