دهان
دهان:از اعضاى بدن است .به اوّلین قسمت دستگاه گوارش؛ شامل لب ها، زبان، دندان ها و غدد بزاقى، دهان گویند.
اگر شخصی در حال روزه از گلویش خون جاری گردد وظیفه‌اش چیست؟ (به علّت خشک شدن گلو مقداری وارد دهان گردد و مقداری هم فرو رود به داخل معده)
اگر بدون اختیار خون وارد حلق شود روزه صحیح است و به صرف آنکه گلو خون بیاید اشکالی به روزه وارد نمی‌کند.
اگر بدون اختیار خون وارد حلق شود روزه صحیح است و به صرف آنکه گلو خون بیاید اشکالی به روزه وارد نمی‌کند.
عنوان سوال:
اگر شخصی در حال روزه از گلویش خون جاری گردد وظیفه‌اش چیست؟ (به علّت خشک شدن گلو مقداری وارد دهان گردد و مقداری هم فرو رود به داخل معده)
پاسخ:
اگر بدون اختیار خون وارد حلق شود روزه صحیح است و به صرف آنکه گلو خون بیاید اشکالی به روزه وارد نمی‌کند.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
سوال مرتبط یافت نشد
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله سبحانی] کسی که آندوسکوپی کرده و بینی او زخم شده، خون به گلو می رود و بی اختیار فرو می رود. آیا روزه ی او باطل می شود؟
- [آیت الله مظاهری] آیا وارد کردن دستگاه آندوسکوپی به معده برای عکسبرداری بدون اینکه چیزی که مبطل روزه است، همراه آن داخل معده شود، روزه را باطل میکند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] آیا وارد کردن دستگاه آندوسکوپی در معده برای عکسبرداری بدون این که چیزی که مبطل روزه است همراه آن داخل معده شود روزه را باطل می کند؟
- [آیت الله مظاهری] به علت خونریزی از لثههایم اکثر مواقع مقداری خون با آب دهانم مخلوط می‌شود. آیا فرو بردن آب دهان برای صحت روزه اشکالی دارد؟
- [آیت الله اردبیلی] اگر داخل دهان به واسطه خون دهان یا نجاست بیرونی نجس شود، آیا با خوردن آب کر یا جاری، پاک می‌شود؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اخلاط سر و سینه وقتی وارد محوطه دهان می شود، اگر قهراً فرو داده شود، روزه را باطل می کند؟
- [آیت الله سبحانی] آیا خونی که بی اختیار از دماغ روزه دار از حلق پایین می رود مبطل روزه است؟ توضیح اینکه به فضای دهان وارد نمی شود؟
- [آیت الله مظاهری] اگر مقدار کمی خون از لثه روزهدار خارج شود و با آب دهان او مخلوط گردد، فرو بردن آن، روزه را باطل میکند یا نه؟
- [آیت الله بهجت] اگر روزه داری به دستور پزشک، آب دهان مخلوط به خون را فرو ببرد، روزه اش باطل است؟ در صورت بطلان، آیا قضای روزه کافی است یا کفّاره هم دارد؟
- [آیت الله خامنه ای] اگر دهان انسان به واسطه خون داخل دهان و یا خارج از آن و یا حتی هر گونه نجس دیگر مثل شراب نجس شود ولی نجاسات مذکور با آب دهان مخلوط شود و از بین برود آیا آب دهان محکوم به طهارت است یا خیر؟ و حکم فرو بردن آن چیست؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- اگر چیزی داخل بدن شود و به نجاست برسد، در صورتی که بعد از بیرون آمدن آلوده بنجاست نباشد پاک است، پس اگر اسباب اماله یا آب آن در مخرج غائط وارد شود، یا سوزن وچاقو مانند اینها در بدن فرو رود و بعد از بیرون آمدن، بنجاست آلوده نباشد نجس نیست و همچنین است آب دهان و بینی اگر در داخل بخون برسد و بعد از بیرون آمدن بخون آلوده نباشد.
- اخلاطی که از بینی یا گلو میآید، اگر خون داشته باشد، جایی که خون دارد نجس و بقیه آن پاک است، پس اگر به بیرون دهان یا بینی برسد، مقداری را که انسان یقین دارد جای نجس اخلاط به آن رسیده نجس است و محلی را که شک دارد جای نجس به آن رسیده یا نه پاک میباشد.
- استحاضه سه قسم است: قلیله ومتوسّطه وکثیره،استحاضه قلیله آن است که خون فقط روی پنبهای را که زن داخل فرج مینماید آلوده کند و در آن فرو نرود، استحاضه متوسّطه آن است که خون در پنبه فرو رود، اگرچه در یک گوشه آن باشد، ولی از پنبه به دستمالی که معمولاً زنها برای جلوگیری از خون میبندند، نرسد،استحاضه کثیره آن است که خون پنبه را بگیرد و به دستمال هم برسد.
