استفتائات آیت الله خوئی
آدرس: http://aminsearch.com

استظلال در فرض شک در اینکه مظلّه (سایبان) ، وجود و عدمش یکسان است یا نه، جایز است یا خیر؟
در فرض شک جایز است.

عنوان سوال:

استظلال در فرض شک در اینکه مظلّه (سایبان) ، وجود و عدمش یکسان است یا نه، جایز است یا خیر؟

پاسخ:

در فرض شک جایز است.

پرسش‌های مرتبط از این مرجع

حکم تظلیل نمودن به سایبان یا در ماشین در حال احرام چیست؟
اموری که جایز نیست استخاره در آن چیست؟ و آیا جایز است استخاره برای عمل نمودن شک در عدالت شخصی یا در شک در ثبوت رؤیت و عدم آن؟
شهر مکه معظمه تا خارج از محدوده حرم توسعه یافته، آیا جایز است برای کسانی که در مکه منزل نموده‌اند از تنعیم که داخل شهر مکه شده و مانند آن برای عمره مفرده محرم شوند و برای اعمال به مسجد الحرام در حال استظلال بروند و آیا فرق است بین کسانی که منزلشان در تنعیم است یا در جهت مقابل؟
در فرض جواز آمدن شب به منی، آیا جایز است اعمال روز دهم را که رمی جمره و ذبح و حلق باشد در شب دهم انجام دهند؟
اگر بعد از قربانی قبل از سر تراشیدن، تقصیر کند بعداً سر بتراشد جایز است یا خیر؟ و بر فرض وقوع این امر آیا کفاره تقصیر دارد؟
آیا جایز است برای محرم سوار شدن ماشین سقف‌دار یا سایبانی بالای سر خود بگیرد در حال سیر نمودن داخل مکه و قبل از اتیان اعمال عمره و آیا سوار شدن ماشین سقف‌دار و سایبان برای محرم در عرفات و منی و مشعر در حال سیر نمودن و رفتن و برگشتن برای انجام اعمال منی از رمی و ذبح با اینکه می‌داند که ذبح او خارج منی است چه مسکنی اخذ نموده باشد و چه اخذ ننموده باشد؟
در فرض جواز ذبح در مکه معظمه، آیا جایز است ذبیحه را به حجاج دهند؟ و نسبت به ثلث فقرا تکلیف چیست؟
میان مساجد و صحن‌ها حوض‌هایی احداث می‌کنند که قبلاً نبوده و بر فرض مباح بودن آبش آیا وضو گرفتن جایز است یا خیر؟
وام گرفتن از بانک‌ها که معمولاً سود می‌گیرند جایز است یا خیر و بر فرض عدم جواز راه اصلاح دارد یا نه؟
در استفتای قبل برای نماز تمام خواندن در مکه و استظلال، جملة (مکّهء متیقنِ سابق) مرقوم فرموده‌اید، آیا مراد از مکه متیقن سابق، زمان معصومین علیهم السلام است؟ که قبرستان ابوطالب خارج شهر بوده، و یا آنکه سنوات اخیر است؟

پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع

[آیت الله وحید خراسانی] در مورد استظلال در مکه بعد وصوله الی مکه در مسیله مناسک حج با توجه به مسیله ایا استظلال برای محرمین از تنعیم و شیشه و عزیزیه و تا مسجدالحرام جایز است یا نه
[آیت الله وحید خراسانی] ایا استظلال مربوط به سایه بر سر می باشد یا اگر سایه فقط بر شانه بیفتد استظلال صدق می کند
[آیت الله سیستانی] اگر خانم شک دارد حامله است یا نه ولی ترس ضرر دارد (بر فرض که حامله باشد) آیا افطار جایز است ؟
[آیت الله وحید خراسانی] ایا محرم به محض وصول به مکه می تواند استظلال نماید و یا بایستی به منزل برسد و بعد از اتخاذ منزل جایز است
[آیت الله سیستانی] ایا استظلال در شب صدق میکند ؟
[آیت الله جوادی آملی] حکم استظلال در شب چگونه است؟
[آیت الله سیستانی] ایا استظلال در شب صدق میکند ؟
[آیت الله جوادی آملی] حکم استظلال در شب چگونه است؟
[آیت الله مکارم شیرازی] آیا استظلال مربوط به سایه ای است که بر سر محرم می افتد، یا اگر سایه فقط بر شانه بیفتد نیز حکم استظلال دارد؟
[آیت الله بروجردی] در احرام حج یا عمره در حال سیر با مرکبی که سوار است داخل بازار سر پوشیده می‌شود آیا صدق استظلال می‌نماید و کفّاره استظلال باید بدهدیا خیر؟

