اگر کسی در حال نماز شکّ کند نمازی که می خواند نماز ظهر است یا عصر، و یا مغرب است یا عشا؛ تکلیفش چیست؟

نماز یومیه، برای تقویت روحیه پیامبر (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و تسلی خاطر او دستور راز و نیاز با خدا و نماز و تسبیح را می‌دهد و می‌گوید قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب آن همچنین در اثناء شب و اطراف روز تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور تا راضی و خشنود شوی و قلب تو در برابر سخنان درد‌آور آنها ناراحت نشود.

مراکش (به عربی المغرب یا المملکة المغربیة و به انگلیسی Morocco) کشوری در شمال غربی آفریقا است. دین رسمی این کشور اسلام است. ادریسیان نخستین دولت شیعی در این سرزمین تشکیل شد.

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

عصر ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره عصر، یکصد و سومین سوره قرآن کریم• عصر (زمان)، به معنای زمان

مرتبه ابلاغ امر به مکلفان، بعد از مرتبه اقتضا و انشا را امر فعلی گویند.

قصد امر به قصد اطاعت امر شارع هنگام اقدام به عمل اطلاق می‌شود.

به نهادن یکى از دو دست بر دیگرى و قرار دادن آن دو بین زانوها که در رکوع مکروه است و همسان کردن دو چیز با یکدیگر تطبیق گفته می شود.

تقیید ممکن در معانی ذیل و یا اضافه به معانی ذیل به کار رفته باشد: • تقیید (اصول)، محدود کردن شمول یک مفهوم به وسیله قید ؛ یا عدم ارسال در مفهوم داری قابلیت ارسال و شیوع• تقیید اثباتی، تحدید شمول یک مفهوم در مقام اثبات و دلالت• تقیید افرادی، خارج کردن برخی افراد از شمول یک مفهوم مطلق• تقیید انواعی، خارج کردن مفهومی کلّی از شمول یک مفهوم مطلق• تقیید ثبوتی، تحدید شمول یک مفهوم در مقام ثبوت و واقع• تقیید مستهجن، تقیید ناپسند نزد عرف به دلیل لزوم لغویت یا خروج همه یا اکثر افراد• تقیید به متصل، مقیِّد غیرمستقل، و منضمّ به کلام دیگر• تقیید به منفصل، مقیِّد مستقل و بی نیاز از انضمام به کلام دیگر

لفظ مختص، لفظ دارای معنای واحد است.

یقین در دین به منزله سرمایه است و ایمان متوقف بر آن می‌باشد. سایر علوم شاخ و برگ آن است و رستگاری در آخرت بدون یقین حاصل نمی‌شود.

جمع عادل رجوع کنيد به: عادل رجوع كردن، بازگشتن

آن (دم- وقت)، یکی از مباحث فلسفه می‌باشد.

آمر به معنای طلب کننده چیزی از کسی به صورت الزامی است.

عصر ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره عصر، یکصد و سومین سوره قرآن کریم• عصر (زمان)، به معنای زمان

فعل، به دو معنا بکار برده شده، یکی کردار؛ رفتار، و یا کلمه‌ای که بر وقوع عمل در گذشته، حال و یا آینده دلالت دارد، گفته می‌شود.