طلبه ای برای امر تبلیغ در یک ماه به مکانی می رود که هر روز به حدّ مسافت شرعی باید سفر کند، آیا وی کثیر السّفر است؟

مسافت شرعی مقدار مسافتی که با پیموده شدن آن، شخص از نظر شرعی مسافر محسوب می‌شود و باید نماز را شکسته بخواند و روزه‌اش را افطار کند. به فتوای اکثریت فقیهان شیعه مسافت شرعی ۸ فرسخ شرعی است چه فقط در مسیر رفت باشد یا مجموع رفت و آمد را شامل شود.

کَثیرُ السَّفَر کسی که شغل یا زندگی‌اش به گونه‌ای است که زیاد سفر می‌کند و فاصله بین سفرهایش کمتر از ده روز است. از نظر بسیاری از فقیهان شیعه افراد کثیر السفر و دائم السفر حکم مسافر را ندارند و باید در سفر روزه بگیرند و نماز را تمام بخوانند. با توجه به گسترش رفت و آمدها و مسافرت‌های شغلی و تحصیلی، احکام کثیر السفر جزو پرسش‌های رایج شده است.

تبلیغ، رساندن مجموعه اطلاعاتی به مخاطب به منظور اقناع و برانگیختن احساسات او به سود یا بر ضد یک موضوع است. در این مقاله، تبلیغ به معنای تبلیغات دینی و تقریباً معادل دعوت است که معمولاً با اصطلاحاتی چون وعظ و خطابه هم مضمون است. [۱] از این عنوان در باب‌هایی نظیر اجتهاد و تقلید، طهارت، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و تجارت سخن گفته شده است.

قمر ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • سوره قمر، پنجاه و چهارمین سوره قرآن معروف به سوره اقتربت• شمس و قمر، سیاره آسمانی در حال گردش به دور کره زمین• شق القمر، یکی از معجزات پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)

سفر شرعی: سفری با شرائط خاص كه در آن، نمازهای چهار ركعتی را بايد دو ركعتی خواند. سفر معصيت: سفری كه فی نفسه حرام باشد (مانند سفر زن بدون اجازه شوهر) و يا به قصد معصيت انجام گيرد (مانند سفر برای شرب خمر)

آمر به معنای طلب کننده چیزی از کسی به صورت الزامی است.

حدّ یکی از اقسام احکام، در اسلام است.

کَثیرُ السَّفَر کسی که شغل یا زندگی‌اش به گونه‌ای است که زیاد سفر می‌کند و فاصله بین سفرهایش کمتر از ده روز است. از نظر بسیاری از فقیهان شیعه افراد کثیر السفر و دائم السفر حکم مسافر را ندارند و باید در سفر روزه بگیرند و نماز را تمام بخوانند. با توجه به گسترش رفت و آمدها و مسافرت‌های شغلی و تحصیلی، احکام کثیر السفر جزو پرسش‌های رایج شده است.

تبلیغ، رساندن مجموعه اطلاعاتی به مخاطب به منظور اقناع و برانگیختن احساسات او به سود یا بر ضد یک موضوع است. در این مقاله، تبلیغ به معنای تبلیغات دینی و تقریباً معادل دعوت است که معمولاً با اصطلاحاتی چون وعظ و خطابه هم مضمون است. [۱] از این عنوان در باب‌هایی نظیر اجتهاد و تقلید، طهارت، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و تجارت سخن گفته شده است.