زبان
. زبان عضوی از اعضای بدن انسان است که قدرت حرف زدن را به او می دهد.
سلام
من اولین بار تو عمرم دمنوش گل گاو زبان استفاده کردم به اندازه یه قاشق چای خوری و یه لیوان آب خوری
اما کمتر از 6 ساعت دچار تب شدید و اسهال شدم در حدی که هیچ چیز نمی تونم مصرف کنم تا چیزی میخورم فوری باید برم دستشویی
باید چیکار کنم
با عرض سلام. بنده 4 بار پاسخ دادم. گویا مشکل فنی وجود دارد. شاید گل گاوزبان مصرفی، آلودگی میکروبی داشته. 3 روز صبر کنید. در صورت عدم بهبود به متخصص عفونی مراجعه کنید.
با عرض سلام. بنده 4 بار پاسخ دادم. گویا مشکل فنی وجود دارد. شاید گل گاوزبان مصرفی، آلودگی میکروبی داشته. 3 روز صبر کنید. در صورت عدم بهبود به متخصص عفونی مراجعه کنید.
عنوان سوال:
سلام
سلام
من اولین بار تو عمرم دمنوش گل گاو زبان استفاده کردم به اندازه یه قاشق چای خوری و یه لیوان آب خوری
اما کمتر از 6 ساعت دچار تب شدید و اسهال شدم در حدی که هیچ چیز نمی تونم مصرف کنم تا چیزی میخورم فوری باید برم دستشویی
باید چیکار کنم
پاسخ:
با عرض سلام. بنده 4 بار پاسخ دادم. گویا مشکل فنی وجود دارد. شاید گل گاوزبان مصرفی، آلودگی میکروبی داشته. 3 روز صبر کنید. در صورت عدم بهبود به متخصص عفونی مراجعه کنید.
- [سایر] سلام بنده شبها بابونه+بادرنجبویه+گل گاو زبان+اسطو خودوس(از هر کدامیک یک قاشق مرباخوری) در یک ونیم لیوان آب جوش ریخته و روی کتری در حال جوش گذاشته بعد ار 20 دقیقه مصرف می نمایم خواهشمندم در خصوص:1) میزان مصرف 2) نحوه دم کردن 3)ا فشار خونم 14 است4)کلیه هایم سنگ ساز است 5) ادامه مصرف با شرایط فوق اظهار نظر فرمایید با تشکر فراوان
- [سایر] سلام. من مدت 3 سال است که همش مشکلات گوارشی دارم و دکتر هم زیاد رفتم اما مشکلاتم بعد قطع داروها دوباره برگشته اند. در حال حاضر مشکلم این است که گاز روده ی بسیار زیادی دارم. طی روز مشکلی ندارم اما از ساعت های 5و6 عصرگاز روده ی من شروع میشود تا شب که بخوابم و اگر تخلیه نشود باعث درد معده ی شدید و صدای شکمم میشود. چون بعد قطع مصرف داروهایی که دکترم بهم داده بودند، یبوست شدید شده بودم(به مدت 5و6 ماه) الان هر روز صبح ناشتا یک قاشق روغن زیتون میخورم و بعد یک لیوان اب جوش تا شکمم کار کند و راحتتر روده ام تخلیه شود و دیگر نه تنها یبوست نیستم که مدفوعم خیلی نرم است و طبیعی نیست (اسهال خیلی خیلی خفیف). قبل از اینکه به دکتر مراجع کنم هم مدفوع من همینطور نزدیک به اسهال بود و گاز روده ی زیادی هم داشتم. البته ان موقع روزی چند بار باید دستشویی میرفتم تا روده ام تخلیه شود اما الان با مصرف روغن زیتون و اب جوش ناشتا روده ام صبح بعد صبحانه کاملا تخلیه میشود و فکر کنم به همین دلیل است که تا عصر گاز روده ندارم و عصر شروع میشود. این گاز روده خیلی ناراحت کننده است و من اصلا شب ها ارامش ندارم و همش باید نگران این مسئله باشم لطفا راهنمایی کنید چکار کنم.
