بنایی
واژه بنایی ترکیبی است که در زبان فارسی کاربرد دارد و از واژه «بنّاء» و «یاء» حاصل مصدر ساخته شده است. [۱]
شخصی شغل او بنّایی است، در سال دو ماه یا سه ماه بنای او بر اینست که می‌رود به طهران کمتر از ده روز برای بنّایی می‌ماند، دو مرتبه بر می‌گردد به وطن خود، چند روزی می‌ماند، باز می‌گردد به طهران، خلاصه در تمام این دو ماه یا سه ماه عمل او همین است، آیا چنین شخصی در سفر سیّم باید نمازش را تمام بخواند یا شکسته؟
در مفروض سؤال چنین شخصی در بین راه و طهران در صورتی که قصد اقامه در آن جا نکند، نمازش را شکسته بخواند اگر مسافت بین وطن او و طهران هشت فرسخ یابیشتر است.
در مفروض سؤال چنین شخصی در بین راه و طهران در صورتی که قصد اقامه در آن جا نکند، نمازش را شکسته بخواند اگر مسافت بین وطن او و طهران هشت فرسخ یابیشتر است.
عنوان سوال:
شخصی شغل او بنّایی است، در سال دو ماه یا سه ماه بنای او بر اینست که می‌رود به طهران کمتر از ده روز برای بنّایی می‌ماند، دو مرتبه بر می‌گردد به وطن خود، چند روزی می‌ماند، باز می‌گردد به طهران، خلاصه در تمام این دو ماه یا سه ماه عمل او همین است، آیا چنین شخصی در سفر سیّم باید نمازش را تمام بخواند یا شکسته؟
پاسخ:
در مفروض سؤال چنین شخصی در بین راه و طهران در صورتی که قصد اقامه در آن جا نکند، نمازش را شکسته بخواند اگر مسافت بین وطن او و طهران هشت فرسخ یابیشتر است.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- شخصی که در عرض سال سه ماه برای داد و ستد سفر میکند و در این سه ماه اتّفاق نمیافتد که ده روز در وطن خود یا غیر وطن بماند، آیا چنین شخصی در مدّت این سه ماه، حکم کثیر السفر دربارهی او جاریست یا خیر؟
- اگر شخصی در تابستان در وطن خود مشغول بنّایی باشد و در سه ماه زمستان نظر به رواج نبودن کار بنّایی بخواهد شغلش را در سفر قرار دهد، در صورتی که ده روز هم وطنش نماند، تکلیف او در نماز و روزه چیست؟
- شخصی که از وطن خود برای تجارت به شهر دیگر می‌رود، گاهی اتّفاق میافتد که در ظرف ده روز مثلاً دو سفر یا سه سفر می‌رود و به وطن خود بر می‌گردد، آیا چنین شخصی حکم کثیر السفر دارد یا خیر؟
- شخصی در پنج، شش فرسخی شهر ملک دارد، در سال چند مرتبه برای سرکشی و امورات ملک خود در آن جا می‌رود و خانه و اثاث و خوراک او در آن جا از خود او می‌باشد، گاهی ممکن است سه ماه در آن جا بماند و گاهی یک ماه یا کمتر می‌ماند، حکم او در نماز و روزه چیست؟
- شخصی در وطن خود مشغول به تجارت یا صناعت است، ولی برای خرید جنس و لوازم کسب، محتاج است در هر چند روز یک مرتبه مسافرت کند، به طوری که هیچ وقت نه در وطن و نه در مقصد، ده روز باقی نمیماند. و به عبارت دیگر: شخصیست که دایم السفر بر او صادق است، ولی شغل او در وطن است، آیا چنین کسی نماز و روزهاش قصر است یا تمام و اگر چنین شخصی سفرش سفر تلفیقی باشد، تکلیفش چیست؟
- شخصی در چهار فرسخی یا زیادتر مغازه اشتراکی و املاک دارد که شاید در مدّت سال یک ماه تا الی سه ماه یا چهار ماه به اختلاف برای ذرع و بهره برداری در آن جا می‌ماند، حکم چنین شخصی در مدّت اقامت او در آن محل بدون قصد چیست؟
