قربانی
قربانی به معنی نزدیکی انسان به خدا از طریق اقدام به ذبح یک حیوان می‌باشد.
اگر کسی بعد از ذبح قربانی در همان قربانگاه که خارج از حدود منی است تقصیر کند، چه آن شخص عارف یا جاهل به مسئله باشد، آیا چیزی در ذمه او می‌شود یا خیر؟
اگر عالم به مسئله بوده و در غیر منی تقصیر کرده باید کفاره بدهد، و اگر جاهل به مسئله بوده کفاره بر او نیست و در هر صورت لازم است وظیفه تقصیر را در وقت آن در منی اعاده نماید.
اگر عالم به مسئله بوده و در غیر منی تقصیر کرده باید کفاره بدهد، و اگر جاهل به مسئله بوده کفاره بر او نیست و در هر صورت لازم است وظیفه تقصیر را در وقت آن در منی اعاده نماید.
عنوان سوال:
اگر کسی بعد از ذبح قربانی در همان قربانگاه که خارج از حدود منی است تقصیر کند، چه آن شخص عارف یا جاهل به مسئله باشد، آیا چیزی در ذمه او می‌شود یا خیر؟
پاسخ:
اگر عالم به مسئله بوده و در غیر منی تقصیر کرده باید کفاره بدهد، و اگر جاهل به مسئله بوده کفاره بر او نیست و در هر صورت لازم است وظیفه تقصیر را در وقت آن در منی اعاده نماید.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- در صورتی که تا روز دوازدهم امکان قربانی نباشد آیا جایز است قبل از ذبح حلق و طواف و نماز آن و سعی و طواف نساء را بجا بیاورند، سپس بعد از روز دوازدهم به منی برگردند و قربانی نمایند؟
- اگر حاجی، از روی جهل به مسئله در شب ذبح یا حلق نماید مجزی است یا نه؟
- اگر کسی حلق و تقصیر نماید خارج منی و نداند که در خارج منی حلق نموده تا آنکه به وطن خود باز گردد حکم او چیست؟
- اگر بعد از قربانی قبل از سر تراشیدن، تقصیر کند بعداً سر بتراشد جایز است یا خیر؟ و بر فرض وقوع این امر آیا کفاره تقصیر دارد؟
- در فرض جواز آمدن شب به منی، آیا جایز است اعمال روز دهم را که رمی جمره و ذبح و حلق باشد در شب دهم انجام دهند؟
- اگر کسی اشتباهاً در غیر منی مثلاً وادی محسّر تقصیر و یا حلق نموده بعداً متوجه شد اعاده تقصیر برای او واجب است یا نه؟
- اگر محرم متمکن نباشد از حلق و تقصیر در روز دهم ذیالحجه آیا جایز است برای او حلق و تقصیر نمودن در شب یازدهم ماه یا خیر و اگر کسی جهلاً شب یازدهم حلق و تقصیر نمود آیا اعاده نماید در روز یازده یا دوازدهم یا خیر و آیا فرق است بین زن و مرد در این مسئله؟
- اگر کسی از روی نسیان یا جهل به مسئله بعد از غروب آفتاب تقصیر کند و بعد از تقصیر محلّ شود تکلیف او چیست؟
- شک در اصل رمی یا مقدار آن بعد از ذبح یا سر تراشیدن چه حکمی دارد؟
- اگر جاهل به مسئله اینکه کفارهء احرامِ عمره، باید در مکه ذبح شود و آمد به بلد آیا می‌شود در بلد خود انجام دهد؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله فاضل لنکرانی] آیا شخص قبل از ذبح قربانی به صرف خرید آن می تواند حلق کند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که قبل از ذبح قربانی به گمان اینکه قربانی را ذبح کرده اند، حلق کرده، چه حکمی دارد؟
- [آیت الله سیستانی] در رساله مناسک فرموده اید : (احتیاط در تأخیر انداختن حلق و تقصیر تا به دست آوردن قربانی در منی است.) حال آیا برای تحقق به دست آوردن، کافی است که وکیل گروهی به تعداد موکلین خود قربانی بخرد، بی آن که معین سازد که این قربانی برای فلان شخص است، تا حلق یا نقصیر برای موکلین او جایز باشد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] قربانگاههای جدید خارج از منی است. هرگاه عدّه ای پس از قربانی در همانجا تقصیر کرده باشند، وظیفه آنها چیست؟
- [آیت الله سیستانی] اگر حاجی در کشتارگاه جدید واقع شده در خارج از حدود منی پس از ذبح با علم به این که تقصیر باید در منی باشد و یا بر اثر جهل به مسأله، تقصیر کرد، حکمش چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] شخصی که معذور از رمی جمره عقبه بوده به کسی نیابت داده، سپس به اعتماد نایبش ذبح کرده، و پس از آن تقصیر نموده است. سپس معلوم شده که نایب رمی نکرده است. آیا قربانی و تقصیر او صحیح است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که موفّق به ذبح قربانی نشده، و حلق یا تقصیر نیز نکرده، می تواند رمی روز یازدهم را انجام دهد؟
- [آیت الله وحید خراسانی] گفته می شود که مسلخ جدید در منی نیست و اشخاص پس از قربانی در انجا و بیرون امدن پشت همانجا حلق و تقصیر کرده اند وظیفه انان چیست
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر کسی قربانی را از روی عمد تاخیر بیندازد ایا می تواند حلق و یا تقصیر نماید و یا باید حتما بعد از قربانی باشد
- [امام خمینی] فرمودهاید در قربانگاه جدید قربانی کردن صحیح است، آیا تقصیر هم در همان مکان مجزی است یا خیر؟ و چنانچه مجزی نباشد، اگر کسی در آنجا حلق یا تقصیر کرده باشد و پس از اعمال حجّ به وطن باز گشته، تکلیفش چیست؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- نه چیز روزه را باطل میکند: (اول): خوردن و آشامیدن. (دوم): جماع. (سوم): استمنا، و استمنا آن است که انسان با خود یا دیگری غیر از جماع کاری کند که منی از او بیرون آید. (چهارم): دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر علیهم السلام. (پنجم): رساندن غبار غلیظ به حلق. (ششم): فرو بردن تمام سر در آب. (هفتم): باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح. (هشتم): اماله کردن با چیزهای روان. (نهم): قی کردن. و احکام اینها در مسایل آینده گفته می‌شود. خوردن و آشامیدن (مسألة 1582)- اگر روزهدار با التفات به روزه دارد، عمداً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل می‌شود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاک و شیره درخت، و چه کم باشد یا زیاد. حتی اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو ببرد، روزه او باطل می‌شود، مگر آن که رطوبت مسواک در آب دهان به طوری از بین برود که رطوبت خارج به آن گفته نشود.
- در شرع مقدس اسلام غسلهایی مستحب است و از آن جمله است: 1- غسل جمعه: و وقت آن بعد از اذان صبح است و بهتر آن است که نزدیک ظهر بهجا آورده شود، و اگر تا ظهر انجام ندهد بهتر آن است که بدون نیت ادا و قضا تا غروب بهجا آورد. و اگر در روز جمعه غسل نکند مستحب است از صبح شنبه تا غروب قضای آن را بهجا آورد. و کسی که میداند در روز جمعه آب پیدا نخواهد کرد، میتواند روز پنجشنبه غسل را رجاءً انجام دهد، و مستحب است انسان در موقع غسل جمعه بگوید:" اشْهَدُ انْ لا الهَ الَا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیْکَ لَهُ وَ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُوْلُهُ الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی مِنَ التَوَّابِیْنَ وَ اجْعَلْنِیْ مِنَ الْمُتَطَهِّرِیْنَ". 2- غسل شب اول و هفدهم و اول شب نوزدهم و بیست و سوم و غسل در شب بیست و چهارم ماه رمضان. 3- غسل روز عید فطر و عید قربان و وقت آن از اذان صبح است تا ظهر و بعد از ظهر تا غروب بقصد رجاء بیاورند، و بهتر آن است که آن را پیش از نماز عید بهجا آورد. 4- غسل شب عید فطر و وقت آن از اول مغرب است تا اذان صبح و بهتر آن است که در اول شب بهجا آورده شود. 5- غسل روز هشتم و نهم ذیالحجه و در روز نهم بهتر آن است که آن را نزدیک ظهر بهجا آورد. 6- غسل کسی که در موقع گرفتن خورشید و ماه نماز آیات را عمداً نخوانده، در صورتی که تمام ماه و خورشید گرفته باشد. 7- غسل کسی که جایی از بدنش را به بدن میتی که غسل دادهاند رسانده باشد. 8- غسل احرام. 9- غسل دخول حرم. 10- غسل دخول مکه. 11- غسل زیارت خانه کعبه. 12- غسل دخول کعبه. 13- غسل برای نحرو ذبح و حلق. 14- غسل داخل شدن مدینه منوره. 15- غسل داخل شدن حرم پیغمبر (ص). 16- غسل وداع قبر مطهر پیغمبر صلی الله علیه و آله. 17- غسل برای مباهله با خصم. 18- غسل دادن بچهای که تازه به دنیا آمده. 19- غسل برای استخاره. 20- غسل برای استسقاء. 21- غسل در وقت احتراق قرص آفتاب در کسوف.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله اردبیلی] چند چیز برای روزهدار مکروه است و از آن جمله است: دوا ریختن به چشم و سرمه کشیدن در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد؛ انجام دادن هر کاری که مانند خون گرفتن و حمّام رفتن باعث ضعف شود؛ انفیه کشیدن اگر نداند که به حلق میرسد و اگر بداند به حلق میرسد، جایز نیست؛ بو کردن گیاههای معطر؛ استعمال شیاف؛ تر کردن لباسی که در بدن است؛ کشیدن دندان و هر عملی که به واسطه آن از دهان خون بیاید؛ مسواک کردن با مسواکِ تر و نیز مکروه است انسان بدون قصد بیرون آمدن منی، زن خود را ببوسد یا عملی انجام دهد که شهوت خود را تحریک کند؛ ولی اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد و یا احتمال دهد که منی خارج شود، گرچه منی نیز خارج نشود، روزه او باطل می‌شود. همچنین نشستن زن روزهدار در آب مکروه است بلکه احتیاط مستحب این است که در آب ننشیند.
