سرکشی
طغیان، به سرکشی اطلاق می‌شود.
هرگاه شخصی املاکی را اجاره کند به مدّت پنج سال مثلاً و این املاک پنج قلعه و ده می‌باشد و این قلعه جات بین هر یک قریب دو فرسخ و سه فرسخ مسافت دارد و محل اقامه را در یکی از آنها قرار می‌دهد و همه روزه باید برود سَرِ این املاک سرکشی کند، یا شب در آن جا می‌ماند یا همان روز بر می‌گردد، در این صورت تکلیف نماز و روزه این شخص چیست؟
در صورتی که کار او همین قسم شده که همه روزه در این قلعه جات گردش می‌کند، وجوب اتمام و وجوب روزه بر او بعید نیست.
در صورتی که کار او همین قسم شده که همه روزه در این قلعه جات گردش می‌کند، وجوب اتمام و وجوب روزه بر او بعید نیست.
عنوان سوال:
هرگاه شخصی املاکی را اجاره کند به مدّت پنج سال مثلاً و این املاک پنج قلعه و ده می‌باشد و این قلعه جات بین هر یک قریب دو فرسخ و سه فرسخ مسافت دارد و محل اقامه را در یکی از آنها قرار می‌دهد و همه روزه باید برود سَرِ این املاک سرکشی کند، یا شب در آن جا می‌ماند یا همان روز بر می‌گردد، در این صورت تکلیف نماز و روزه این شخص چیست؟
پاسخ:
در صورتی که کار او همین قسم شده که همه روزه در این قلعه جات گردش می‌کند، وجوب اتمام و وجوب روزه بر او بعید نیست.
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- هرگاه شخص مسافر در محلی قصد اقامه عشره کند و از اوّل قصد اقامه، قصد خروج از آن جا را نداشته باشد بعد اتّفاقاً در بین ده روز به کمتر از مسافت برود، همان روز یا شب آن روز برگردد، تکلیف او در نماز و روزه چیست؟
- شخصی محل سکونتش تهران است، ولی محل کارش در کرج که هشت فرسخی تهران است، می‌باشد و هر هفته روز شنبه به محل کار خود میرود و شب جمعه به تهران بر می‌گردد، تکلیف این شخص نسبت به نماز و روزه چیست؟
- شخصی در پنج، شش فرسخی شهر ملک دارد، در سال چند مرتبه برای سرکشی و امورات ملک خود در آن جا میرود و خانه و اثاث و خوراک او در آن جا از خود او می‌باشد، گاهی ممکن است سه ماه در آن جا بماند و گاهی یک ماه یا کمتر می‌ماند، حکم او در نماز و روزه چیست؟
- این دعاگو دهی اجاره کردهام چهار ساله و از محل سکونتم تا آن ده هفت فرسخ می‌باشد که لا اقل هفته یک مرتبه باید بروم به آن ده و دو سه روز بمانم برگردم، تکلیفم در باب نماز و روزه چیست؟
- شخص مسافری که قصد اقامه عشره مینماید در محلّی و از ابتدا عازم است، یا آن که احتمال می‌دهد در بین عشره مزبوره تا بساطین محل اقامت، بلکه متجاوز از حد ترخّص و مادون از حد مسافت یعنی أربعة فراسخ برود، آیا این قصد مضر به قصد اقامت در محل است، یا آن که مضر نیست؟ و بر فرض مضر بودن معیّن فرمایید تا چه حدّی مضر است؟ و نیز در صورت اضرار در هر صورت، تکلیف همچو شخصی قصر است فقط، یا آن که احتیاط به جمع بین قصر و اتمام است؟
- چون اختلاف از فتاوی حضرت آیت اللَّه نسبت به این مسأله نقل شده که هرگاه کسی در بلدی قصد اقامه ده روز کرد و در بین یا بعد از ده روز برود سَرِ دو فرسخی یا سه فرسخی و برگردد و نمیداند ده روز دیگر اقامه او در بلد محل اقامه طول میکشد یا نه و فرض اینست که بلد اقامه در طول سفر نیست، بلکه باید از بلداقامه انشای سفر کند، نماز و روزه او در اِیاب و ذهاب و مقصد، قصر است یا تمام؟
