خواندن‌روضه بی‌اساس، یا مشکوک‌توسط مدّاح ویا سخنران، چه‌حکمی دارد؟
خواندن روضه بی اساس جائز نیست و خواندن چیزی که احتمال صحت آن را می‌دهد اگر به صورت احتمال باشد اشکال ندارد.
خواندن روضه بی اساس جائز نیست و خواندن چیزی که احتمال صحت آن را می‌دهد اگر به صورت احتمال باشد اشکال ندارد.
عنوان سوال:
خواندن‌روضه بی‌اساس، یا مشکوک‌توسط مدّاح ویا سخنران، چه‌حکمی دارد؟
پاسخ:
خواندن روضه بی اساس جائز نیست و خواندن چیزی که احتمال صحت آن را می‌دهد اگر به صورت احتمال باشد اشکال ندارد.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [سایر] آیا علامه مجلسی مداح حکومت صفویه بود؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] آیا جایز است برای برگزاری هیئت، از روحانی و منبری استفاده نکرد و فقط به دعوت از مداح اکتفا نمود؟
- [آیت الله علوی گرگانی] ضبط کردن سخنرانی یا درس استاد بدون رضایت سخنران یا مدرّس چه حکمی دارد؟ در صورت شبهه چطور؟
- [سایر] منبع این حدیث امام علی (ع) را می خواستم: به سخن توجه کن نه به سخنران. آیا در قرآن هم شبیه این مضمون وجود دارد؟
- [سایر] منبع این حدیث کجاست؟ «به سخن توجه کن نه به سخنران». آیا در قرآن هم شبیه این مضمون وجود دارد؟
- [آیت الله خامنه ای] در پایان سخنرانیها خطیب یا سخنران میگوید: (والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته) آیا جواب این سلام همچون سلام تحیت واجب است یا خیر؟
- [آیت الله سبحانی] نگاه دانش آموز دختر به روی معلم مرد و بالعکس، همچنین نگریستن زنان اجتماعات به روی خطیب و سخنران چطور است؟
- [آیت الله سیستانی] آیا سجده بر کاغذ دستمالی ویا قرطاس معمولی جایز است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کپی کردن بخش هایی از یک کتاب ویا سی دی (مثلا نصف آن) چه حکمی دارد؟
- [آیت الله سیستانی] آیا زن می تواند برای مرد ویا زن نیابت حج انجام دهد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مکارم شیرازی] آب چاه پاک و پاک کننده است، هرچند کمتر از کر باشد و اگرچیز نجسی که عین نجاست در آن نیست با آن شسته شود پاک می گردد، مگر این که به واسطه رسیدن عین نجس، بو یا رنگ ویا طعم نجس به خود بگیرد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه نجاستی به آب جاری برسد و قسمتی از آن، بو، یا رنگ ویا طعم نجس گیرد همان مقدار نجس می شود و طرفی که متصل به چشمه است اگرچه کمتر از کر باشد پاک است، ولی طرف دیگر اگر کمتر از کر باشد نجس می شود، مگر این که با آب تغییر نکرده، اتصال به چشمه داشته باشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر مالی را سیل یا دزد ببرد و بعد به دست کسی بیفتد یا در اثر اشتباه در نقل و انتقال و یا اشتباه در معامله و نظایر آن به دست کسی بیفتد، آن فرد باید به نحو امانت از آن نگهداری نماید و آن را به دست مالک یا وکیل او برساند ویا به آنها اطّلاع دهد؛ همچنین است اگر کسی مال گمشدهای را پیدا کند و یا مالی را که در معرض تلف و نابودی است به دست آورد.
- [آیت الله اردبیلی] (وقف) آن است که انسان ملکی را ثابت نگهدارد و منافع آن را برای شخص یا اشخاص یا برای کار ویا مصرفی تعیین نماید، مانند این که زمینی را برای مسجد یا حسینیّه یا مدرسه و یا فقرا مخصوص سازد. به این کار در اصطلاح (وقف) و به مالی که وقف میشود (موقوفه) و به وقف کننده (واقف) و به شخص یا مصرفی که مال برای آن وقف شده (موقوف علیه) گفته میشود.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر مالی را به کسی ببخشد ودر ضمن ان بر ان کس شرط کند که مالی به او بدهد یا کاری که جایز باشد برای او انجام دهد باید کسی که بر او شرط شده به ان شرط عمل کند وهبه کننده قبل از عمل به شرط می تواند رجوع نماید وهمچنین اگر کسی که براو شرط شده به شرط عمل نکند ویا نتواند به ان شرط عمل نماید هبه کننده می تواند رجوع کند
- [آیت الله نوری همدانی] اگر مقداری پول به کسی بدهد که بعد از چند روز در شهر دیگر زیادتر بگیرد ، مثلاً نهصد و نود تومان بدهد که بعد از ده روز در شهر دیگر هزار تومان بگیرد ربا وحرام است ، ولی چناچه کسی که زیادی را می گیرد در مقابل زیادی جنس بدهد یا عملی انجام دهد اگر آن جنس ویا عمل از لحاظ ارزش با آن زیادی تقریباً مساوی باشد ونیز این کار راهی و حیله ای برای فرار از ربا نباشد ، اشکال ندارد .