- [آیت الله سبحانی] چند چیز برای روزه دار مکروه است و از آن جمله است: 1. دوا ریختن به چشم و سرمه کشیدن در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد، 2. انجام دادن هر کاری که مانند: خون گرفتن و حمام رفتن باعث ضعف می شود، 3.انفیه کشیدن اگر نداند که به حلق می رسد و اگر بداند به حلق می رسد نباید انجام دهد، 4. بو کردن گیاهان معطّر، 5. نشستن زن در آب، 6. استعمال شیاف، 7.تر کردن لباسی که در بدن است، 8.کشیدن دندان و هر کاری که به واسطه آن از دهان خون بیاید، 9. مسواک کردن به چوب تر، 10. انسان بدون قصد بیرون آمدن منی زن خود را ببوسد، یا کاری کند که شهوت خود را به حرکت آورد. و اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد، روزه او باطل می شود اگرچه منی بیرون نیاید. کفّاره روزه
- [امام خمینی] چند چیز برای روزه دار مکروه است و از آن جمله است: دوا ریختن به چشم و سرمه کشیدن در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد، انجام دادن هر کاری که مانند خون گرفتن و حمام رفتن باعث ضعف می شود، انفیه کشیدن اگر نداند که به حلق می رسد و اگر بداند به حلق می رسد جایز نیست، بو کردن گیاههای معطر، نشستن زن در آب، استعمال شیاف، تر کردن لباسی که در بدن است، کشیدن دندان و هر کاری که به واسطه آن از دهان خون بیاید، مسواک کردن به چوب تر، و نیز مکروه است انسان بدون قصد بیرون آمدن منی زن خود را ببوسد یا کاری کند که شهوت خود را به حرکت آورد، و اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد، در صورتی که منی بیرون آید، روزه او باطل است.
- [آیت الله وحید خراسانی] چند چیز برای روزه دار مکروه است و از ان جمله است دوا ریختن به چشم و سرمه کشیدن در صورتی که مزه یا بوی ان به حلق برسد انجام دادن هر کاری مانند خون گرفتن و حمام رفتن که باعث ضعف می شود انفیه کشیدن اگر نداند که به حلق می رسد و اگر بداند به حلق می رسد جایز نیست بو کردن گیاهان معطر نشستن زن در اب استعمال شیاف تر کردن لباسی که در بدن است کشیدن دندان و هر کاری که به واسطه ان از دهان خون بیاید مسواک کردن با چوب تر بی جهت اب یا چیزی روان در دهان کردن و نیز مکروه است انسان بدون قصد بیرون امدن منی زن خود را ببوسد یا کاری کند که شهوت خود را به حرکت اورد و اگر به قصد بیرون امدن منی باشد روزه او باطل می شود
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . چند چیز برای روزه دار مکروه است و از آن جمله است: دوا ریختن به چشم و سرمه کشیدن، در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد، انجام دادن هر کاری که مانند خون گرفتن و حمام رفتن باعث ضعف می شود، انفیه کشیدن، اگر نداند که به حلق می رسد و اگر بداند به حلق می رسد جایز نیست، بو کردن گیاه های معطر و احوط ترک نشستن زن است در آب، استعمال شیاف، تر کردن لباسی که در بدن است، کشیدن دندان و هر کاری که به واسطه آن از دهان خون بیاید، مسواک کردن به چوب تر، بی جهت آب یا چیزی در دهان کردن و نیز مکروه است انسان بدون قصد بیرون آمدن منی، زن خود را ببوسد، یا کاری کند که شهوت خود را به حرکت آورد. و اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد روزه او باطل می شود.
