توحيد ایمان به ملائکه ایمان به کتابهای آسمانی ایمان به انبیاء ایمان به روز رستاخیز ایمان به قضا و قدر عدالت صحابه
نماز
نماز (واژهای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله میایستد و ذکرهای ویژهای را خوانده و اعمال ویژهای مانند رکوع و سجده را به جا میآورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده میشود.
سنت
توحید معاد نبوت عدل (شیعه) • 
اهل
اهل در معانی همسر و نیز خانواده و همچنین خویشاوندان به کار رفته است.
اهسته
اخفات آهسته خواندن نماز را گویند.
ماموم
كسی كه در نماز به امام جماعت اقتداء كرده است.
تقیه
تَقیه ابراز عقیده یا انجام دادن کاری بر خلاف نظر قلبی خود به دلایلی خاص است. ادله قرآنی، روایی و عقلی بر جواز تقیه دلالت دارند.
حمد
حامدات به سورههایی گفته میشود كه با کلمه حمد شروع میشوند. مانند: سورههای فاتحه، انعام، کهف، سباء، فاطر. [۱]