- [آیت الله علوی گرگانی] در واجب بودن امر به معروف ونهی از منکر سه شرط لازم است: 1 - احتمال دهد امر ونهی او اثربخش باشد; پس اگر بداند اثر نمیکند واجب نیست. 2 - بداند یا مطمئن باشد که گنهکار قصد ادامه یا تکرار گناه را دارد; پس اگر بداند یا گمان کند که تکرار نمیکند واجب نیست. 3 - در امر ونهی مفسده مهمتری وجود نداشته باشد; پس اگر بداند یا گمان کند یا احتمال صحیح عقلایی دهد که با امر ونهی او زیان جانی یا آبرویی یا مالی قابل توجهی به او یا خویشان یا نزدیکان او ویا بهعدهای از مؤمنین میرسد، امر ونهی واجب نیست; بلکه در بسیاری موارد حرام میباشد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر احتمال دهد پند واندرز در گنهکار اثر میکند، باید به آن اکتفا کند واز آن فراتر نرود; ولی اگر موعظه مؤثر نباشد، چنانچه احتمال دهد امر ونهیمؤثر است باید امر ونهی کند; گرچه متوقف بر سختگیری ودرشتی در گفتار باشد. ولی باید از دروغ ویا گناه دیگر بپرهیزد. مرتبه سوم استفاده از قدرت وزور; پس اگر انسان بداند یا مطمئن شود شخص بدون اعمال قدرت وزور واجب را بجا نمیآورد یا منکر را رها نمیکند، واجب است از قدرت وزور استفاده کند; بهشرط آنکه از قدر لازم تجاوز ننماید.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر مأمومی که رکوع رکعت اوّل امام جمعه را را درک کرده به عِلَّتْ کثرت جمعیّت یا غیر آن نتواند در سجده ها با امام همراهی کند در این صورت اگر بتواند ( پس از قیام امام برای رکعت دوّم ) سجده ها را خود بجا آورده وقبل از رکوع یا در حین آن به امام ملحق شود ، نمازش صحیح است ، وَاِلاّ باید به حال خود باقی بماند تاامام به سجده های رکعت دوّم برسد ، آنگاه دو سجده را به نیّت سجده های رکعت اوّل نماز خود همراه امام بجا آورد وسپس رکعت دوّم را فرادی بخواند ونمازش صحیح است ، ولی اگر آنها را به نیّت سجده های رکعت دوّم ویا به نیّت متابعت امام انجام دهد ، احتیاط واجب آن است که از آن دو سجده صرف نظر کرده ودو سجده دیگر به نیّت سجده های رکعت اوّل بجا آورد وسپس به رکعت دوّم بپردازد وپس از اتمام نماز ، نماز ظهر را بجا آورد .
- [آیت الله علوی گرگانی] در سجده چند چیز مستحبّ است: 1 - کسی که ایستاده نماز میخواند، بعد از آن که سر از رکوع برداشت وکاملاً ایستاد و کسی که نشسته نماز میخواند، بعد از آن که کاملاً نشست، برای رفتن به سجده تکبیر بگوید. 2 - موقعی که مرد میخواهد به سجده برود، اوّل دستها را و زن اوّل زانوها را بر زمین بگذارد. 3 - بینی را به مهر یا چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد. 4 - در حال سجده انگشتان دست را به هم بچسباند وبرابر گوش بگذارد، به طوری که سر آنها روبه قبله باشد. 5 - در سجده دعا کند و از خداوند حاجت بخواهد واین دعا رابخواند: )یا خَیْرَ المَسْؤُلینَ وَیا خَیْرَ المُعْطِینَ ارْزُقْنی وَارْزُقْ عِیالِی مِنْ فِضْلِکَ فَاًّنَّکَ ذو الفَضْلِ العَظیم( یعنی ای بهترین کسی که از او سؤال میکنند وای بهترین عطا کنندگان، روزی بده به من وعیال من از فضل خودت، پس بدرستی که تو دارای فضل بزرگی. 6 - بعد از سجدهبر ران چپ بنشیند وروی پایراسترا بر کف پای چپ بگذارد. 7 - بعد از هر سجده وقتی نشست وبدنش آرام گرفت، تکبیر بگوید. 8 - بعد از سجده اوّل بدنش که آرام گرفت )استَغْفِرُ اللّهَ رَبِّی وَأَتوبُ اًّلَیْه( بگوید. 9 - سجده را طول بدهد و در موقع نشستن دستها را روی رانها بگذارد. 10 - برای رفتن به سجده دوم، در حال آرامی بدن، )اللّهُ أکْبَر( بگوید. 11 - در سجدهها بعد از ذکر واجب صلوات بفرستد. 12 - در موقع بلند شدن، دستها را بعد از زانوها از زمین بردارد. 13 - مردها آرنجها وشکم را به زمین نچسبانند وبازوها را از پهلو جدا نگاه دارند، و زنها آرنجها وشکم را بر زمین بگذارند واعضأ بدن را بیکدیگر بچسبانند ومستحبّات دیگر سجده در کتابهای مفصّل گفته شده است.