حکم روزه هایی را که به واسطه عذری غیر از بیماری خورده ام چیست؟
اگر به واسطه مسافرت یا عذری غیر از بیماری روزه رمضان را نگیرد و عذر او تا رمضان سال بعد طول بکشد، حکمش چیست؟(1) مطابق با فتوای چند تن از مراجع عظام تقلید: امام خمینی: قضای روزهایی را که نگرفته است بر او واجب است و بنابراحتیاط مستحب برای هر روز یک مد طعام را به فقیر بدهد. آیت العظمی مکارم شیرازی: احتیاط واجب آن است که روزه هایی را که نگرفته، بعد از ماه رمضان قضا کند و برای هر روز یک مد طعام به فقیر دهد، همچنین اگر ترک روزه به خاطر بیماری بوده، بعد بیماری رفع شده و عذر دیگری مانند مسافرت پیش آمده است. آیات عظام آقایان حسینی سیستانی، صافی گلپایگانی، وحیدخراسانی، سبحانی روزه هایی را که نگرفته باید قضا کند و بنابر احتیاط واجب برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد. آیت الله العظمی شبیری زنجانی: روزه هایی را که نگرفته باید قضا کند و بنابر احتیاط برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد. آیت الله العظمی مظاهری: اگر به واسطه عذری نظیر نداشتن قدرت، مسافرت یا شیر دادن و مانند اینها، روزه رمضان را نگیرد و تا رمضان سال بعد به واسطه هر عذری نتواند قضا کند، قضای روزه ‌هایی را که نگرفته است بر او واجب نیست و باید برای هر روز معادل 750 گرم گندم یا جو و مانند اینها یا قیمت اینها را در صورت تمکّن به فقیر بدهد. امام خامنه ای: قضای روزه‌‌های ماه رمضان که بر اثر مسافرت فوت شده، واجب است. اگر قضای روزه ماه رمضان را به علت استمرار عذری که مانع روزه گرفتن است، تا ماه رمضان سال آینده به تأخیر انداخته باشند، قضای روزه‌‌هایی که از آنان فوت شده کافی است، و واجب نیست برای هر روزی یک مدّ طعام فدیه بدهند، هرچند احتیاط در جمع بین قضا و فدیه است. ولی اگر تأخیر در قضای روزه به خاطر سهل‌‌انگاری و بدون عذر باشد، جمع بین قضا و فدیه بر آنها واجب است.(2) پی نوشت: 1- رساله توضیح المسائل 16 مرجع/ مساله 1703. 2- اجوبه الاستفتائات/ سوال 808و810
عنوان سوال:

حکم روزه هایی را که به واسطه عذری غیر از بیماری خورده ام چیست؟


پاسخ:

اگر به واسطه مسافرت یا عذری غیر از بیماری روزه رمضان را نگیرد و عذر او تا رمضان سال بعد طول بکشد، حکمش چیست؟(1)

مطابق با فتوای چند تن از مراجع عظام تقلید:

امام خمینی:
قضای روزهایی را که نگرفته است بر او واجب است و بنابراحتیاط مستحب برای هر روز یک مد طعام را به فقیر بدهد.

آیت العظمی مکارم شیرازی:
احتیاط واجب آن است که روزه هایی را که نگرفته، بعد از ماه رمضان قضا کند و برای هر روز یک مد طعام به فقیر دهد، همچنین اگر ترک روزه به خاطر بیماری بوده، بعد بیماری رفع شده و عذر دیگری مانند مسافرت پیش آمده است.

آیات عظام آقایان حسینی سیستانی، صافی گلپایگانی، وحیدخراسانی، سبحانی
روزه هایی را که نگرفته باید قضا کند و بنابر احتیاط واجب برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد.

آیت الله العظمی شبیری زنجانی:
روزه هایی را که نگرفته باید قضا کند و بنابر احتیاط برای هر روز یک مد طعام هم به فقیر بدهد.

آیت الله العظمی مظاهری:
اگر به واسطه عذری نظیر نداشتن قدرت، مسافرت یا شیر دادن و مانند اینها، روزه رمضان را نگیرد و تا رمضان سال بعد به واسطه هر عذری نتواند قضا کند، قضای روزه ‌هایی را که نگرفته است بر او واجب نیست و باید برای هر روز معادل 750 گرم گندم یا جو و مانند اینها یا قیمت اینها را در صورت تمکّن به فقیر بدهد.

امام خامنه ای:
قضای روزه‌‌های ماه رمضان که بر اثر مسافرت فوت شده، واجب است.
اگر قضای روزه ماه رمضان را به علت استمرار عذری که مانع روزه گرفتن است، تا ماه رمضان سال آینده به تأخیر انداخته باشند، قضای روزه‌‌هایی که از آنان فوت شده کافی است، و واجب نیست برای هر روزی یک مدّ طعام فدیه بدهند، هرچند احتیاط در جمع بین قضا و فدیه است. ولی اگر تأخیر در قضای روزه به خاطر سهل‌‌انگاری و بدون عذر باشد، جمع بین قضا و فدیه بر آنها واجب است.(2)

پی نوشت:
1- رساله توضیح المسائل 16 مرجع/ مساله 1703.
2- اجوبه الاستفتائات/ سوال 808و810





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین