اموزش پزشکی
طبابت بیماران را پزشكى گویند.
شخصی ساختمانی را به وزارت درمان و آموزش پزشکی، جهت بیمارستان اهداء کرده، آیا وزارت مذکور می‌تواند آنجا را جهت تحصیلات دانشجویان، تبدیل به دانشکده کند با این که شفاهانظر اهداء کننده، بیمارستان بوده است؟
جایز نیست مگر این که بیمارستان در کنار دانشکده قرار گیرد.
جایز نیست مگر این که بیمارستان در کنار دانشکده قرار گیرد.
عنوان سوال:
شخصی ساختمانی را به وزارت درمان و آموزش پزشکی، جهت بیمارستان اهداء کرده، آیا وزارت مذکور می‌تواند آنجا را جهت تحصیلات دانشجویان، تبدیل به دانشکده کند با این که شفاهانظر اهداء کننده، بیمارستان بوده است؟
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله خامنه ای] آیا در معاینه نامحرم که به خاطر ضرورت آموزش پزشکی وکسب تجربه و مهارت صورت می گیرد، بین معاینه اعضای تناسلی و سایر اعضای بدن تفاوت وجود دارد؟ بعضی از دانشجویان که بعد از اتمام تحصیل برای معالجه بیماران به روستاها و نقاط دوردست می روند، گاهی مجبور به زایمان زن و یا درمان آثار آن از قبیل خونریزی شدید می شوند، این کار چه حکمی دارد؟ بدیهی است که اگر این خونریزی و بیماریهای دیگر بسرعت درمان نشود حیات زنی که تازه زایمان کرده، در خطر خواهد بود، با علم به اینکه شناخت راههای معالجه این بیماریها مستلزم کارآموزی در هنگام تحصیل علم پزشکی می باشد؟
- [آیت الله سبحانی] شخصی در مدینه منوّره به سکته مغزی مبتلا می شود ولی مشاعر خود را از دست نمی دهد ولی در بیمارستان بستری می شود. هیئت پزشکی بعد از مشاوره وی را برحسب ضوابطی که دارند، آورده و از مسجد شجره محرم نموده اند و پس از رسیدن به مکه معظّمه نیز بیمار مذکور تحت مراقبت پزشکی قرار گرفته است و این نارسایی جسمی تا روز ترویه ادامه پیدا کرده است بطوری که پزشکان بیمارستان حتی اجازه وقوف اضطراری را نیز نمی دهند اکنون تکلیف او در جهت امر حج و نحوه احلال چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر با یک سری تمهیدات لازم بتوانیم در سطح کشور، موفّق به جداسازی مراکز درمانی خواهران از برادران بشویم، با توجّه به این که هر پزشکی در طول دوران دانشجویی خود باید هر چند مختصر از انواع و اقسام اختلالات و بیماریها چه در مورد آقایان و چه خانمها آگاهی یافته و آموزش ببیند اعم از انجام معاینات کامل، آگاهی از بیماریهای زنان و چگونگی انجام زایمان سالم و... با توجّه به این که در مورد دانشجویان، این موارد بیشتر آموزشی هستند تا درمانی، یعنی ممکن است نجات جان بیمار در همان زمان وابسته به این درمان نباشد اما به وسیله این آموزش که در بیمارستان های آموزشی صورت می گیرد دانشجو برای مراحلی که در آینده زندگی بیماران وابسته به وجود او خواهد بود، آماده می شود و از این رو هر یک از دانشجویان در دوره های مختلف ملزم و مجبور به گذراندن واحد های درسی در بیمارستان هایی که بیماران آن اعم از مردان و زنان می باشند، فراگیری تمام مسائل و امتحان دادن در پایان دروه می باشند تا بتوانند در نهایت فارق التحصیل موفق باشند. با در نظر گرفتن تمامی این شرایط، بفرمایید تکلیف و وظیفه دانشجو چیست؟ آیا می تواند به خاطر رعایت مسائل شرعی از فراگیری کامل بسیاری از مسائل بگذرد و در نتیجه در گذراندن واحد های درسی هم ناموفق باشد و یا در هر شرایطی و با هر وسیله ای باید به فراگیری صحیح کارش بپردازد تا در آینده کمتر دچار مشکل شود؟ و به طور کلی چگونه می توان بین وظیفه پزشکی و دانشجویی که در کتب پزشکی بر انجام آنها تاکید شده و وظیفه شرعی و اسلامی که نباید با وظیفه پزشکی تناقض داشته باشد جمع کرد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر با یکسری تمهیدات لازم بتوانیم در سطح کشور، موفق به جداسازی مراکز درمانی خواهران از برادران بشویم، با توجه به اینکه هر پزشکی در طول دوران دانشجویی خود باید (هرچند مختصر) از انواع و اقسام اختلالات و بیماریها چه در مورد آقایان و چه خانمها آگاهی یافته و آموزش ببیند (اعم از انجام معاینات کامل، آگاهی از بیماریهای زنان و چگونگی انجام زایمان سالم و...) و با توجه به اینکه در مورد دانشجویان، این موارد بیشتر آموزشی هستند تا درمانی، (یعنی ممکن است نجات جان بیمار در همان زمان وابسته به آن نباشد، اما بوسیله این آموزش که در بیمارستانهای آموزشی صورت می گیرد، دانشجو برای مراحل طبابت، که نیاز آینده بیماران است، آماده می شود) و از این رو هریک از دانشجویان در دوره های مختلف، ملزم و مجبور به گذراندن واحدهای درسی در تمامی بخشهای بیمارستان، اعم از زنان و مردان، و فراگیری تمامی مسائل و امتحان دادن در پایان دوره می باشند (تا بتوانند در نهایت، فارغ التحصیل موفقی باشند)، با در نظر گرفتن تمامی این شرایط، بفرمایید تکلیف و وظیفه دانشجو چیست؟ آیا می تواند بخاطر رعایت مسائل شرعی، از فراگیری کامل بسیاری مسائل بگذرد و در نتیجه در گذراندن واحدهای درسی ناموفق باشد؟ و یا در هر شرایطی و با هروسیله ای، باید به فراگیری صحیح کارش بپردازد تا در آینده کمتر دچار مشکل شود؟ و بطور کلی چگونه می توان بین وظیفه پزشکی و دانشجویی (که در کتب پزشکی، برانجام آنها تأکید شده) و وظیفه شرعی و اسلامی (که طبیعتاً نباید با وظیفه پزشکی تناقض داشته باشد) جمع کرد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] در بعضی از بیمارستان ها، از دانشجویانی که دوره عملی آشنایی با کارهای پزشکی را می گذرانند می خواهند که بیماران مراجعه کننده را معاینه کنند، و قصدشان تعلیم امور درمانی می باشد، بفرمایید: 1. در صورت عدم رضایت بیماران، آیا می توان آنان را به نوعی مجبور به معاینه نمود؟ مثل اینکه پزشک معالج اصلی بگوید: (اگر از معاینه دانشجویان ممانعت نمایی، تو را معالجه و درمان نخواهم کرد.) این کار چه حکمی دارد؟ 2. اگر اقدام فوق فقط در مورد ضرورت تعلیم جایز باشد، مورد ضرورت کدام است؟
- [آیت الله بهجت] با توجه به این که هر پزشکی در طول دوران دانشجویی خود باید (هر چند مختصر) از انواع و اقسام اختلالات و بیماری ها چه در مورد آقایان و چه خانم ها آگاهی بیابد و آموزش ببیند (اعم از انجام معاینات کامل، آگاهی از بیماری های زنان و چگونگی انجام زایمان سالم و...) و با توجه به این که در مورد دانشجویان، این موارد بیشتر آموزشی هستند تا درمانی (یعنی ممکن است نجات جان بیمار در همان زمان وابسته به این معاینات نباشد، اما به وسیله ی این آموزش که در بیمارستان های آموزشی صورت می گیرد، دانشجو برای مراحلی که در آینده زندگی بیماران وابسته به وجود او خواهد بود آماده می شود) و از این رو، هر یک از دانشجویان در دوره های مختلف، ملزم و مجبور به گذراندن واحدهای درسی در تمامی بخش های بیمارستان اعم از زنان و مردان، فراگیری تمامی مسایل و امتحان دادن در پایان دوره می باشند (تا بتوانند در نهایت فارغ التحصیل موفّقی باشند)، با در نظر گرفتن تمامی این شرایط، بفرمایید تکلیف و وظیفه ی دانشجو چیست؟ آیا می تواند به خاطر رعایت مسایل شرعی، از فراگیری کامل بسیاری مسایل بگذرد و در نتیجه در گذراندن واحدهای درسی هم ناموفق باشد یا در هر شرایطی و با هر وسیله ای باید به فراگیری صحیح کارش بپردازد تا در آینده، کمتر دچار مشکل شود؟ و به طور کلی چگونه می توان بین وظیفه ی پزشکی و دانشجویی (که در کتب پزشکی، بر انجام آن هاتأکید شده) و وظیفه ی شرعی و اسلامی (که طبیعتا نباید با وظیفه ی پزشکی تناقض داشته باشد) جمع کرد؟
- [سایر] سلام؛ خدا قوت اول: این که به همدان خوش آمدید، اگر چه متاسفانه نتوانستم در مراسم سخنرانی شما به مناسب تولد حضرت فاطمه زهرا شرکت کنم، کم توفیقی است. دوم: بعد از مدت ها دوباره سری به سایتتان زدم و چند یادداشت از متن های زیبایتان خواندم، اما آن چه مرا به جذب کرد و چند باره ذهنم را به خودش مشغول کرد یادداشتی بود با عنوان \\\"مهمترین نیاز ما؛ مهربانی\\\". حال داستان چیست؟ سوم: من دانشجوی سال آخر دکتری تغذیه طیور هستم، دانشکده کشاورزی. ده سال هم هست که کارشناس گروه علوم دامی هستم و کم و بیش در آموزش دانشجویان مشارکت می کنم و در آستانه عضویت در هیات علمی دانشگاه دولتی ام. سی و پنج سال دارم و متاهل. چهارم: شما جایی اشاره ای در مورد دانشجویان تخصص پزشکی کردید و فشاری که بر آنها وارد می شود، ما دانشجویان غیر پزشکی هم تقریبا همین فشارها را تحمل می کنیم اما به نوعی دیگر. چیزی که مرا نگران کرده هم همین موضوع است. این که بعدا در رفتار و تربیت دانشجویان چگونه رفتار می کنیم و مهمتر از همه رفتار \\\"می کنم\\\". بسیار به این فکر می کنم که اگر دانشجوی تحصیلات تکمیلی داشتم چگونه در این محدودیت های روزافزون بخش های تحقیقاتی، حداقل به لحاظ علمی حمایتش کنم و به خاطر مشکلات و کمبودها، کمی اطلاعات و نیز منفعت و تمایل شخصی خودم وقت و عمرش را تلف نکنم. این که سر کلاس های دانشجویان کارشناسی که از هر اقلیم و فرهنگ و خانواده ای بر سر کلاس نشسته اند و حال و روح هر کدام برای خودش در جایی سیر می کند، چگونه رفتار کنم. این که من چه قدر توانایی آموزش آنان را از لحاظ تخصصی دارم خود دغدغه ای است، اما مهمتر از آن اگر نمی توانم در رشدشان موثر باشم، رفتارم باعث ایجاد مشکل در آنان نشود. آیا در کسوت استادی دانشگاه به اندازه مامور اعدام می توانم باعث آرامش و تسلای دانشجویم باشم؟ پنجم: قبل از تعطیلات نوروز امسال با همسرم به خانه خدا مشرف شدیم و یکی از دعاها و خواسته های اساسی ام همین نکته بود. فکر می کنم این که دوباره سری به سایت شما زدم و آن یادداشت را خواندم خودش از لطف های باری تعالی است، استجابت یک دعا. اگر فرصتی داشتید که مرا در این بحث یاری کنید ممنون محبتتان هستم. اگر چه آن یادداشت خود مرا به حال و هوای دیگری برد، به حال و هوای مسجد الحرام. ببخشید طولانی شد، درد دل است دیگر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] طبق نظرات علوم پزشکی، یکی از معایناتی که امروزه در هر بیماری (بخصوص در بیماریهای اداری تناسلی) جزء معاینات اصلیِ اولیه به شمار می آید (گرچه در انجام آن، متأسفانه یا خوشبختانه مسامحه می شود) عملی به نام (توشِه رِکتال) (یک نوع معاینه نظری و لمسی از طریق مقعد) می باشد. و نیز یکی از دقیقترین روشهای تعیین درجه حرارت فرد از طریق مقعد می باشد، با توجه به این موضوعات و اینکه این معاینات، گاهی بخاطر احتیاط در جهت تشخیص یا رد برخی بیماریها انجام می شود و گاهی در تشخیص برخی بیماریها بسیار مؤثر و روش کم خرج و ساده ای به نظر می آید، آیا پزشک مرد مجازاست چنین معاینه ای را چه جهت آموزش دانشجویان و چه جهت تشخیص احتمالی یا قطعی در مورد بیمار مرد انجام دهد؟ و اگر با عدم انجام آن، متوجه بیماری و راه درمان وی نشود، آیا مسؤول نیست؟
- [آیت الله بهجت] 2) طبق نظرات علوم پزشکی، یکی از معایناتی که امروزه در هر بیماری (به خصوص در بیماری های ادراری تناسلی) جزو معاینات اصلی اولیه به شمار می آید (گرچه در انجام آن، متأسفانه یا خوشبختانه مسامحه می شود) عملی به نام "توشه رکتال" (یک نوع معاینه ی نظری و لمسی از طریق مقعد) می باشد این معاینات گاهی به علت احتیاط در جهت تشخیص یا ردّ برخی بیماری ها انجام می شود و گاهی در تشخیص برخی بیماری ها بسیار مؤثر و روش کم خرج و ساده ای به نظر می آید. آیا پزشک مرد مجاز است چنین معاینه ای را چه جهت آموزش (به وسیله ی دانشجویان) و چه جهت تشخیص احتمالی یا قطعی در مورد بیمار مرد انجام دهد؟ اگر با عدم انجام آن، متوجه بیماری و راه درمان وی نشود، آیا مسؤول است؟
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
مسئله مرتبط یافت نشد