استفتائات آیت الله مظاهری
آدرس: http://www.almazaheri.org

کثیرالسّفر اگر برای یک منظور و یک شغل به سفر رود، نمازش تمام است یا اگر برای مقاصد مختلف سفر کند یا چند نوع شغل داشته باشد هم تابع همین حکم است؟
تفاوت ندارد.

عنوان سوال:

کثیرالسّفر اگر برای یک منظور و یک شغل به سفر رود، نمازش تمام است یا اگر برای مقاصد مختلف سفر کند یا چند نوع شغل داشته باشد هم تابع همین حکم است؟

پاسخ:

تفاوت ندارد.

پرسش‌های مرتبط از این مرجع

در حکم کثیرالسّفر، کسی که شغل او مسافرت است (مثل راننده‌ها) یا کسی که شغل او در سفر است (مثل کارمندها) تفاوتی با هم دارند؟
ملاک برای اینکه کسی کثیرالسّفر شود، این است که برای کار و شغل مسافرت نماید یا کسی که مثلاً جهانگرد است و برای تفریح مسافرت می‌کند نیز می‌تواند کثیرالسّفر باشد؟
چند روز یک بار به سفر رفتن، انسان را کثیرالسّفر می‌کند؟
کثیرالسّفر اختیار دارد روزه‌اش را در سفر بگیرد یا اجباراً باید بگیرد؟
کسی که بخشی از سال به واسطه شغل و کار در شهر دیگری کثیر السفر می شود، مثل استادی که از مهر تا خرداد به شهر دیگر رفت و آمد دارد یا راننده‌ای که فقط در تابستان کثیرالسفر است، در موارد زیر چه وظیفه‌ای در مورد قصر و اتمام نماز و روزه دارد:
کسی که کثیر السفر بوده و جهلاً گمان می‌کرده است باید در سفر، روزه خود را افطار کند و مدتی در سفر روزه نگرفته است، آیا فقط باید روزه‌ها را قضا کند یا کفاره هم دارد؟
کسی که کثیر السفر است، اگر در موسمی که کارش تعطیل است و به منظور تفریح یا هر امر دیگری غیر از کار، به مسافرت برود، در خصوص نماز و روزه چه وظیفه‌ای دارد؟
کسی که مثلاً هر هفته به جمکران می‌رود و کثیر السفر است، اگر یک بار به مشهد یا شهر دیگری برای کار یا تفریح یا سایر موارد برود، آیا نمازش در آن شهر هم تمام است و روزه باید بگیرد؟
همسر شخص کثیر السفر، اگر همراه شوهر خود به مسافرت برود، حکم نماز و روزه او چگونه است؟
اگر کسی چند روز یک بار از حد ترحض وطنش خارج شد، برای گرفتن روزه های ماه مبارک رمضان، کثیر السفر محسوب می‌شود؟

پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع

[آیت الله سیستانی] راننده که در هفته دو مرتبه سفر می رود آیا کثیر السفر حساب می شود ؟
[آیت الله بهجت] آیا حکم کثیر السّفر و دایم السّفر یکی است، مثلاً افرادی که برای تحصیل از شهری به شهر دیگر می روند با کسی که شغل او سفر است در تمام خواندن نماز و گرفتن روزه برابرند؟
[آیت الله فاضل لنکرانی] آیا حکم کثیر السفر و دائم السفر یکی است، یعنی مثلا افرادی که برای تحصیل از شهری به شهر دیگری می روند با کسی که شغل او سفر است در تمام خواندن نماز و گرفتن روزه برابرند؟
[آیت الله فاضل لنکرانی] اگر کسی بدون نیاز به سفر دائماً سفر کند تا کثیرالسفر شود، آیا حکم کثیرالسفر را دارد؟
[آیت الله سبحانی] آیا کسی که در هفته دو روز یا سه روز برای سربازی یا تحصیل یا شغل سفر می کند حکم کثیرالسفر را دارد؟
[آیت الله بهجت] فرد کثیر السّفر که پس از اقامت ده روز در جایی در سفر اوّل نمازش شکسته است، آیا برای صدق سفر اوّل همان هشت فرسخ کافی است؟
[آیت الله بهجت] طلبه ای برای امر تبلیغ در یک ماه به مکانی می رود که هر روز به حدّ مسافت شرعی باید سفر کند، آیا وی کثیر السّفر است؟
[آیت الله بهجت] کثیرالسّفر اگر در این بین سفر غیر شغلی بکند، بعد از رجوع به سفر شغلی در همان سفر شغلی اوّل نمازش کامل می شود یا از سفر دوّم به بعد؟
[آیت الله بهجت] امام جماعتی به خاطر شغلی که دارد هر روز از شهری به شهری رفت و آمد می کند و به دلیل این که خود را کثیرالسّفر می داند، نمازش را کامل می خواند. اگر مرجع تقلید کسانی، کثیر السّفر بودن یا شغل کسی در سفر بودن را برای کامل بودن نماز قبول نداشته باشد، آیا آن افراد می توانند به آن امام جماعت، اقتدا نمایند؟
[آیت الله بهجت] همسر شخص کثیر السّفر که به همراه او می رود، چه حکمی دارد؟

مسائل مرتبط از این مرجع

زن در تمام یا شکسته خواندن نماز تابع شوهر است، اگر وظیفه او تمام است وظیفه زن نیز تمام، و اگر وظیفه او شکسته است وظیفه زن نیز شکسته است، و همچنین است حکم هر کسی که تابع دیگری باشد مثل فرزندی که سرپرستی او با پدر اوست و پدر و مادری که سرپرستی آنها با فرزند آنهاست. ولی اگر مرد کثیرالسّفر است و تابع او کثیرالسّفر نیست، آن تابع باید به وظیفه خود عمل کند.
کسی که کثیر السفر است گرچه برای کار دیگری مثلاً برای زیارت یا حجّ مسافرت کند باید نماز را تمام بخواند.
کسی که کثیر السفر است گرچه ده روز یا بیشتر در جایی بماند چه از اوّل قصد ماندن ده روز را داشته باشد چه بدون قصد بماند باید در سفر اوّلی که بعد از ده روز می‌رود نماز را تمام بخواند.
کسی که در مقداری از سال کثیر السفر است مثل راننده‌ای که فقط در تابستان یا زمستان رانندگی می‌کند باید در ایّامی که مشغول به کارش هست نماز را تمام بخواند.
کسی که برای معصیت سفر نکرده، اگر در بین راه قصد کند که بقیه راه را برای معصیت برود، باید نماز را تمام بخواند ولی نمازهایی را که شکسته خوانده صحیح است. شرط سوّم: کثیر السفر نباشد (کثیر السفر به کسی گفته می‌شود که ده روز در یک محل نماند) بنابراین کسانی که شغلشان مسافرت است مانند راننده، یا شغلشان در مسافرت است مانند معلم که ساکن جایی است و هر روز برای انجام کار خود چهار فرسخ یا بیشتر می‌رود و برمی‌گردد، یا کسی که به علّت دیگری مسافرتهای پی در پی می‌کند مثلاً همه هفته به زیارتی می‌رود یا در شهری جنسی دارد که برای حمل آن مسافرتهای پی در پی می‌کند باید نماز را تمام بخواند.
مسافری که باید نمازهای چهار رکعتی را در سفر دو رکعت بخواند نباید روزه ماه مبارک رمضان را بگیرد و مسافری که نمازش را تمام می‌خواند مثل کسی که شغلش مسافرت یا سفرِ او معصیت است، باید در سفر روزه بگیرد.
اگر سهواً پیش از امام به رکوع یا سجده رود باید برگردد و با امام به رکوع یا سجده رود و اگر برنگردد و صبر کند تا امام به او برسد نمازش صحیح است گرچه معصیت کرده است.
بعد از تمام شدن ذکر رکوع باید راست بایستد و بعد از آنکه بدن آرام گرفت به سجده رود و اگر عمداً پیش از ایستادن یا پیش از آرام گرفتن بدن به سجده رود، نمازش باطل است.
مسافری که نمی‌داند باید نماز را شکسته بخواند و یا می‌داند ولی بعضی از خصوصیّات آن را نمی‌داند، مثلاً نمی‌داند که در سفر هشت فرسخی باید شکسته بخواند چنانچه نماز را تمام بخواند نمازش صحیح است، و همچنین اگر به خیال این که سفر او کمتر از هشت فرسخ است نماز را تمام بخواند نمازش صحیح است.
کسی که یقین دارد سفر او هشت فرسخ است اگر نماز را شکسته بخواند و بعد بفهمد که هشت فرسخ نبوده باید آن را اعاده کند و اگر وقت گذشته قضا نماید. ولی اگر یقین دارد سفرش هشت فرسخ نیست و نمازش را تمام بخواند و بعد بفهمد هشت فرسخ بوده است لازم نیست نماز را اعاده یا قضا کند.