- هرگاه شخصی املاکی را اجاره کند به مدّت پنج سال مثلاً و این املاک پنج قلعه و ده می‌باشد و این قلعه جات بین هر یک قریب دو فرسخ و سه فرسخ مسافت دارد و محل اقامه را در یکی از آنها قرار میدهد و همه روزه باید برود سَرِ این املاک سرکشی کند، یا شب در آن جا می‌ماند یا همان روز بر می‌گردد، در این صورت تکلیف نماز و روزه این شخص چیست؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [امام خمینی] کسی که در سال دو یا سه سفر می‌رود که هر کدام سه یا چهار ماه طول میکشد و بقیه سال را در وطن است تکلیفش نسبت به نماز و روزه چگونه است؟
- [آیت الله خامنه ای] در رساله عملیه امام خمینی در بحث نماز مسافر، شرط هفتم، آمده است: (واجب است راننده در غیر از سفر اول نماز خود را تمام بخواند ولی در سفر اول نمازش شکسته است هرچند طولانی باشد، آیا مقصود از سفر اول همان شروع حرکت از وطن تا بازگشت به آن است یا با رسیدن به مقصد سفر اوّل تمام می شود؟
- [آیت الله بهجت] شخصی در طول سال حدود سه ماه تابستان را در مسافت شرعی مسافرکشی می کند، حکم نمازش چیست؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخصی در طول سال حدود سه ماه تابستان را مسافرکشی در مسافت شرعی می کند، حکم نمازش چیست؟
- [آیت الله خامنه ای] اگر فردی در سفر باشد و نماز خود را سر وقت شکسته بخواند و قبل از وقت قضا شدن همان نماز به وطن خود بازگردد آیا دوباره باید نمازش را اعاده کند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخصی اول ظهر در وطن بوده و نمازش را نخواند و به مسافرت رفت در سفر هم نمازش را تا مغرب به هر علت نخوانده و قضا شده، حال که به وطن برگشته آن نماز را شکسته قضا کند یا تمام؟
- [امام خمینی] شخصی یک شغل ثابتی در ادارات دولتی دارد، و یکی دو روز شغلش رانندگی است به این معنی که دو روز در حضر و وطن می‌باشد و یک روز یا دو روز در سفر به شغل رانندگی اشتغال دارد آیا در مدت مسافرت نمازش قصر است یا تمام؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخصی که شغلش سفر است و اهل آبادان می باشد، در سفر شغلی به بندرعباس رفته است و تا یک ماه در حال تردد مانده تا اینکه کشتی آمده و با او به سفر دریا رفته، آیا در سفر اول نمازش شکسته است یا تمام؟
- [آیت الله بهجت] شخصی به قصد مسافرت به هشت فرسخ و یا بیشتر، حرکت می کند، از حدّ ترخص که خارج شد، نماز را شکسته می خواند و حدود سه فرسخ که می رود از قصد خود منصرف می گردد و به وطن مراجعت می کند و هنوز وقت نماز باقی است، آیا باید دوباره نمازش را تمام بخواند یا نه؟
- [آیت الله مظاهری] مسافری در سفر فکر میکرده باید نماز را تمام بخواند و روزهها را بگیرد؛ لذا همه روزههای در سفر را گرفته است. وقتی به وطن بازگشته، فهمیده است که نمازش شکسته بوده و روزه را باید افطار میکرده است. در این صورت:
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه نماز انسان در سفر قضا شود باید قضای آن را شکسته بخواند (خواه در سفر قضا کند یا در وطن) و بعکس اگر در وطن نمازش قضا شود باید قضای آن را تمام بخواند (خواه در سفر قضا کند یا در وطن).