- زیدی از وطن اصلی خود اعراض کرده و کربلای معلّی را وطن خود قرار داده، ولی اخیراً چون کسب او در کاظمین و بغداد بهتر بوده، آمده است به کاظمین خانهای اجاره نموده و سه ماه است که در آن جا مانده است، ولی کسب او در بغداد است، در این مدّت و هم چنین در ازمنه بعد که می‌ماند، روزها میرود به بغداد و شبها در کاظمین است و هنوز نتوانسته است که روز درکاظمین بماند و بعداً هم حال او همین است که شب در کاظمین و روز در بغداداست، آیا از جهت قصر و اتمام نماز و روزه او تکلیف چیست؟
- این دعاگو ساکن قریه درواریگ هستم، مدّت هشت سال است که در شهر دامغان خانهای خریدهام، در سال اوّل هشت ماه در آن جا سکنی نمودم، وسال دوّم و سوّم و چهارم هر سالی سه ماه الی چهار ماه و من بعد، هر ماهی دوسه روز و باطناً هم میلم بر اینست که در شهر باشم، لکن به واسطه این که درقریه مزبور خانه و ملک و زندگانی دارم برایم میسّر نمیشود و مسافت بین قریه مزبوره تا شهر دامغان هفت فرسخ است، آیا تکلیف دعاگو چیست؟ آیا با این که در شهر هر وقت میروم قصد ماندن ده روز را ندارم، باید در رفتن و در شهر و برگشتن، نمازم را تمام بخوانم و روزهام را بگیرم، یا خیر باید قصراً نماز بخوانم و روزه نگیرم، یا باید جمع نمایم؟
- اشخاصی هستند که در ایران و عراق و لبنان و بلاد دیگر به کویت آمدند و در خارج کویت که حد مسافت شرعی و زیادتر است، مشغول کار هستند، یعنی در شرکت نفت کار میکنند و البتّه اشخاصی که مشغول هستند بعضی از آنها شاید در حدود ده سال، یا بیشتر و بعضی پنج سال و بعضی دوسال و بعضی یک سال، یا کمتر هست که مشغول کار در شرکت نفت شدهاند، واینها هم علی اختلاف اشغالهم بعضی هر روز به کویت میآیند و بعضی دو روزیا سه روز، یک مرتبه میآیند و بعضی هفتهای یک مرتبه میآیند و همان روز یا شب میمانند و روز بعد پی کار خود میروند، آیا تکلیف آنها برای روزه و نماز چیست؟ و آیا فرق بین آنها و خود اهل کویت است یا خیر؟ و اشخاصی که تازهوارد این کار شدهاند ولی قصد دوام دارند با اشخاص نام برده فرق دارند یا خیر؟ و آیا اشخاصی که به کویت آمدهاند و ده روز یا زیادتر در خود کویت ماندهاند و بعد وارد این کار شدند، با اشخاصی که ده روز نماندهاند فرق دارند یا خیر؟ و آیا فرق بین اشخاصی که هر روز به کویت میآیند با اشخاصی که هفتهای یک روز به کویت میآیند هست یا خیر؟ و اشخاص دیگر هستند که در آن مکان که حد مسافت شرعی و زیادتر است دکّان دارند و هر روز یا دو روز، یک مرتبه به کویت میآیند برای خرید اجناس و همان روز بر میگردند، آیا تکلیف آنها هم مثل اشخاص مذکور هست، یا آنها تکلیف شان جداست؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله اردبیلی] با توجه به این که بنده کارمند وزارت امور خارجه هستم و هر سه سال اقامت که در تهران دارم به مأموریت ثابت سه ساله به یکی از نمایندگیهای خارج از کشور اعزام میگردم، خواهشمند است بفرمایید: آیا بنده و خانوادهام میتوانیم محل مأموریت سه ساله خود را به عنوان وطن دوم اختیار نماییم؟ چه راهکاری برای ما می‌باشد تا نماز و روزه خود را کامل انجام دهیم به جز قصد اقامت ده روزه کردن؟ آیا بنده اگر بخواهم حداقل هر هفته یک بار به محلی که تا محل اقامت من به اندازة مسافت شرعی فاصله دارد بروم به قصد ده روزه من خللی وارد نمیشود؟ بنده چه بسا ناچار باشم برای رتق و فتق کردن امور بارها به آن محل سفر کنم. آیا قصد اقامت من به هم نمیخورد؟ آیا بنده در این حالت حکم کثیرالسفر را ندارم؟
- [آیت الله علوی گرگانی] شخصی مالک منافع، و مستأجر صاحب سرقفلی یک باب هتل می‌باشد که سه دانگ مشاع از شش دانگ عین آن متعلّق به یک شخص حقیقی و سه دانگ باقیمانده وقف عام و درآمد آن صرف امور خیریّه می‌گردد و مالکین عین هتل حقّ سرقفلی و مالکیت منافع هتل مذکور را که بیش از 44 سال است به شخص مورد بحث واگذار و اجاره محلّ به قدرالسهم به مالکین و متولّی وقف پرداخت می‌گردد ضمنادر سند اجاره تنظیمی میان متولّی و صاحب سرقفلی (مستأجر) شرط شده است که مستأجر حقّ واگذاری سرقفلی و مالکیت منافع خود در هتل را بدون موافقت متولّی و اداره حجّ و اوقاف و امور خیریّه را به هیچ نحوی از انحاء حتّی به عنوان وکالت یا صلح حقوق یا مشارکت و غیره را ندارد اینک مستأجر مذکور حقوق اجارگی و سرقفلی خود را طی قولنامهای به دیگری واگذار و ضمن عقد قولنامه شرط نموده چنانچه اداره اوقاف (مالک سه دانگ عین) با فروش سهمیه خود موافقت نکرد کلّ این معامله فسخ می‌باشد اکنون با توجّه به اینکه متولّی منصوص به تبع آن اداره محترم اوقاف با انتقال مذکور صراحتامخالفت کرده است لطفانظر فقهی خود را در خصوص وضعیت حقوقی و شرعی معامله و تکلیف بعدی طرفین بیان فرمائید؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] آیا دین مقیاس عدالت است، یا عدالت مقیاس دین؟ به بیان دیگر، آیا دین به هر چه که عدالت باشد امر می کند، یا هر چه که دین به آن امر کند، عدالت است؟ و به بیان فنّی، آیا عدالت در سلسله علل احکام است، یا در سلسله معالیل آن؟ توضیح بیشتر این که: آیا انسانها، مصادیق بارز ظلم و عدالت را از طریق شریعت می شناسند، یا عدالت و ظلم برای همه روشن است، و توصیه های دین ارشاد به حکم عقل است؟ مستحضرید شیعه نیز مثل معتزله معتقد است که عدالت، مقیاس دین است، و اشاعره دین را مقیاس عدالت می دانند. حال سؤال این است که اگر شیعه عدالت را مقیاس دین می داند، چرا در استنتاجات فقهی به احکامی می رسد که هر عُرفی آن را مصداق بیّن ظلم می داند. بعضی از احکام نکاح چنین است; توجّه فرمایید: 1 اجماعی است که طلاق به دست مرد است، و مرد می تواند هرگاه که اراده کند زنش را طلاق بدهد، هر چند هیچ عذر موجّهی نداشته باشد! طلاق غیابی و بدون هیچ عذر موجّه، در هر عرفی ظلم محسوب می شود. 2 در بحث عیوب زوجین می گویند: (اگر مرد بعد از عقد بفهمد زنش کور یا شل است، خوره یا برص دارد، می تواند عقد را فسخ کند. ولی اگر زن بعد از عقد بفهمد که شوهرش یکی از این عیوب را دارد حق فسخ ندارد; باید بسوزد و بسازد!) 