نماز و روزه‌ای که در اوایل بلوغ به دلیل آگاهی نداشتن از مسائل فقهی در حالت جنابت یا حیض خوانده شده است چه حکمی دارند؟

جِنابَت (در عربی جَنابَة) اصطلاحی فقهی است که به حالتِ ناشی از انزال مَنی یا رابطه جنسیِ منجر به دخول اشاره دارد. فردی که در این حالت قرار دارد را جُنُب می‌نامند. انجام برخی عبادات و اعمال مثل نماز، روزه، حج و توقف در مسجد بر فرد جنب حرام است. خروج از حالت جنابت، مشروط به انجام غسل جنابت است.

الاوائل ممکن است عنوان برای کتاب‌های ذیل باشد: • الاوایل (شوشتری)، اثر محمدتقی شوشتری، درباره اولین‌ها در امور مختلف، با استفاده از احادیث اهل بیت (علیه‌السّلام) و اخبار و تاریخ، به زبان عربی• الأوائل‌ (ابوهلال عسکری)، نوشته ابو هلال عسکری، حسن بن عبدالله بن سهل (وفات - ۳۹۵ ه) شاعر، ادیب، لغت‌شناس در موضوع اوائل و به زبان عربی• اوائل (سرآغازها)، آگاهی درباره سرآغاز یا نخستین‌ها، عشق‌ به‌ آگاهی‌ از سرآغاز پدیده‌های جهان‌• اوائل المقالات (شیخ مفید)، تالیف شیخ مفید از مهمترین کتب کلامی شیعه

نماز (واژه‌ای فارسی و معادل کلمه عربی «صَلاة») عملی عبادی است که پنج بار در اوقات معینی از شبانه روز واجب است. در این عبادت، نمازگزار رو به قبله می‌ایستد و ذکرهای ویژه‌ای را خوانده و اعمال ویژه‌ای مانند رکوع و سجده را به جا می‌آورد. نماز به دو شکل فردی (فُرادا) و جماعت خوانده می‌شود.

بلوغ، در فقه اسلامی به معنای رسیدن انسان به سنی است که مشمول تکلیف دینی می‌شود و باید به دستورهای دینی عمل کند. نشانه‌های بلوغ عبارتند از احتلام، روییدن موی خشن اطراف شرمگاه و سن؛ هر یک از این علائم ظاهر شود، شخص بالغ و مکلّف محسوب می‌گردد.

عادت ماهیانه (قاعدگی، حِیض، پِریود، رِگل) به جاری شدن خون حیض از رحم بانوان از دوران بلوغ تا یائسگی گفته می‌شود که به طور معمول بین ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد. زن در این مدت «حائض» بوده و احکام فقهی ویژه‌ای دارد، از جمله حرام بودن کارهای مشروط به طهارت.

نمازهای واجب نمازهایی است که خواندن آنها واجب و ترک آن موجب عقوبت است و در صورت نخواندن در زمان مشخص، قضای آن نیز واجب است. نمازهای واجب را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: نمازهای روزانه (یومیه) و نمازهایی که در مناسبتی خاص واجب می‌شوند.

غُسل حِیض یکی از انواع غسل‌های واجب بر بانوان است که پس از پایان عادت ماهیانه برای برخی کارها واجب می‌شود. این غسل مانند سایر غسل‌ها بوده و تنها در نیت با آنها تفاوت دارد. به فتوای بیشتر مراجع تقلید با این غسل نمی‌توان نماز خواند.

اِحْتِلام یا مُحتَلِم شدن، خروج منی از انسان در هنگام خواب است. احتلام در احکام اسلامی یکی از نشانه‌های بلوغ در مردان شمرده می‌شود. احتلام باعث جنابت است و فرد محتلم باید برای نماز و روزه و برخی دیگر از امور عبادی، غسل جنابت کند. احتلامِ فردِ روزه‌دار، روزه را باطل نمی‌کند. احتلام غالباً برای مردان اتفاق می‌افتد.

طهارت، اصطلاحی فقهی و عنوانی عمومی است برای حالتی که با برخی افعال شرعی مثل وضو، غسل و تیمم پدید می‌آید و نیز چیزهایی که باعث از بین رفتن نجاسات می‌شوند و در فقه شیعه به آنها مُطَهِّرات یا پاک‌کننده‌ها می‌گویند.

جِنابَت (در عربی جَنابَة) اصطلاحی فقهی است که به حالتِ ناشی از انزال مَنی یا رابطه جنسیِ منجر به دخول اشاره دارد. فردی که در این حالت قرار دارد را جُنُب می‌نامند. انجام برخی عبادات و اعمال مثل نماز، روزه، حج و توقف در مسجد بر فرد جنب حرام است. خروج از حالت جنابت، مشروط به انجام غسل جنابت است.

روزه (به عربی: صوم) از اعمال مهم عبادی دین اسلام و به این معناست که فرد مکلّف برای انجام فرمان خدا از اذان صبح تا اذان مغرب از برخی کارها از جمله خوردن و آشامیدن خودداری کند. روزه از فروع دین اسلام است و در سایر ادیان نیز صورت‌هایی از آن واجب بوده است.

غُسل عملی عبادی در فقه اسلامی است به معنای شستن تمامی بدن از سر تا پا با کیفیتی خاص.

عادت ماهیانه (قاعدگی، حِیض، پِریود، رِگل) به جاری شدن خون حیض از رحم بانوان از دوران بلوغ تا یائسگی گفته می‌شود که به طور معمول بین ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد. زن در این مدت «حائض» بوده و احکام فقهی ویژه‌ای دارد، از جمله حرام بودن کارهای مشروط به طهارت.

انجام عمل بعد از سپری شدن وقت مخصوص آن را قضا گویند.