- [آیت الله بهجت] کسی که در دو محل زندگی میکند، مثلاً شش ماه در شهری و شش ماه دیگر در شهری دیگر می‌ماند، هر دو وطن اوست؛ و نیز اگر بیشتر از دو محل را برای زندگی خود اختیار کرده باشد، همه آنها وطن او حساب می‌شود. و زن در صورتی که زندگیش در اینگونه وطن به همراه شوهرش است در مسئله وطن تابع شوهر خواهد بود. و در صورتی که فاصله بین دو وطن به اندازه مسافت شرعی باشد، نمازش در آن فاصله شکسته است و در غیر این صورت نمازش تمام است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی اول وقت مسافر بوده و نماز را نخوانده و بعد به وطن یا جایی که قصد دارد ده روز بماند وارد شود باید نماز را تمام بخواند و بعکس، اگر کسی اول وقت در وطن یا محل اقامت بوده و نماز را نخوانده، مسافرت کرد، باید نمازش را در سفر شکسته بخواند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کسی اول وقت مسافر بوده و نماز را نخوانده و بعد به وطن یا جایی که قصد دارد ده روز بماند وارد شود باید نماز را تمام بخواند و بعکس، اگر کسی اول وقت در وطن یا محل اقامت بوده و نماز را نخوانده، مسافرت کرد، باید نمازش را در سفر شکسته بخواند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که در محلی ملک دارد، اگر موقعی که آن ملک را دارد شش ماه در آنجا بماند، وقتی می تواند نماز را آنجا تمام بخواند که آنجا را برای خود وطن قرار داده باشد، و به نظر عرف وطن او محسوب شود، و تا به نظر عرف وطن حساب نشود باید شکسته بخواند، ولی احتیاط مستحب آن است که کسی که منزل مسکونی در محلی دارد، و شش ماه در آنجا مانده است، مادام که آن منزل را دارد هر وقت در مسافرت به آنجا رسید، نمازش را هم شکسته و هم تمام بخواند.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر صحرانشین برای زیارت یا حج یا تجارت و مانند اینها مسافرت کند ، باید نماز را شکسته بخواند . شرط هفتم : آنکه شغل او مسافرت نباشد ، بنابر این شتردار و راننده و چوبدار و کشتیبان و مانند اینها ، اگر چه برای بردن اثاثیة منزل خود مسافرت کنند ، در غیر سفر اول باید نماز را تمام بخوانند . ولی در سفر اول نمازشان شکسته است . مگر اینکه سفر اول نیز طولانی باشد که در این صورت پس از این که شغل او مسافرت شده نمازش نمام است .
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که شغلش مسافرت نیست ، اگر مثلاً در شهری یا در دهی جنسی دارد که برای حمل آن مسافرتهای پی در پی می کند ، باید نماز را شکسته بخواند .ولی کسی که کارش این است که هفته ای یک مرتبه مثلاً از تهران به کرج برای تدریس یا انجام اداری یا برای کسب و تجارت می رود همین که به مقداری سفر کند که عرفاً این کار توام با سفر را شغل او بگویند نماز را تمام بخواند .
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که شغلش مسافرت است اگر ده روز یا بیشتر در محلّی بماند، خواه وطن او باشد یا نه، و خواه از اوّل، قصد ده روز را داشته یا نه، باید در سفر اوّل نماز را شکسته بخواند و اگر شک کند که ده روز مانده یا نه، باید نمازش را تمام بخواند.
- [آیت الله سبحانی] کسی که به یکی از عناوین سه گانه باید نماز خود را تمام بخواند اگر ده روز یا بیشتر در وطن خود بماند یا در نقطه ای ده روز قصد اقامه کند باید در سفر اولی که بعد از ده روز می رود، نماز را شکسته بخواند.
- [آیت الله سبحانی] اگر صحرانشین برای زیارت یا حج یا تجارت و مانند اینها مسافرت کند، باید نماز را تمام بخواند، خصوصاً اگر با همان چادر و اثاثیه سفر کند. شرط هفتم: سفر برای شغل نباشد شغل و کار او مسافرت نباشد کسانی که دارای چنین شرطی نیستند به سه گروه تقسیم می شوند: 1. راننده ها و خلبان ها و کشتیبان ها و ساربان ها و مانند آنها سفر شغل آنها است باید نماز را تمام بخوانند. 2. کسی که سفر شغل او نیست ولی سفر مقدّمه شغل او است یعنی برای انجام به طور مرتب سفر کند مانند معلمی که باید هر روز یا غالباً به مقدار مسافت شرعی سفر می کند، و پس از تدریس به وطن بازمی گردد و همچنین است محصل و بیله وری که برای خرید و یا فروش باید به مقدار مسافت شرعی سفر کند سپس برگردد آن گروه نیز باید نماز خود را تمام بخواند. 3. کسی که سفر شغل او و یا مقدمه شغل او نیست، ولی برای زیارت هر هفته مرتب سفر می کند، این گروه نیز باید نماز را تمام و روزه را بگیرند خلاصه کسانی که سفر برای آنان به صورت یک امر عادی درآید، نماز آنان تمام و روزه را باید بگیرند.