مسائل مرتبط از این مرجع

اگر شک داشته باشد که لباسی از حیوان حلال‌گوشت است یا حرام‌گوشت، چه در داخله تهیه شده باشد چه در خارجه، جایز است که با آن نماز بخواند.
وقتی یکی از شکهای باطل برای انسان پیش آید، و بداند که اگر به حالت بعدی منتقل شود برای او یقین یا گمان پیدا می‌شود جائز نیست با حالت شک نماز را ادامه دهد، مثلًا اگر در حال ایستادن شک کند که یک رکعت خوانده یا بیشتر و بداند که اگر به رکوع رود به یک طرف یقین یا گمان پیدا می‌کند جائز نیست با این حال رکوع کند.
شک‌هایی که نباید به آن‌ها اعتنا کرد از این قرار است: (اول) شک در چیزی که محل به‌جا آوردن آن گذشته است: مثل آن که در رکوع شک کند که حمد را خوانده یا نه. (دوم) شک بعد از سلام نماز. (سوم) شک بعد از گذشتن وقت نماز. (چهارم) شک کثیرالشک، یعنی کسی که زیاد شک می‌کند. (پنجم) شک امام در شماره رکعت‌های نماز، در صورتی که مأموم شمارة آن‌ها را بداند، و همچنین شک مأموم در صورتی که امام شماره رکعت‌های نماز را بداند. (ششم) شک در نمازهای مستحبی و نمازهای احتیاط. 1 شک در چیزی که محل آن گذشته است (مسألة 1177)- اگر در بین نماز شک کند که یکی از کارهای واجب آن را انجام داده یا نه، مثلًا شک کند که حمد خوانده یا نه، چنان‌چه مشغول کاری که باید بعد از آن انجام دهد نشده، باید آنچه را که در انجام آن شک کرده به‌جا آورد و اگر کاری که باید بعد از آن انجام دهد مشغول شده، مثلًا در حال خواندن سوره شک کند حمد خوانده یا نه به شک خود اعتنا نکند.
کسی که زیاد شک می‌کند، اگر شک کند چیزی را که رکن نیست به‌جا آورده یا نه و اعتنا نکند، و بعد یادش بیاید که آن را به‌جا نیاورده چنان‌چه از محل به‌جا آوردن آن نگذشته، باید آن را به‌جا آورد و اگر از محل آن گذشته نمازش صحیح است، مثلًا اگر شک کند که حمد خوانده یا نه و اعتنا نکند چنان‌چه در قنوت یادش بیاید که حمد نخوانده، باید بخواند، و اگر در رکوع یادش بیاید، نمازش صحیح است. 5 شک امام و مأموم (مسألة 1201)- اگر امام جماعت در شماره رکعت‌های نماز شک کند، مثلًا شک کند که سه رکعت خوانده یا چهار رکعت چنان‌چه مأموم یقین یا گمان داشته باشد که چهار رکعت خوانده، و به امام بفهماند که چهار رکعت خوانده است، امام باید نماز را تمام کند، و خواندن نماز احتیاط لازم نیست و نیز اگر امام یقین یا گمان داشته باشد که چند رکعت خوانده است، و مأموم در شمارة رکعت‌های نماز شک کند، باید به شک خود اعتنا ننماید. E شک در نماز مستحبی (مسألة 1202)- اگر در شمارة رکعت‌های نماز مستحبی شک کند، چنان‌چه طرف بیشتر شک نماز را باطل می‌کند، باید بنا را بر کمتر بگذارد، مثلًا اگر در نافلة صبح شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت باید بنا بگذارد که دو رکعت خوانده است. و اگر طرف بیشتر شک نماز را باطل نمی‌کند، مثلًا شک کند که دو رکعت خوانده یا یک رکعت به هر طرف شک عمل کند، نمازش صحیح است.