مسائل مرتبط از دیگر مراجع

[آیت الله شبیری زنجانی] اگر صحرانشین برای کار دیگری مانند زیارت یا حج مسافرت کند نمازش تمام است و بنا بر احتیاط مستحب شکسته نیز بخواند. شرط هفتم: (کثیرالسفر نباشد) از شرائط شکسته خواندن نماز آن است که بسیار مسافرت نکند، بنابراین کسی که شغل او مسافرت است؛ مانند ساربان و راننده و چوبدار و کشتیبان و مانند اینها، باید نماز را تمام بخوانند.
[آیت الله بهجت] در کثیرالسفر لازم نیست که انسان سفرهای متعدد داشته باشد، بلکه یک سفر طولانی که بیشتر سال را فرا گیرد مثل سفرهای متعدد است؛ پس همین که بگویند فلانی راننده است و یا شغلش سفر است، اگرچه در یک سفر طولانی و بدون تکرار و تعدّد باشد کافی است.
[آیت الله سیستانی] اگر صحرانشین مثلاً برای زیارت یا حج ، یا تجارت و مانند اینها مسافرت کند ، اگر صدق عنوان خانه به دوش بر آن در این سفر نکند باید نماز را شکسته بخواند ، و اگر صدق کند ، نمازش تمام است . شرط هفتم : آنکه (کثیر السفر) نباشد ، و اما کسی که کارش متوقف بر سفر است مانند راننده و کشتیبان ، و پستچی و چوپان ، یا کسی که زیاد سفر می‌کند هر چند کار او متوقف بر آن نباشد ، مانند کسی که سه روز در هفته در مسافرت باشد هر چند برای تفریح یا سیاحت باشد ، این گونه افراد باید نماز را تمام بخوانند .
[آیت الله سیستانی] حمله‌دار یعنی کسی که برای رساندن حاجیها به مکه مسافرت می‌کند چنانچه شغلش مسافرت باشد باید نماز را تمام بخواند ، و اگر شغلش مسافرت نباشد و فقط در ایام حج برای حمله‌داری سفر می‌کند ، چنانچه مدت سفر او کم باشد مثلاً دو سه هفته ، نماز او شکسته است ، و اگر زیاد باشد مانند سه ماه ، نماز او تمام است ، و اگر شک داشته باشد که کثیر السفر بر او صدق می‌کند ، یا نه ، احتیاطاً جمع کند بین قصر و تمام .
[آیت الله شبیری زنجانی] کسی که فقط در مقداری از سال شغلش مسافرت است؛ مانند راننده‌ای که فقط در تابستان یا زمستان مسافران را جابجا می‌کند، باید در آن سفر نماز را تمام بخواند و احتیاط مستحب آن است که شکسته نیز بخواند، ولی اگر مدت سفر او کم باشد به قدری که عرفاً به او کثیر السفر نگویند؛ مانند حمله‌داری که سالی یک بار حجّاج را به مکه می‌برد، باید نماز را شکسته بخواند.
[آیت الله سیستانی] کسی که شغلش مسافرت نیست ، اگر مثلاً در شهری یا در دهی جنسی دارد که برای حمل آن مسافرتهای پی در پی می‌کند ، باید نماز را شکسته بخواند مگر آنکه کثیر السفر باشد که در مسأله (1296) معیار آن گذشت .
[آیت الله سبحانی] اگر صحرانشین برای زیارت یا حج یا تجارت و مانند اینها مسافرت کند، باید نماز را تمام بخواند، خصوصاً اگر با همان چادر و اثاثیه سفر کند. شرط هفتم: سفر برای شغل نباشد شغل و کار او مسافرت نباشد کسانی که دارای چنین شرطی نیستند به سه گروه تقسیم می شوند: 1. راننده ها و خلبان ها و کشتیبان ها و ساربان ها و مانند آنها سفر شغل آنها است باید نماز را تمام بخوانند. 2. کسی که سفر شغل او نیست ولی سفر مقدّمه شغل او است یعنی برای انجام به طور مرتب سفر کند مانند معلمی که باید هر روز یا غالباً به مقدار مسافت شرعی سفر می کند، و پس از تدریس به وطن بازمی گردد و همچنین است محصل و بیله وری که برای خرید و یا فروش باید به مقدار مسافت شرعی سفر کند سپس برگردد آن گروه نیز باید نماز خود را تمام بخواند. 3. کسی که سفر شغل او و یا مقدمه شغل او نیست، ولی برای زیارت هر هفته مرتب سفر می کند، این گروه نیز باید نماز را تمام و روزه را بگیرند خلاصه کسانی که سفر برای آنان به صورت یک امر عادی درآید، نماز آنان تمام و روزه را باید بگیرند.
[آیت الله نوری همدانی] اگر صحرانشین برای زیارت یا حج یا تجارت و مانند اینها مسافرت کند ، باید نماز را شکسته بخواند . شرط هفتم : آنکه شغل او مسافرت نباشد ، بنابر این شتردار و راننده و چوبدار و کشتیبان و مانند اینها ، اگر چه برای بردن اثاثیة منزل خود مسافرت کنند ، در غیر سفر اول باید نماز را تمام بخوانند . ولی در سفر اول نمازشان شکسته است . مگر اینکه سفر اول نیز طولانی باشد که در این صورت پس از این که شغل او مسافرت شده نمازش نمام است .
[آیت الله سیستانی] کسی که از وطنش صرف نظر کرده و می‌خواهد وطن دیگری برای خود اختیار کند ، اگر عنوانی که موجب تمام شدن نماز است ، مانند کثیر السفر ، یا خانه به دوش ، بر او صدق نکند باید در مسافرت خود نماز را شکسته بخواند . شرط هشتم : آنکه اگر از وطن حرکت می‌کند به حدّ ترخّص برسد ، و امّا در غیر وطن ، حدّ ترخّص اثری ندارد ، و همین که از محل اقامت خارج شود ، نمازش قصر است .
[آیت الله بهجت] مسافرت‌هایی که همیشه لازمه شغل انسان است، مثل سفر برای پیدا کردن منزل قبل از حرکت کاروان، مانند همان شغل است، به‌خلاف مسافرت‌های اتفاقی که نماز در آن شکسته است.

1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین