بیماری
مقابل سلامت و تندرستی را بیماری گویند. از آن در بابهای طهارت، صلات، زکات، صوم، اعتکاف، حج، جهاد، حجر، ضمان، وصیّت، نکاح، طلاق، اطعمه و اشربه، ارث، حدود، قصاص و دیات سخن رفته است.
بطور کلی در صورت علم یا اطمینان و با رعایت اهمّ و مهمّ و با عدم احتمال عقلایی به امکان معالجه با دارو و عدم امید به بهبودی ولو با تأخیر قطع عضو، با اجازه و رضایت خود بیمار یا ولی شرعی او مانعی ندارد و در این فرض دیه ندارد.