دیه دارای دو معنی لغوی_ به معنای راندن و رد کردن _و اصطلاحی_ به معنای مالی که در صورت وقوع جنایت باید ادا شود_ است و از آن در معنی اصطلاحی به خون بها و دیه مقدَّر نیز تعبیر می شود.
فرض
حکم الزامی و طلب اکید متعلق به چیزی را وجوب گویند.
وارد
دلیل وارد به معنی دلیل منتفی کننده موضوع دلیل دیگر است.