اگر در شماره رکعت‌های نماز احتیاط شک کند، چنان‌چه طرف بیشتر شک نماز را باطل می‌کند، باید بنا را بر کمتر بگذارد، اگر طرف بیشتر شک نماز را باطل نمی‌کند، باید بنا را بر بیشتر بگذارد، مثلًا موقعی که مشغول خواندن دو رکعت نماز احتیاط است، اگر شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت، چون طرف بیشتر شک نماز را باطل می‌کند، باید بنا بگذارد که دو رکعت خوانده، و اگر شک کند که یک رکعت خوانده یا دو رکعت، چون طرف بیشتر شک نماز را باطل نمی‌کند باید بنا بگذارد که دو رکعت خوانده است.
اگر انسان شک کند که کثیرالشک شده یا نه، باید به‌دستور شک عمل نماید. و کثیرالشک تا وقتی یقین نکند که به حال معمولی مردم برگشته باید به شک خود اعتنا نکند.
کسی که در یک چیز نماز زیاد شک می‌کند، چنان‌چه در چیزهای دیگر نماز شک کند، باید به‌دستور آن عمل نماید، مثلًا کسی که زیاد شک می‌کند سجده کرده یا نه، اگر در به‌جا آوردن رکوع شک کند باید به‌دستور آن رفتار نماید، یعنی اگر به سجده نرفته رکوع را به‌جا آورد و اگر به سجده رفته، اعتنا نکند.
اگر شک کند نماز احتیاطی را که بر او واجب بوده به‌جا آورده یا نه، چنان‌چه وقت نماز گذشته به شک خود اعتنا نکند، و اگر وقت دارد در صورتی که بین شک و نماز طول نکشیده و کاری هم مثل رو گرداندن از قبله که نماز را باطل می‌کند انجام نداده، باید نماز احتیاط را بخواند. و اگر کاری که نماز را باطل می‌کند به‌جا آورده یا بین نماز و شک او زیاد طول کشیده اعتنا به شک ننماید.
اگر شک کند که در رکوع آخر رکعت اول است یا در رکوع اول رکعت دوم، و فکرش به‌جایی نرسد، نمازش باطل است. ولی اگر مثلًا شک کند که چهار رکوع کرده یا پنج رکوع، چنان‌چه شک او پیش از رسیدن به سجده بوده، رکوعی را که شک دارد به‌جا آورده یا نه، به‌جا آورد. ولی اگر به سجده رسیده باشد، باید به شک خود اعتنا نکند.
کثیرالشک اگر در به‌جا آوردن چیزی از اجزاء نماز شک کند باید بنا بگذارد که آن را به‌جا آورده، مثلًا اگر شک کند که رکوع کرده یا نه، باید بنا بگذارد که رکوع کرده است، و اگر در به‌جا آوردن چیزی شک کند که نماز را باطل می‌کند، مثل شک کند که نماز صبح را دو رکعت خوانده یا سه رکعت بنا را بر صحت می‌گذارد.

مسائل مرتبط از دیگر مراجع

[آیت الله سیستانی] برداشتن بخشی از بدن انسان زنده برای پیوند زدن در صورتی که قطع آن زیان مهمی داشته باشد مانند چشم و دست و امثال آنها جایز نیست، ولی اگر زیان مهمی نداشته باشد مانند قطعه‌ای از پوست یا نخاع یا یک کلیه در صورت سالم بودن کلیه دیگر با فرض رضایت صاحبش جایز است اگر کودک یا دیوانه نباشد وگرنه به هیچ‌وجه جایز نیست و هرگاه قطع آن جایز بود گرفتن پولی به ازای آن نیز جایز است.
[آیت الله شبیری زنجانی] اگر بعد از نماز بفهمد که در حال نماز شکی برای او پیش آمده ولی نداند از شکهای صحیح بوده یا از شکهای باطل‌کننده نماز، چنانچه بداند یا احتمال دهد که بر فرضی که شک باطل کننده نماز بوده از روی غفلت نماز را ادامه نداده است مثلاً نماز را رجاءً ادامه داده است، در این صورت می‌تواند بدون انجام دادن وظیفه شک، نماز را از سر بگیرد، ولی اگر بداند که بر فرضی که شک، نماز را باطل می‌کند از روی غفلت نماز را ادامه داده است بنا را بر این می‌گذارد که شک او از شکهای صحیح بوده، پس اگر شک او بر فرض صحیح بودن مشخص است به وظیفه همان شک عمل می‌کند و اگر شک او بر فرض صحیح بودن مشخّص نیست ولی می‌تواند با احتیاط کردن نماز خود را درست کند، باید احتیاط کند، مثلاً اگر شک صحیح او بعد از سر برداشتن از سجده دوم بوده و مردّد بین شک دو و چهار و شک دو و سه و چهار باشد، بنا را بر چهار می‌گذارد و بعد از نماز دو رکعت نماز احتیاط ایستاده و بعد دو رکعت نماز احتیاط نشسته بجا می‌آورد، در نتیجه به وظیفه هر دو شک عمل کرده است و نمازش صحیح است، ولی اگر نتواند با به جا آوردن وظیفه شک، نماز انجام شده خود را درست کند و نیاز به از سرگرفتن نماز باشد، می‌تواند بدون انجام دادن وظیفه شک، نماز را از سر بگیرد.
[آیت الله سبحانی] هرگاه شک کند که نقطه ای از نقاط مربوط به مسجد، جزء مسجد هست یا نه اعتکاف در آن جایز نیست.
[آیت الله وحید خراسانی] روزه روز عاشورا بنابر احتیاط واجب جایز نیست و روزه روزی که انسان شک دارد که روز عرفه است یا عید قربان مکروه است
[آیت الله وحید خراسانی] قبرستان مسلمانان اگر در خیابان واقع و جزء خیابان شود چنانچه زمین ان قبرستان ملک کسی باشد حکم ان حکم املاک شخصی است که در مساله اول گذشت و اگر وقف باشد حکم ان در مساله دوم و سوم گذشت مگر ان که عبور و مرور از ان زمینها موجب هتک و بی حرمتی به اموات مسلمانان شود که در این صورت عبور از انها جایز نیست و اگر ملک کسی نیست و وقف هم نیست در صورتی که هتک اموات نشود تصرف در انها جایز است و در فرض اول تصرف در مصالح باقی مانده انها بدون اجازه مالک جایز نیست و در فرض دوم احتیاج به اجازه متولی خاص و در صورت نبودنش احتیاج به اجازه حاکم شرع یا وکیل او دارد و در فرض سوم تصرف در انها محتاج به اجازه نیست
[آیت الله فاضل لنکرانی] اگر چند نفر که از همدیگر ارث میبرند مثل پدر و پسر و زن و شوهر در یک حادثه بمیرند و معلوم نباشد کدامیک اول مرده اند همه از یکدیگر ارث میبرند. در تقسبم ارث فرض میکنیم که اول یکی از آنها فوت نموده و بنا بر این فرض اموال او را بین ورثه او تقسیم میکنیم و سهم کسانی که فوت کرده اند را به ورثه زنده آنها میدهیم. سپس فرض میکنیم که دیگری اول فوت نموده وبنا بر این فرض اموال او را بین ورثه او تقسیم میکنیم (در این فرض کسی را که در فرض سابق فرض کرده بودیم اول مرده است زنده فرض میکنیم) و سهم الارث افرادی که فوت شده اند را به ورثه زنده آنها میدهیم.
[آیت الله وحید خراسانی] وقتی یکی از شکهای باطل برای انسان پیش اید و بداند اگر به حالت بعدی منتقل شود برای او یقین یا گمان پیدا می شود جایز نیست با حالت شک نماز را ادامه دهد مثلا اگر در حال ایستادن شک کند که یک رکعت خوانده یا بیشتر و بداند که اگر به رکوع رود به یک طرف یقین یا گمان پیدا می کند جایز نیست با این حال رکوع نماید
[آیت الله میرزا جواد تبریزی] وقتی یکی از شکهای باطل برای انسان پیش آید و بداند که اگر به حالت بعدی منتقل شود برای او یقین یا گمان پیدا می شود؛ جایز نیست با حالت شک نماز را ادامه دهد؛ مثلا اگر در حال ایستادن شک کند که یک رکعت خوانده یا بیشتر و بداند که اگر به رکوع رود به یک طرف؛ یقین یا گمان پیدا می کند؛ جایز نیست با این حال رکوع کند.
[آیت الله مکارم شیرازی] 50 وقت اذان صبح (برای نماز و روزه) در شبهای مهتابی و غیر مهتابی یکسان است و معیار، ظاهر شدن نور شفق در افق است، هرچند بر اثر تابش مهتاب نمایان نباشد.
[آیت الله سیستانی] وقتی یکی از شکهای باطل برای انسان پیش آید و بداند که اگر به حالت بعدی منتقل شود برای او یقین ، یا گمان پیدا می‌شود ، در صورتی که شک باطل او در دو رکعت اول نماز باشد ، جایز نیست با حالت شک نماز را ادامه دهد ، مثلاً اگر در حال ایستادن شک کند که یک رکعت خوانده یا بیشتر و بداند که اگر به رکوع رود به یک طرف ، یقین یا گمان پیدا می‌کند ، جایز نیست با این حال رکوع کند ؛ و امّا در بقیه شکهای باطل می‌تواند نماز را ادامه دهد تا یقین ، یا گمان برای او پیدا شود .

1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین