کفاره
کفاره به معنای پوشاندن میباشد و شأن کفاره، پوشاندن خطیئه است. "کفاره" در شرع مقدس به عبادت خاصی اطلاق میشود که برای عقوبت افراد، سقوط عقوبت یا تخفیف در آن تعیین شده است.
اگر علم نداشته به حرمت آن در حال احرام، کفّاره بر او نیست و اگر علم داشته، احوط آن است که هر دفعه که روبند زده - نه هر دفعه که به صورت او رسیده - یک گوسفند کفّاره دهد به نحو مقرّر و اگر ستر وجه به آویختن ثوب از سر به وجه بوده، وجوب کفّاره معلوم نیست، بلکه عدمِ آن خالی از رُجحان نیست.