آیا غیبت مخالفین شیعه جایز است؟ و مراد از مؤمنی که در کتاب منهاج الصالحین فرمودهاید که غیبت آن جایز نیست آیا مسلمان است یا شیعه؟
غیبت نمودن مخالفین شیعه جایز است و مراد از مؤمن که غیبتش جایز نیست شیعه اهل بیت علیهم السلام است.
عنوان سوال:
آیا غیبت مخالفین شیعه جایز است؟ و مراد از مؤمنی که در کتاب منهاج الصالحین فرمودهاید که غیبت آن جایز نیست آیا مسلمان است یا شیعه؟
پاسخ:
غیبت نمودن مخالفین شیعه جایز است و مراد از مؤمن که غیبتش جایز نیست شیعهاهل بیت علیهم السلام است.
شیعه، یکی از دو مذهب بزرگ دین اسلام در کنار اهل سنت، که بنابر اصول اعتقادی آن، نصب امام و خلیفه پیامبر(ص)، الهی است و دخالت در نصب او در صلاحیت غیر خدا نیست. بنابر عقاید شیعه، امامت مانند نبوت امری الهی و رکن دین است و پیامبر(ص) نسبت به آن غفلت نکرده و تعیین امام از باب حفظ مصالح امت، بر او واجب بوده و او به مناسبتهای مختلف از جمله غدیر، به امر الهی، از امامت حضرت علی(ع) به نصب الهی خبر داده است. پیروان مذهب شیعه در طول تاریخ به فرقههای متعدد تقسیم شدند که مهمترین آنها امامیه ، اسماعیلیه و زیدیه است. بنابر برخی روایات، واژه شیعه را نخستین بار پیامبر(ص) به کار برده است. برخی منابع روایی و کلامی، بزرگانی از صحابه چون سلمان، ابوذر، عمار و مقداد را نخستین شیعیان دانستهاند. امروزه از کلمه شیعه، غالبا بزرگترین گروه آن، امامیه قصد میشود و برای دو گروه دیگر از عناوین اسماعیلیه و زیدیه استفاده میگردد.
غیبت
غیبت به معنای بدگویی پشت سر دیگران، از گناهان کبیرهای که دین اسلام بهشدت از آن نهی کرده است. قرآن این گناه را همچون خوردن گوشت انسان مرده توصیف کرده و در روایات گناه آن شدیدتر از زنا معرفی شده است. علاوه بر ارتکاب غیبت، گوش دادن به غیبت نیز حرام است. این گناه پایمال کردن حق الناس به شمار میآید؛ از این رو، بنابر برخی روایات، توبه از آن مشروط به گذشت کردن غیبتشونده است. در روایات، برای غیبت آثار و عذابهایی ذکر شده است؛ مانند این که پاداش اعمال صالح غیبتکننده به غیبتشونده منتقل میشود و گناهانِ غیبتشونده به غیبتکننده.
کتاب
قرآن، کتاب مقدس دین اسلام. به باور مسلمانان، قرآن کلام خداوند است که از طریق وحی بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است. آنها هم محتوای قرآن و هم الفاظ آن را نازلشده از سوی خداوند میدانند. قرآن به وسیله جبرئیل به پیامبر وحی میشده است. آیات قرآن در زمان پیامبر(ص) به صورت پراکنده بر روی پوست حیوانات، چوب درخت خرما، کاغذ و پارچه نوشته میشد. پس از پیامبر(ص) صحابه قرآن را به صورت یکجا جمعآوری کردند.
مراد
مراد, آن چيزي است که تحقق آن در خارج مطلوب مريد ( اراده کننده ) باشد و اراده وي به آن تعلق گيرد; به گونه اي که در او شوق مؤکد ايجاد مي کند, به اندازه اي که يا خود براي تحصيل آن در خارج حرکت مي نمايد يا ديگري را به انجام دادن آن وادار مي کند.
اهل بیت
اهل بیت (عربی: أهلُ الْبَیت)، به معنای اهل یک خانه، خانواده و خاندان که در اصطلاح مسلمانان برای خاندان پیامبر اسلام(ص) به کار برده میشود. کلمه اهل بیت در روایات، در چند معنای مختلف به کار رفته است، و در ادبیات شیعی، برای امام علی(ع)، حضرت فاطمه زهرا (س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و نُه امام معصوم از فرزندان او استفاده میشود. قرآن در آیه تطهیر و آیه مودت تعبیر اهل البیت را به کار برده و بر پاکی و وجوب محبت آنها تصریح کرده است. پیامبر اسلام نیز در احادیثی مانند حدیث سفینه و ثقلین از جایگاه والای اهل بیت در دین اسلام سخن گفته است.