- اگر روزه دار آروغ بزند وچیزی در دهانش بیاید، چنانچه عمداً آن را فرو ببرد، روزهاش باطل است و باید قضای آن را بگیرد وکفّاره هم بر او واجب می‌شود و اگر خوردن آن چیز حرام باشد مثلاً موقع آروغ زدن خون یا غذایی که از صورت غذا بودن خارج شده، به دهان او بیاید وعمداً آن را فرو برد باید قضای آن روزه را بگیرد و بنابر احتیاط کفّاره جمع هم بر او واجب می‌شود.
- اگر آفتابهای را که ته آن سوراخ است روی زمین نجس بگذارند چنانچه آب طوری زیر آن جمع گردد و تدافع بین آب آفتابه وآب زیر آن نباشد که با آب آفتابه یکی حساب شود، آب آفتابه نجس می‌شود، و اگر آب بر زمین جاری شود یا فرو رود،در صورتی که سوراخ آن هم به زمین نجس متصل باشد، نجس نمیشود و اگر سوراخ آن به زمین نجس متّصل نباشد و آب زیر آفتابه هم با آب داخل آن یکی حساب نشود باز آب آفتابه نجس نمیشود.
- در چند صورت فقط قضای روزه بر انسان واجب است وکفّاره واجب نیست: اوّل خروج منی به ملاعبه و امثال آن در صورتی که قصد نکرده باشد منی از او خارج شود و عادت او هم خروج منی نباشد احتیاط واجب قضأ روزه است و کفاره ندارد، دوم آن که در شب ماه رمضان جنب باشد و به تفصیلی که در )مسأله 1646) گفته شد، سوم عملی که روزه را باطل میکند بجا نیاورد ولی نیّت روزه نکند یا ریا کند یا قصد کند که روزه نباشد یا قصد کند کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بنابر احتیاط در اخیر، چهارم آن که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با حال جنابت یک روز یا چند روز روزه بگیرد، پنجم آن که در ماه رمضان بدون این که تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده و نیز اگر بعد از تحقیق با این که گمان دارد صبح شده کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده، بنابر احتیاط واجب قضای آن روزه بر او واجب است بلکه اگر بعد از تحقیق شک کند که صبح شده یا نه وکاری که روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده احتیاط واجب آن است که قضای روزه آنروز را بجا آورد، ششم آن که کسی بگوید صبح نشده وانسان به گفته او کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است، هفتم آن که کسی بگوید صبح شده وانسان به گفته او یقین نکند یا خیال کند شوخی میکند وکاری که روزه را باطل میکند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده است، هشتم آن که کور ومانند آن به گفته کس دیگر افطار کنند بعد معلوم شود مغرب نبوده است، نهم آن که در هوای صاف به واسطه تاریکی یقین کند که مغرب شده وافطار کند، بعد معلوم شود مغرب نبوده است که بنابر احتیاط واجب قضا باید بنماید ولی اگر در هوای ابری به گمان این که مغرب شده افطار کند بعد معلوم شود مغرب نبوده قضا لازم نیست، دهم آن که برای خنک شدن، یا بیجهت مضمضه کند یعنی آب در دهان بگرداند و بیاختیار فرو رود ولی اگر فراموش کند که روزه است وآب را فرو دهد یا برای نماز واجب مضمضه کند وبیاختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست و همچنین است مضمضه در وضوی نماز نافله.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مظاهری] اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بیاختیار فرو رود یا آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست.
- [آیت الله بروجردی] اگر غیر آب چیز دیگری در دهان ببرد و بیاختیار فرو رود، یا آب را داخل بینی کند و بیاختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] استحاضه فقط دو قسم است: (قلیله) و (کثیره): استحاضه قلیله آن است که هرگاه زن پنبه ای را داخل کند، خون، آن را آلوده نماید ولی از طرف دیگر خارج نشود، خواه خون در پنبه فرو رود یا نه، و استحاضه کثیره آن است که خون، در پنبه فرو رود و از آن بگذرد و جاری شود.
- [آیت الله اردبیلی] فرو بردن اخلاط سر و سینه، اگر به فضای دهان نرسیده باشند، روزه را باطل نمی‌کند؛ ولی اگر داخل فضای دهان شود، نباید آن را فرو برد.
- [آیت الله خوئی] اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بیاختیار فرو رود، یا آب داخل بینی کند و بیاختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست. (مسألة 1699)- مضمضزیاد برای روزهدار مکروه است، و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، بهتر آن است که سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود یا آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر غیر آب چیز دیگری در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود، یا آب را داخل بینی کند، و بی اختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود یا آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو رود؛ قضا بر او واجب نیست.
- [امام خمینی] اگر غیر آب چیز دیگری را در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود، یا آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو رود، قضا بر او واجب نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر غیر آب چیزی دیگری را در دهان ببرد و بی اختیار فرو رود یا آب داخل بینی کند و بی اختیار فرو رود ، قضا بر او واجب نیست .