روزی عالمی در میان ازدحام جمعیت مریدان بود که مریدی سخت دست ایشان را گرفته بود و می کشید. کسی گفت رها کن، دست آقا شکست. گفت به جهنم که شکست می خواهم ببوسم!! ماجرای قمه زنی نیز همین گونه است. امام حسین (ع) جان مبارک خویش را فدا کرد تا اسلام حفظ شود و عده ای به بهانه امام حسین (ع)، اسلام را بدنام می کنند!
اما بد نیست به دلایل آنان که قمه زنی را درست می دانند، توجه کنیم تا بنگریم آیا واقعا می توان این کار را پذیرفت:
عده ای می گویند که می خواهیم مانند امام حسین (ع) زجر بکشیم! در پاسخ این عده می توانیم دو جواب نقضی و حلی بیان کنیم. یعنی اول اندیشه آنها را صحیح فرض کنیم و طبق همان جواب دهیم و بعد اندیشه صحیح را مطرح کنیم.
در جواب نقضی می گوییم: به فرض اندیشه شما درست باشد، و شبیه شدن در این جهت مطلوب باشد، اما چرا به قمه زدن قانع می شوید و آن را انتهای کار می دانید؟ امام حسین (ع) کشته شد، چرا شما برای شباهت بیشتر خود را نمی کشید؟
و در جواب حلی می گوییم: شباهتی که مطلوب است و باید به سراغ آن رفت، شباهت در هدف و رفتار است. و الا روشن است که امام حسین (ع) به دست خویش، بر پیکیر خویش رنج و سختی وارد کردند، تا ما بخواهیم این گونه عمل کنیم؟ و در هدف و رفتار باید دقت کنیم که امام حسین (ع) هدفش، حفظ اسلام و صیانت از آن بود. و رفتارش، نیز مطابق دستورات الهی انجام می شد. پس چگونه می توانیم با قمه زنی عکس امام حسین (ع) عمل کنیم و به جای صیانت از اسلام، آن را بدنام و کریه جلوه دهیم؟ و چگونه می توانیم مرتکب فعل حرام شویم؟
عده ای می گویند: از این طریق شجاعت را در خود تقویت می کنیم که حاضریم برای امام حسین (ع) جان بدهیم! که در پاسخ این عده باید به فرق شجاعت و حماقت اشاره کرد. شجاعت در مقابل دشمن و در موضع خود بروز پیدا می کند. و اگر همان فعل شجاعانه در غیر موضع خود بروز پیدا کند، اسم آن حماقت است.
عده ای می گویند: اگر این گونه سختی ها حرام است، پس چرا احکامی مثل روزه داریم که در آن به خود سختی وارد می کنیم؟ در جواب می گوییم اولا روزه آسیب رساندن نیست، بلکه به ارمغان آوردن صحت و سلامت است. ثانیا روزه برای آنان دردناک است که به شکم بارگی خو گرفته اند و باید از آن دور شوند. همان گونه که مریض باید درد آمپول را تحمل کند. این در حالی است که قمه زدن، هیچ مشکل اخلاقی و ... را حل نمی کند.
در انتها برخی از فتاوای مراجع درباره قمه زنی که توضیحی نیز دارد را نقل میکنیم:
1) آیت الله العظمی امام خامنه ای (مدظله) :قمه زنی علاوه بر اینکه از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی‌شود و سابقه‌ای در عصر ائمه(علیهم‌السلام) و زمانهای بعد از آن ندارد و تأییدی هم به شکل خاص یا عام از معصوم(علیه‌السلام) در مورد آن نرسیده است، در زمان حاضر موجب وهن و بدنام شدن مذهب میشود بنا بر این در هیچ حالتی (مخفی یا غیر آن) جایز نیست. (توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج2، ص: 1026)
2) آیت الله العظمی فاضل لنکرانی (قدس سره): با توجه به گرایشی که نسبت به اسلام و تشیع بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در اکثر نقاط جهان پیدا شده، و ایران اسلامی به عنوان امّ القرای جهان اسلام شناخته می شود، و اعمال و رفتار ملت ایران به عنوان الگو و بیانگر اسلام، مطرح است لازم است در رابطه با مسایل سوگواری و عزاداری سالار شهیدان حضرت ابی عبدالله الحسین (علیه السلام)به گونه ای عمل شود که موجب گرایش بیشتر و علاقمندی شدیدتر به آن حضرت و هدف مقدس وی گردد. پیداست در این شرایط، مسأله قمه زدن نه تنها چنین نقشی ندارد، بلکه به علّت عدم قابلیت پذیرش و نداشتن هیچگونه توجیه قابل فهم مخالفین، نتیجه سوء بر آن مترتب خواهد شد. لذا لازم است شیعیان علاقمند به مکتب امام حسین (علیه السلام) از آن خودداری کنند. و چنانچه در این مورد نذری وجود داشته باشد، نذر واجد شرایط صحّت و انعقاد نیست. (آیت الله فاضل لنکرانی ،جامع المسائل، ج 1، ص 622)