- [سایر] سلام ، یه سوالی داشتم من دو تا خصوصیت دارم که من رو خیلی می ترسونه، پیش روانشناس رفتم و از بعضی هم سوال کردم ولی جوابی نتونستن بدن. چند وقتیه که خودمو بسته بودم به دعا و ذکر و توسل، که شما دیروز در سخنرانی ای که ازتون پخش شد چنین چیزی رو گفتید دعا کردن به تنهایی کافی نیست تصمیم و فکر کردن مهمتره ، تصمیم گرفتن از خودتون بپرسم ، من اول خیلی بدخلقم و بعد هم خیلی بی رحمم. البته بی رحمی فقط در مورد اتفاقاتی که برای آدم ها می افته می خواد آسیب باشه یا مرگشون. هیچ کدوم من رو به گریه نمی اندازه هیچ وقت احساس \"فراق\" یا \"غم دوری\" که در دیگرون هست رو درک نمی کنم، مسلما دلیلش نوع تربیتمه. خانواده ی من سال هاست که با هیچ کسی رفت و آمد نداره به دلیل بدخلقی پدرم. کسی دوست نداره بیاد خونه ی ما ، دوران کودکیم هم به ندرت میومدن ولی اونم خیلی ساله که قطع شده، من هم هیچ وقت نمی تونستم دوستامو بیارم خونه، انقدر بد رفتار می کردن باهاشون که ترجیح می دادم نبینن تا آبروم حفظ شه. دلیل بدرفتاریم اینه که الگویی غیر از یه پدر فحاش بدرفتار نداشتم.و از طرف دیگه مادرم چندان فرقی با یه سنگ نداره.مادر خودشم اینطوری بوده. از بچگیم فکر می کردم که من اینطوری نیستم یه روز که بزرگ شدم فحش نمی دم با همه هم مهربون میشم ولی نشد، ولی الان که 26 سالمه هم فحش می دم هم حوصله ی دیگرون رو ندارم هم محبت کردن بقیه برام مسخره اس. یعنی چیزی به اسم دوست داشتن برام مفهوم ماهوی نداره، یه خصوصیت دیگه هم اکتساب کردم، من دو تا خواهر برادر بزرگتر از خودم دارم با فاصله سنی 11 و 13 سال، به همین دلیل من همیشه تنها بودم زمانی که من نیاز به هم بازی داشتم اونها جوون بودن و روحیاتشون با من فرق داشت دوستی هم نداشتم هیچ وقت، خارج از مدرسه هم که هیچ وقت جایی نمی گذاشتن برم، بنابراین 1- حرف زدن یاد نگرفتم 2- عادت کردم به تنهایی. دوران نوجوانیم خیلی دوست داشتم به ارتباط برقرار کردن با دیگران مسلمه که چون اولین تجربه های من بود خیلی ناشی بودم و به همین دلیل تقریبا همه بعد از یکی دوبار ازم زده می شدن ولی امید داشتم که درست بشه رفتارم. اما الان گرچه تا حدی می دونم چطور باید با دیگران رفتار کنم اما دیگه حوصله ندارم، در تنهایی راحتم. نمی خوام با دیگرون باشم در حالی که این خصوصیت برای سن من اشتباهه. چیزی که من رو می ترسونه اینه که من نمی تونم برای خدا و پیغمبر هم گریه کنم. موقع زیارت عاشورا یا دعا خوندن. اون اوایلی که تازه آشنا شده بودم حدود 6 سال پیش می تونستم، فکر می کردم آدم بدیم به خاطر گناهام گریه می کردم و فکر می کردم اونها آدم های خوبی بودن به خاطر مصیبت هاشون گریه می کردم ولی بعد که دیدم همه ی گریه هام باعث نشد عذاب وجدان ناشی از گناهام کم بشه ، و یا اینکه فهمیدم اماما جاشون راحته زندگیشون هم از نظر ما سخت بوده برای خودشون نه، گریه ام از بین رفت. خصوصیات منافقین رو می خونم می بینم همه اش رو دارم، به خودم نگاه می کنم می بینم از اول به ندرت خوبی دیده باشم، خیلی وقته به این نتیجه رسیدم که منم مصداق اون حدیثم که یه صدایی همه شنیدن پیامبر گفت سنگی بود که هفتاد سال درحال سقوط بود الان به ته جهنم رسید بعد خبر آوردن یکی مرده. در سنگ بودنم شکی نیست و در جهنم بودنم هم. البته می دونم که ناامیدی از شیطانه ولی امیدواریم 26 ساله ام جواب نداده . چطور می تونم بفهمم که اشکال زندگی بی مفهوم و غیرعادیم کجاست؟
- [سایر] با درود و خسته نباشید و شادباش سال نو خدمت خواهر گرامی سرکار خانم کهتری سوال قبلم از خانم عطاریان بود و این متن رو برای پرسش از ایشون نوشتم اما فقط جنبعالی مشاوربودید دیگه از شمامی پرسم ____________________________ پیرو پرسش شماره 851453 به علت ناقص بودن پاسخ شما به نحوی دیگه از شما درخواست راهنمایی دارم من مطالعاتم روی دو حوزه هست حوزه زبان خارجه و حوزه مهندسی و درمورد روانشناسی بازاری و روانشناسی محض مطالعات خیلی خیلی کمی دارم اینکه مجبورم تو خونه بمونم و مطالعه کنم بر سر علاقه نیست بر سر اجباری هست که از دو جهت به من وارد میشه یکی ضرورت اونها که به خاطر پیدا کردن شغل هست و ناچارم تو زمان کوتاه مطالب زیادی رو مطالعه کنم و دیگری به خاطر محیط هست چون من توی شهری زندگی می کنم که مهاجرم . روزی یک ساعت بیرون میرم هر چند که کار ضروری ندارم فقط به خاطر بیرون رفتن .. تمایل زیادی به بودن در کنار همسالان دارم ولی کسی نیست که باهاش باشم از طرفی همه ایده های شما رو تصدیق می کنم و سعی می کنم به توصیه های شما عمل کنم در مورد شیزوفرنی کاملا حق با شماست و اینو رو خیلی خوب می دونم که بدترین کار برای فردی که احساس روان رنجوری می کنه اینه که کتاب بخونه و نشونه های اون را با زندگی خودش تطبیق بده . من از لحاظ روحی کاملا سالمم . سوال اصلیم این بود که من تیک حرکت سر رو از زمان دبیرستان یعنی 17 سالگی داشتم اون موقع که خیلی توی جمع بودم ... الان این یه مشکله برای درمانش باید چکار کنم به روانپزشک روانشناس یا متخصص مغر و اعصاب یا گفتاردرمانی یا .... مراجعه کنم یا ؟ ورزش انجام نمی دادم ولی از اسفند ماه شروع کردم به ورزش کردن از طرفی وضعیت مالی خانواده خرابه نمی تونم زیاد خرج کنم یا به تفریح و مسافرت و ... برم توی خیلی چیزها محدودم امیدوارم بتونید درک کنید زیاد طفره نمی رم . خریدهای منزل رو هم انجام می دادم و می دم مثلا هر روز نون یا سبزی یا ... تهیه می کنم سوال من درباره داروهای ضد اضطراب این نبود که شما اینجا اعلام کنید خواستم بدونم با دارو قابل کنترل هست و باید به چه نوع پزشکی مراجعه کنم که بیان فرمودید روانپزشک . ضمن تشکر به خاطر وقتی که صرف می کنید به طور خلاصه سوالهام رو تکرار می کنم: 1- من تیک ( احتمالاً عصبی ) سر دارم .سرم رو تکون می دم برای درمانش باید چکار کنم ؟ 2- زمانی که تحت فشار قرار می گیرم دچار استرس می شم که به تناسب شدت و مدت زمان استرس دچار سردردی میشم که با کدئین و مسکن های گیاهی قابل درمان نیست برای درمانش باید چیکار کنم ؟ ( حالت های استرس زا : وانمود کردن دروغین ، حضور در مصاحبه های شغلی ، مشاجره ، مسافرت بیش از سه ساعت ، رانندگی بیش از سه ساعت ، تغییر وضعیت محل خواب و استراحت ، احساس عقب بودن از حدی که برای خودم مشخص کردم ، حضور در مکان هایی که پلیس هست ) 3- شما جوشانده بابونه یا جوشانده های دیگه رو چقدر مفید می دونید ؟
مسئله مرتبط یافت نشد