منظور از شکستن ستون فقرات چیست آیا منظور شکسته شدن یکی از مهره‌های این ستون است و یا اینکه منظور جدا شدن اتّصال مهره‌ها از یکدیگر است، مضافاشکسته شدن یک... - استفتاء آیت الله علوی گرگانی

محاسبه

مُحاسبه یا مُحاسبه نَفْس، رسیدگی شخصی اعمال شبانه‌روز و محاسبه اعمال نیک و بد است. محاسبه بعد از مشارطه و مراقبه صورت می‌گیرد. اساتید اخلاق و عرفان با استناد به روایات، تأکید بسیاری بر محاسبه دارند.

اتصال

واژه اتصال ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • اتصال (فقه)، به معنی پیوستگی، چسبیدن و عدم فاصله بین دو چیز و دارای کاربرد در فقه• اتصال (منطق)، پيوند و ملازمه و وابستگى بين مقدّم و تالى در قضاياى شرطى‌

شکستن

شكستن به معنی خرد كردن می باشد و بعضی انواع شکستن دارای احکامی است که در فقه از آن بحث شده است .

ستون

از عنوان ستون به مناسبت در ابواب فقه سخن گفته‌اند.

سبب

ـــ سبب، وصف وجودی که حکم دائر مدار آن است، مقابل مباشر و مقابل نسب. مانند روزهای ماه رمضان که سبب وجوب روزه، و یا خویشاوندی که سبب ارث بردن است. ـــ سبب، اماره ثبوت حکم شرعی است.

ارش

ارش مال پرداختی برای جبران خسارت مالی يا بدنی را گویند.

دیه

دیه دارای دو معنی لغوی_ به معنای راندن و رد کردن _و اصطلاحی_ به معنای مالی که در صورت وقوع جنایت باید ادا شود_ است و از آن در معنی اصطلاحی به خون بها و دیه مقدَّر نیز تعبیر می شود.

راه رفتن

راه رفتن به صورت قدم زدن و پیاده را، راه رفتن می گویند که در بعضی از ابواب فقه به مناسبت از آن سخن گفته شده است.

ایستادن

مقابل نشستن و توقف کردن را ایستادن می‌گویند که از آن به معنای نخست در بابهای طهارت، صلات، حج، نکاح و اطعمه و اشربه سخن رفته و احکام آن در دو محور بحث شده است:

انحناء

انحناء یعنی خم شدن و از آن در باب صلات سخن رفته است.

امکان

امکان ، در یکی از کاربردهایش از مواد ثلاث، قسیم وجوب و امتناع ذاتی و به معنای سلب ضرورت وجود و عدم از ماهیت من حیث هی می‌باشد.

شکستن

شكستن به معنی خرد كردن می باشد و بعضی انواع شکستن دارای احکامی است که در فقه از آن بحث شده است .

عصا

عصا وسیله‌ای چوبی یا فلزی دارای سر خمیده و بر گشته می باشد که مورد استفاده افراد پیر یا ناتوان در هنگام راه رفتن قرار می گیرد.

پشت

حدّ فاصل میان استخوان لگن و کتف انسان را پشت گویند. این عنوان در بابهای طهارت، صلات و دیات آمده است.

دیه

دیه دارای دو معنی لغوی_ به معنای راندن و رد کردن _و اصطلاحی_ به معنای مالی که در صورت وقوع جنایت باید ادا شود_ است و از آن در معنی اصطلاحی به خون بها و دیه مقدَّر نیز تعبیر می شود.