3 مرد هر وقت تمایل داشته باشد زن باید خود را در اختیار او قرار دهد; حتّی اگر وسط نماز باشد. ولی زن فقط سالی سه مرتبه حقّ آمیزش دارد، آن هم چنان کوتاه و مختصر که مجال بیان آن نیست! 4 اگر مرد در شب عروسی همسرش را ترک کند و مسافرت برود، و بعد از ده سال برگردد (در صورتی که نفقه داده باشد،) زن حق اعتراض ندارد! چگونه می توان با حفظ مبنای کلامی شیعه، این قبیل احکام را پذیرفت؟ آیا می گویید همه عقلا اشتباه می کنند که می گویند طلاقِ مبنی بر هوس و بدون عذر موجّه ظلم است؟ همه عقلا که برای زن نیز (در شرایط تدلیس مرد در موارد فوق) حق فسخ قائلند اشتباه می کنند؟
- [سایر] با عرض سلام خدمت شما مشاور محترم: با شخصی در دانشگاه آشنا شدم که حال هر دو فارغ التحصیل شدیم. از معیارهای من برای ازدواج معتقد بودن به مسائل دینی است که همین باعث شده اکثر مواردی که برای ازدواج پیش می امده نپذیرم، چرا که باوجود اینکه انسانهای خوبی بودند، خیلی موظف به انجام نماز و روزه و .... نبودند. یکی از مواردی که باعث شد که مورد حاضر رو بپذیرم برای آشنایی بیشتر، پایبند بودن به مسایل اعتقادی اون هم نه فقط برای رفع تکلیف، بلکه با یک اعتقاد عمیق قلبی بود. در این مدت برخورد های مختلفی با ایشون داشتم، میتونم بگم که شناخت نسبتا خوبی ازشون به دست آوردم که از نظر اخلاقیات و رفتار و کردار، خودشون و خانوادشون مورد پسند هستند (صحبت هام هم بر اساس نتیجه گیری خودم و هم صحبت هایی که با خانواده ام داشتم هست). "تنها" مسئله ای که فکرو ذهن من رو (نه ایشون رو) مشغول کرده تفاوت بین حجاب مادرانمون هست. مادر من چادر سرشون میکنن و مقید هستن، مادر ایشون با یک ظاهر معمولی ای هستن بدون چادر که کمی هم به خودشون میرسن. مثلا توی مهمونی ها مادر من با چادر هستن و مادر ایشون با پیراهن و دامن و روسری که فقط در رابطه با 3،2 تا از اقوام خیلی نزدیکشون روسری سرشون نمی کنن. هستن تو فامیل خودمون کسایی که حجابشون همینطوره و ما با اونها ارتباط داریم، ولی خب از طرفی هم قرار نیست ما با اونها ازدواج کنیم! حجاب من و خواهر ایشون در یک حده و خانواده ام من رو قبول دارند. خانواده داماد اونها پدرشون فوق العاده مذهبیه، مادر دامادشون تقریبا با مادر شخص مورد نظر من در یک سطح هستن کمی پوشیده تر. با توجه به اینکه کفویت شرعی نسبی باید باشه، الان خیلی موارد دیگه ای هست که واقعا خوبه، شاید بشه با اونها از این تفاوت چشم پوشی کرد. اما مدام دلهره دارم ،اگه واقعا موضوع مهمه و انتخابم مشکل داره بیشتر از این ادامه ندم، ولی خب با این کارم چشم رو خیلی چیزهای خوب دیگه میبندم که تا الان تو بین اطرافیانم و موردهایی که برای ازدواج برایم پیش اومده همه رو یک جا با هم ندیدم... با مادرم هم مطرح کردم ، ایشون گفتن بستگی داره در چه حدی باشن، و یعنی تا 9-10 ماه دیگه چیزی مشخص نمیشه....( زمان مورد توافق 2 طرف برای خواستگاری) من هم به فکر پذیرش خانواده ام هستم و هم اینکه در آینده برای خود من مشکلی بوجود نیاد. در مورد حجاب خودم هم با اون شخص صحبت کردم ، حجابی که الان دارم رو قبول دارن .من چادر سر نمیکنم اما ساده و آراسته ام.... متشکرم....
مسائل مرتبط از این مرجع
مسئله مرتبط یافت نشد