- [آیت الله بروجردی] چند چیز برای روزهدار مکروه است و از آن جمله است:1. دوا ریختن به چشم و سرمه کشیدن، در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد.2. انجام دادن هر کاری که مانند خون گرفتن و حمام رفتن باعث ضعف می‌شود.3. انفیه کشیدن، اگر نداند که به حلق میرسد و اگر بداند به حلق میرسد جایز نیست.4. بو کردن گیاههای معطّر.5. نشستن زن در آب.6. استعمال شیاف.7. تر کردن لباسی که در بدن است.8. کشیدن دندان و هر کاری که به واسطهی آن از دهان خون بیاید.9. مسواک کردن به چوب تر.10. بی جهت آب یا چیزی در دهان کردن.و نیز مکروه است انسان بدون قصد بیرون آمدن منی زن خود را ببوسد، یا کاری کند که شهوت خود را به حرکت آورد و اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد، روزهی او باطل می‌شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] چند کار برای روزه دار مکروه است از جمله: 1 ریختن دوا در چشم 2 سرمه کشیدن در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد. 3 انجام کارهایی که باعث ضعف می شود، مانند خون گرفتن و حمام رفتن. 4 انفیه کشیدن اگر نداند به حلق می رسد، ولی اگر بداند به حلق می رسد جایز نیست. 5 بو کردن گیاههای معطر 6 نشستن زن در آب، بنابر احتیاط 7 استعمال شیاف بنابر احتیاط 8 تر کردن لباس بر بدن 9 کشیدن دندان و هر کاری که سبب خون آمدن از دهان و موجب ضعف شود. 10 مسواک کردن با چوب تازه 11 بوسیدن همسر بدون قصد بیرون آمدن منی و هر کاری که شهوت را به حرکت در آورد، اما اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد روزه او باطل می شود.
- [آیت الله علوی گرگانی] چند چیز برای روزه دار مکروه است و از آن جمله است: دوا ریختن به چشم وسرمه کشیدن، در صورتی که مزه یا بوی آن به حلق برسد، انجام دادن هر کاری که مانند خون گرفتن وحمّام رفتن باعث ضعف می‌شود، انفیه کشیدن، اگر نداند که به حلق میرسد و اگر بداند به حلق میرسد جائز نیست، بو کردن گیاههای معطّر، نشستن زن در آب، استعمال شیاف، تر کردن لباسی که در بدن است، کشیدن دندان و هر کاری که به واسطه آن از دهان خون بیاید، مسواک کردن به چوب تر، بیجهت آب یا چیزی در دهان کردن و نیز مکروه است انسان بدون قصد بیرون آمدن منی زن خود را ببوسد، یا کاری کند که شهوت خود را به حرکت آورد و اگر به قصد بیرون آمدن منی باشد، روزه او باطل می‌شود بنابر احتیاط پس باید روزه را نگهدارد و بعداً قضا نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر به واسطه ندانستن مساله از روی تقصیر چیزی از واجبات نماز را کم یا زیاد کند نماز باطل است ولی جاهل قاصر یا کسی که از روی فراموشی واجبات غیر رکنی نماز را کم یا زیاد کند نماز صحیح است و حکم واجب رکنی در مساله گذشت و اگر به واسطه ندانستن مساله حمد و سوره نماز صبح و مغرب و عشاء را اهسته بخواند یا حمد و سوره نماز ظهر و عصر را بلند بخواند یا در مسافرت نماز ظهر و عصر و عشاء را چهار رکعتی بخواند هر چند ندانستن او از روی تقصیر باشد نمازش صحیح است
- [آیت الله مظاهری] اگر عاقل در حال احرام دیوانه شود یا کسی در حال احرام مریض شود و نتواند اعمال را به جا آورد سرپرست آنها )ولیّ آنها یا رئیس کاروان و مانند آنها( باید در اعمالی که قابل نیابت است مانند ذبح و رمی از آنها نیابت کند و در مثل طواف آنها را طواف دهد و در مثل وقوف آنها را به عرفات و مشعر ببرد و در تقصیر آنها را تقصیر کند. در این صورت حجّ آنها صحیح است و در صورتی که در سالهای بعد دیوانه عاقل شود یا مریض سالم گردد، اعاده حجّ لازم نیست.