شیعه
شیعه، یکی از دو مذهب بزرگ دین اسلام در کنار اهل سنت، که بنابر اصول اعتقادی آن، نصب امام و خلیفه پیامبر(ص)، الهی است و دخالت در نصب او در صلاحیت غیر خدا نیست. بنابر عقاید شیعه، امامت مانند نبوت امری الهی و رکن دین است و پیامبر(ص) نسبت به آن غفلت نکرده و تعیین امام از باب حفظ مصالح امت، بر او واجب بوده و او به مناسبتهای مختلف از جمله غدیر، به امر الهی، از امامت حضرت علی(ع) به نصب الهی خبر داده است. پیروان مذهب شیعه در طول تاریخ به فرقههای متعدد تقسیم شدند که مهمترین آنها امامیه ، اسماعیلیه و زیدیه است. بنابر برخی روایات، واژه شیعه را نخستین بار پیامبر(ص) به کار برده است. برخی منابع روایی و کلامی، بزرگانی از صحابه چون سلمان، ابوذر، عمار و مقداد را نخستین شیعیان دانستهاند. امروزه از کلمه شیعه، غالبا بزرگترین گروه آن، امامیه قصد میشود و برای دو گروه دیگر از عناوین اسماعیلیه و زیدیه استفاده میگردد.
مومن
ایمان به معنای باور قلبی دینی، از مفاهیم کانونی ادیان الهی از جمله اسلام. محور اساسی ایمان در قرآن کریم، الله است. قرآن از همه انسانها خواسته است تا به الله ایمان آورند؛ اما در آیات بسیاری ضرورت ایمان آوردن به پیامبران و رسولان، کتابهای نازل شده از سوی خدا، فرشتگان و آخرت نیز به «ایمان به الله» افزوده شده است.
غیبت
غیبت به معنای بدگویی پشت سر دیگران، از گناهان کبیرهای که دین اسلام بهشدت از آن نهی کرده است. قرآن این گناه را همچون خوردن گوشت انسان مرده توصیف کرده و در روایات گناه آن شدیدتر از زنا معرفی شده است. علاوه بر ارتکاب غیبت، گوش دادن به غیبت نیز حرام است. این گناه پایمال کردن حق الناس به شمار میآید؛ از این رو، بنابر برخی روایات، توبه از آن مشروط به گذشت کردن غیبتشونده است. در روایات، برای غیبت آثار و عذابهایی ذکر شده است؛ مانند این که پاداش اعمال صالح غیبتکننده به غیبتشونده منتقل میشود و گناهانِ غیبتشونده به غیبتکننده.
مراد
مراد, آن چيزي است که تحقق آن در خارج مطلوب مريد ( اراده کننده ) باشد و اراده وي به آن تعلق گيرد; به گونه اي که در او شوق مؤکد ايجاد مي کند, به اندازه اي که يا خود براي تحصيل آن در خارج حرکت مي نمايد يا ديگري را به انجام دادن آن وادار مي کند.
اهل
اهل در معانی همسر و نیز خانواده و همچنین خویشاوندان به کار رفته است.
بیت
بیت ممکن است در معانی ذیل و یا اضافه به معانی ذیل باشد: • خانه، محل سکونت• بیت شعر، از اجزای شعر• بیت الاحزان، به معنای ماتمسرا• بیتالحرام، کعبه یا خانه خدا در شهر مکه • بیت الحمد، خانهاى كه از هنگام ولادت حضرت مهدی (علیهالسّلام) چراغى در آن روشن شده• بیت الریس، خاندانی مکی و عهدهدار منصب اذانگویی در مسجدالحرام• بیت المعمور، یکی از مفاهیم قرآنی • بیت العزة، نام مکانی در آسمان دنیا؛ محل نزول دفعی قرآن از لوح محفوظ در شب قدر • بیتالغزل، از اصطلاحات ادبی شعر فارسی و عربی • بیت الله، یکی از نامهای کعبه • بیت الله الحرام، نام دیگر کعبه • بیت المال، به محلّ نگهداری اموال عمومی • بیت المدراس، از مراکز تعلیمی یهود در یثرب • بیتالمقدس، نخستین قبله و سومین شهر مقدس مسلمانان (پس از مکه و مدینه)، نیز شهری مقدس برای یهودیان و مسیحیان • بیت النار، نام دیگر آتشکده • بیت بلس، نام دیگر شهر بالس • بیت عربایه، نام دیگر ناحیه باعربایا • بیت لحم، از شهر های تاریخی فلسطین